ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ "μονόλογος "

φωτογραφία- Christine von Diepenbraek

το πρώτο ξημέρωμα ξοδεύτηκε
σ’ έναν ανεφάρμοστο φόβο
σηκώθηκαν οι έγνοιες του όλες μαζί κι ακολούθησαν
ένα σμάρι μικρά πουλιά 
μέχρι τα σύνορα της αποδημίας
εκεί τα μαυροπούλια συνέχισαν το δρόμο τους
κι έγνοιες γύρισαν πίσω και τυλίχτηκαν
στα ζεστά δάχτυλα της συμπόνιας

από το πρωί αγωνιζόταν 
ν’ ανακαινίσει μια ετοιμόρροπη ελπίδα
προς το μεσημέρι κατάφερε
να σφηνώσει το κεντρικό της δοκάρι
ανάμεσα σε δυο σχετικά στέρεες πιθανότητες

έριξε ένα δίχτυ με προσμονές
το τράβηξε δυο σκέψεις αργότερα
είχε μαζέψει του κόσμου τ’ αναπάντεχα
πολλές αποψιλωμένες περιηγήσεις 
και κουβέντες σπασμένες στα τέσσερα 

μ’ όλα αυτά για πρώτη ύλη
έχτισε ένα παράταιρο απόγευμα
όλο υπεκφυγές και δικαιολογίες

εκεί στη διασταύρωση του σούρουπου
συναντήθηκαν οι ξέσκεποι μονόλογοι
οι αδικαιολόγητες αρνήσεις
και οι ξέπνοες ενστάσεις 

μπήκε στην κοιλιά του φεγγαριού 
όπως μπαίνει ο απελπισμένος στο κάδρο της αθανασίας
αθόρυβα
με τον φόβο έτοιμο να καταπιεί 
και το επόμενο ξημέρωμα 
και τον επόμενο αιώνα του 
8.6.13