ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ ΛΟΥΛΕΛΗ. " Απόηχος "

πηγή φωτογραφίας 

Σαν σε απόηχο.
Απουσία βαριά,
κατακερματισμένη εικόνα.
Είναι ο σύθαμπος έρωτας
που σαν νέφος
τυλίχτηκε γύρω μου
και με νότισε
με την υγρασία
του ρίγους.
Σαν πάχνη από
αβάσταχτη έλλειψη,
το σώμα που λείπει
ο ενεστώτας που
κρύβεται,
το χτες που στάζει
φορτωμένες στιγμές,
με βουτάει
σε απύθμενη στέρηση :
απουσία.
Σαν μέλος που
ξεκόλλησε βίαια
και σακάτικα ψάχνει
να βρει γιατρειά,
σαν ανάγκη που
σκύβει αμείλικτα
στο κενό να χωρέσει,
σαν πληγή που
ανοίγει στο σύμπαν
και κακοφόρμισε
ο κόσμος,
έτσι μου λείπει
η ανάσα σου
και πνίγομαι σε μία
φθορά.
Μου λείπεις.
Και σαν αγρύπνια
πλημμύρισες μεσάνυχτα,
να σημαίνεις την ώρα
που θα πλαστεί
ξανά η Εδέμ,
μια εξιλέωση σέρνεται
στα σανίδια της νύχτας,
μια προσμονή πως
η ανατολή θα χαράξει
στο πλάι σου
και θα μ αγαπάς.
Σαν μια πλάνη,
πως δε σε συνάντησα,
πως δε σ ονειρεύτηκα
και πως δε σε αγάπησα
στην κόψη του ξυραφιού.
Σαν το ψέμμα.
Πως τάχα
δεν σ αγαπώ....

ΑΓΓΕΛΙΝΑ ΣΠΟΝΤΗ ΛΟΥΛΕΛΗ.