Χρόνια τώρα στον ίδιο μονότονο σκοπό
χωρίς ρυθμό ,χωρίς πνοή ,χωρίς ζωή...
Λείπει η αλήθεια που γαληνεύει τα όνειρα
λείπει το όνειρο που αποζητά η σκονισμένη μας ψυχή...
Ατέρμονη προσπάθεια σε λάθος μονοπάτια
στα μονοπάτια που ασέλγησαν τα πρέπει.
Ο άνεμος πήρε τις στάχτες τους τις σκόρπισε
τις σκέπασε με πέπλο σιωπής πικρό...
το όνειρο φεύγει όπως το νερό ξεφεύγει μέσα από το κάθε τι.
Σιωπές σταλάζουν από παντού
φέρνουν τον ήχο τους,
ακούς τη ματωμένη χροιά τα κρύα βράδια
κουβαλούν κρυφούς πόθους μέσα στο ασκό της λογικής,
κρυφούς πόθους που χάθηκαν στις διαδρομές του όχλου.
Σιωπές αγγίγματα της νύχτας
που χάθηκαν σε όνειρα ανεξήγητα
αποζητώντας την αληθινή ζωή
στους άγονους δρόμους της ψυχής μας...
Δρόμοι που καλύφθηκαν από πέτρα,αίμα και λόγχη...
Στους άγονους δρόμους της ψυχής σου
άσε τις σιωπές να ανθίσουν...
Ευχήσου...!
Carpe
ακούς τη ματωμένη χροιά τα κρύα βράδια
κουβαλούν κρυφούς πόθους μέσα στο ασκό της λογικής,
κρυφούς πόθους που χάθηκαν στις διαδρομές του όχλου.
Σιωπές αγγίγματα της νύχτας
που χάθηκαν σε όνειρα ανεξήγητα
αποζητώντας την αληθινή ζωή
στους άγονους δρόμους της ψυχής μας...
Δρόμοι που καλύφθηκαν από πέτρα,αίμα και λόγχη...
Στους άγονους δρόμους της ψυχής σου
άσε τις σιωπές να ανθίσουν...
Ευχήσου...!
Carpe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου