ΤΣΟΥΡΕΚΑ ΓΙΟΥΛΗ ".. Το Κλουβί ..."

΄Eκλεισα την πόρτα και, αβίαστα,
κατέβηκα ένα ένα τα σκαλιά
της ίδιας σκάλας προς τον δρόμο,
προς τον ίδιο δρόμο, με την ίδια
πορτοκαλιά στο χoλ, σάπια κι άτυχη.

Ζω στο ίδιο διαμέρισμα πάντα.
Πάντα κατεβαίνω να πιω στο ίδιο μπαρ.
Και δεν πειράζει τι αλλάζει, συνεχίζει έτσι.
Αν άλλαζα διαμέρισμα, σκάλα,
θα 'χα αλλάξει μόνο σκάλα,
διαμέρισμα. Το υπόλοιπο ποτέ δεν αλλάζει,
συνεχίζει μες το κεφάλι μου, όπως πριν.

Δεν ξέρω τι να κάνω, πού να πάω, ούτε πώς.
Περνώ τις μέρες με έμμονες σκέψεις..
κατακλυσμιαίες, δύσκολες, υπερβατικές..
΄Οχι, δεν είναι υπαρξιακές οι αναζητήσεις μου..
Είναι Ανθρώπινες, καθημερινές ελλείψεις που
αναβλύζουν από τη Ψυχή μου... Που Γεμίζει ο
Νους Μου Με Τη Σκέψη Σου... γιατί... μου λείπει
αφόρητα το .. ΄Αγγιγμά Σου....
Το Είδωλό Σου στο Καθρέφτη... έτσι ακριβώς, όπως
αντικατοπτρίζονται Τα Φυτά, Τα Δένδρα, Τα Λουλούδια..
Στη Λίμνη των Πράσινων Ματιών Σου......
{στίχοι : Γιούλη Τσουρεκά - 14 Οκτώβρη του 2012 }