ΖΥΓΟΥΡΗ ΣΤΕΛΛΑ - ΣΟΦΙΑ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΝΕΑΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ

Η πολύ καλή φίλη -ποήτρια, Στέλλα - Σοφία Ζυγούρη, παρουσιάζει την νέα της ποιητική συλλογή « ΣΤΟ ΦΩΣ ΜΙΑΣ ΙΔΕΑΣ»,  την Πέμπτη  13 - Ιουνίου στο Πνευματικό Κέντρο Αγ. Τριάδος στο  Γύθειο. 
Της ευχόμαστε καλή επιτυχία!!!.

Στους δρόμους που περπάτησα 
στο διάβα έσπειρα λέξεις..
κει όπου αγάπησα πολύ, να ξέρω να γυρίσω..
Μα .. ό,τι αγαπάς είναι δρόμος σου,
όπου σκιρτάς είναι σπίτι..
Και ότι με δάκρυ πότισες εκεί ειν’ η ψυχή σου…!

….. Οι λέξεις και φέτος Πέμπτη 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013 και ώρα 7μ.μ οδηγούν
στο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ Γυθείου,
όπου θα γίνει η παρουσίαση της νέας - 10ης ποιητικής συλλογής « ΣΤΟ ΦΩΣ ΜΙΑΣ ΙΔΕΑΣ»,
της Στέλλας Σοφίας Νικ. Ζυγούρη,
στο πλαίσιο των εκδηλώσεων
των Κύκλων Μελέτης Αγ. Γραφής..
Την παρουσίαση της ποιητ. συλ. θα κάνει η φιλόλογος Ολγα Καρλαύτη..!
Η παρουσία σας θα είναι τιμή και ιδιαίτερη χαρά για μας..!!

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ  ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ 

                                                       Ωκεανός η Ποίηση

Ωκεανός η Ποίηση απλώνεται μπροστά μου..
Αρχίζω να μετρώ, τα κύματα…
Λέξη τη λέξη..
Οι στίχοι νησάκι για να ξεκουράζεται η ψυχή,
να χαλαρώνει..!
Λέξη ..το κύμα, στιχο το νησάκι,
κολυμπώ στην απέραντη μεγαλοσύνη του..
Ατέλειωτος φαντάζει,
σαν μερικές σταγόνες
να έχω διανύσει μόνο…
Ναυαγός του τρελού υλόφρονος καιρού
που στο ιδεατό και άξιο αναζητά τον τόπο του..
Πώς θα’θελα μια στάλα του να γίνω
την υπέρτατη ν’ αγγίξω τη χαρά..!
Γλυκός ο κόπος κι ας ματώνουν στην προσπάθεια
οι αισθήσεις..
Κουράγιο λοιπόν και δύναμη,
αντέχεις ψυχή μου ακόμα…! (Στέλλα Σοφία Ζυγούρη2012)

                                                       ♥`♥ *.¸.*♥Ελευθερα…

Ψυχή μου πάρε τα πινέλα σου
ζωγράφισε το όνειρο
και μπες σ’ αυτό να ξαποστάσεις.
Δοσ’ του το χρώμα της ζωής
Δροσιά από τη νιότη
Γαλήνη ωριμότητας
Πνοή από τη γνώση
Άρωμα της ανάμνησης..
Με πίστη σφάλισέ το.
Ελεύθερο…!
Τόσο πολύ που φόβος
δεν το αγγίζει..
Τόσο πυκνό, τόσο στερεό..
μα διάφανο..!
Ελεύθερα.!
Ελευθερο, ελεύθερο,ελεύθερο…!(Στέλλα Σοφία Νικ Ζυγουρη2012)

                                                             Χωρίς βάρος..

Ακριβή μου φίλη Εμπνευση,
απλώνεις το χέρι, ζητάς μαζί σου 
να ταξιδέψω..
Στον κήπο των δικών μας θαυμάτων..!
Πόσο όμορφα νιώθω σαν σε αγγίζω..
Ανάλαφρα..!
Όμως…
Είναι η βαρύτητα που πίσω με τραβά..
Ακόμα κι αυτό το μολύβι που κρατώ,
βάρος αβάσταχτο για το ΑΫΛΟ είναι..
Στ’ αστέρια ήθελα να σχηματίζω τις λέξεις μου..
Με τα αφράτα σύννεφα στίχους να πλάθω,
κι αν αυτά ..συγκρουστούν βροχή δροσάτη 
το ποιήμα στη γη να πέσει τη διψασμένη…
Και το ουράνιο τόξο χαμόγελο ικανοποίησης..!
Γλυκιά Μούσα πως το ποθούσα..!
Όμως..
Ότι αγαπώ έχει βαρύτητα, όπως κι η ιδια η αγάπη.
Κοντά της με κρατά..
Εδώ είναι η θέση μου..
Εσύ όμως μη μ’ εγκαταλείψεις,
να περνάς.!
Λίγο να μ’ αγγίζεις μ’ ένα φιλί σου.!
Και που ξέρεις..
Ίσως μια μέρα πετάξω μαζί σου..!!(Στέλλα Σοφία Νικ. Ζυγούρη2012)

                                                  Ενα Ανοιξιάτικο πρωί..

Ήπια τον ήλιο στην κούπα του καφέ
κι η ανθισμένη αμυγδαλιά για συντροφιά μου,
ύμνους στα κλώνια τραγουδάνε τα πουλιά,
και πλημμυρίζει με γαλήνη η καρδιά μου..!
Πόσο εύκολα γεμίζεις με χαρά,
σαν νιώθεις γύρω σου τη θεία ευλογία..
η φύση φίλη που δεν έχει μυστικά..
Τόσο απλή ειναι λοιπόν η ευτυχία???!(Στέλλα Σοφία Νικ. Ζυγούρη28/2/2013)

 —

                                                            Πορεία..

Στους δρόμους που περπάτησα
στο διάβα έσπειρα λέξεις..
κει όπου αγάπησα πολύ,
να ξέρω να γυρίσω..
Μα .. ότι αγαπάς είναι δρόμος σου,
όπου σκιρτάς είναι σπίτι..
Και ότι με δάκρυ πότισες
εκεί ειν’ η ψυχή σου..!!(Στέλλα Σοφία Νικ Ζυγούρη2012)