ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗΣ "Όνειρο σιωπηλό"

Ζωγραφική Karen Wong

όνειρο σιωπηλό φτερουγίζει
τυλιγμένο με αγέρι και μετάξι
κανείς δεν θέλει να το κοιτάξει,
να το αγγίξει η να το πειράξει,

την εύθραυστη ψυχή μη χάσει.
Τις νύχτες τριγυρνά δίχως ρότα
σαν μελωδία που χασε μια νότα
μαγική και φτωχή έμεινε τώρα,

που είναι άρα του έρωτα η ώρα;
Όνειρο, ψάχνει ουρανό να βρει
να το φιλήσει ,να ζωντανέψει,
στο φως της ημέρας να το φέρει .

Να το σεβαστεί, μη χαραμιστεί,
να ξεθωριάσει να μην αφεθεί
σε κλουβί να μη φυλακιστεί
τα μυστικά του μη μαρτυρήσει

με λόγια αγάπης να το ποτίσει
με άδηλα αστέρια να το ντύσει
ποίημα της ζωής να του χαρίσει
του κόσμου τα λάθη να σβήσει.

Όνειρο, χάρτινο φανάρι που πλέει
μιλά με το φεγγάρι και ταξιδεύει
στη νύχτα, το παράπονο του λέει,
να το λεηλατούν άλλο δεν θέλει.

Κάθε πρωί στον αυγερινό μιλάει
στη χρυσή του δροσιά κολυμπάει
στη χάση του τη σκέψη του χάνει
στα σύννεφα με αγωνία τον ψάχνει.

Σε ένα παραμύθι θέλει να ζήσει
και τον κόσμο μακριά να αφήσει.
Πολλοί δικό τους θέλουνε να γίνει
την ζωή τους λίγο να χρωματίσει,

μα αφού άδολη ψυχή δεν έχουν
μπορούν μόνο να το φτωχαίνουν
κάτι που να του μοιάζει παίρνουν
και όλο κάτι άλλο γυρεύουν …
Μ.Γ. …
Μιχάλης Γεωργούλης