Εκείνη μου μιλούσε περίτεχνα
για Εμπειρίκο, Καβάφη, και έναν άλλον δεν θυμάμαι,
και γω ήθελα να της πω ένα κάτι που χα γράψει
για αυτήν που αγάπησα.
Ντράπηκα……..
Εκείνη μου μιλούσε για την αναγκαιότητα
της οικολογίας σε ένα πλανήτη με ημερομηνία λήξης,
και γω ήθελα να της μιλήσω για ένα παιδάκι
που πρήστηκε από πείνα.
Ντράπηκα…….
Εκείνη μου έλεγε για τη πορεία του Σοσιαλισμού
ιστορικά μετά τη φεουδαρχία και την επιρροή του στις μάζες,
και γω ήθελα να της πω για το καναρίνι
που άφησα λέφτερο απ’ το κλουβί.
Ντράπηκα……..
Εκείνη μου μιλούσε για τον έρωτα
και πόσα έχουν γραφτεί για αυτόν
πόσο έχει υμνηθεί στους αιώνες από σπουδαίους,
και γω ήθελα να της πω πως αγαπάω.
Ντράπηκα……..
Εκείνη μου έλεγε για την αναγκαιότητα του χρήματος
σα μέσο ευημερίας αλλά και ευτυχίας,
και γω ήθελα ναχα 3,80 για να πάρω τσιγάρα.
Ντράπηκα………
Εκείνη μου μίλαγε για την όπερα που άκουσε πρόσφατα
για την άρτια παρουσίαση και εκτέλεση,
και γω ήθελα να της πω για τον μπάρμπα Χαράλαμπο
που ένα βράδυ μοναχά έπιασε το τρίχορδο και έπαιξε
ένα τραγούδι που δεν ήξερε ποιανού ( ήταν ο Κεμάλ του ΜΑΝΟΥ
στη καλύτερη εκτέλεση που είχα ακούσει ποτές).
Ντράπηκα…..
Εκείνη μου μιλούσε για καλλιτέχνες, ανθρώπους των γραμμάτων,
νομπελίστες, πούχε γνωρίσει από κοντά,
και γω ήθελα να της πω για τον Στελλάρα τον τρελλό
που σάλταρε από το ξύλο στη χουντα.
Ντράπηκα………
Εκείνη μου μιλούσε για τον θάνατο
σαν αποτέλεσμα ωρίμανσης της ζωής,
και γω φοβόμουνα μη πεθάνω
επειδής δεν είχα βιβλιάριο υγείας.
Ντράπηκα……..
Εκείνη μου έλεγε για την υπέρτατη ηδονή
τη σχέση της με τον έρωτα και την αγάπη
σαν συναισθηματική πλήρωση,
και γω ήθελα να της πω πως μούχε σηκωθεί
βλέποντας τα μισοκρυμμένα στήθια της.
Ντράπηκα………
Εκείνη μου μιλούσε για χαρακτηριστικά εθνοτήτων,
και αέναες ιστορικές αντιπαραθέσεις,
και γω ήθελα να της πω για το παιδάκι στη Τουρκία
που έκλαιγε από τα δακρυγόνα.
Ντράπηκα………….
Ντρέπομαι να κουβαλάω τόση πολλή ντροπή
δεν μου φτάνει η δικιά μου … έχω και τη δική σου
πάρτην………. βαρέθηκα………..
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου