Είναι μέρες που δε θα 'θελες να έχουν υπάρξει.
Είναι μέρες που εύχεσαι να μην τις είχες ζήσει.
Είναι και κάτι μέρες που είπες "ευτυχώς που τις έζησα".
Και μέσα σ' όλη αυτή τη βαβούρα των αλλόκωτων ημερών , σου καρφώνονται στο μυαλό ερωτήματα.
Τι είναι ηρωισμός ;;; να υπομένεις ;;; να ανέχεσαι ;;; να αντιστέκεσαι ;;; να παλεύεις ;;;
Και ποιός τάχα λέγεται ήρωας ;;; Ένας ήρωας με παντούφλες ;;; Ο μικρός ήρωας ;;; Είναι μύθος ή πραγματικότητα ;;;
Ο ηρωισμός απαιτεί γενναιότητα , αυτοθυσία , σοφία ... ποιός τα έχει ;;; εγώ..;;;..τα έχω εγώ ;;;...ναι , θέλω , το 'χω ανάγκη να βρω ένα πρότυπο , να μοιάσω σ' έναν ήρωα , όχι , όχι για να με πουν ηρωίδα χαχαχα δεν έχω ανάγκη από τίτλους , δεν τους θέλω ρε αδερφέ , να μετράω αντοχές , αυτό έχω ανάγκη που να πάρει!!
Ψάχνω.Δεν βρίσκω.Δεν είναι κανείς στα μέτρα μου.Δεν έχω το μπόι τους (ωχ !! μ' έπιασαν πάλι οι ανασφάλειές μου)...
Χμμ , σα να βρήκα έναν μικρότερό μου , το μυρμήγκι , βέβαια !! ... αλλά πάλι , πάλι νιώθω μικρότερη δίπλα του...
Τελικά , ηρωισμός είναι να ΖΕΙΣ.
..."ήΡωΑς"...--Μ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου