i. ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ
Του Μάρτη η παρέλαση γίνεται στην Αθήνα
όταν με πρωτοπήγανε,στο πλήθος μπήκα σφήνα.
Ηχούσαν τα εμβατήρια κι εγώ αγαθό παιδάκι
κουνούσα με πολύ χαρά ένα μικρό σημαιάκι.
Καμαρωτά περνούσανε τα νιάτα της ελπίδας
φαντάροι,ναύτες,ίκαροι φύλακες της πατρίδας.
Εντύπωση μου έκαναν οι πτήσεις αεροπλάνων
οι πύραυλοι,τα άρματα,το βλέμμα βετεράνων.
Με πήγαν μερικές χρονιές και σ,'αλλες παρελάσεις
αλλά καθώς μεγάλωνα μικραίναν οι διαστάσεις.
Οταν στο σπίτι πήραμε δικιά μας τηλεόραση
τη μέρα κείνη γιόρταζα μέσα στην καλοπέραση.
Ομως δε ξέχναγα ποτέ να πάρω σημαιούλα
έκανα μες στην κάμαρα μαζί της μια βολτούλα.
Δεν ξέρω πως μου φαίνονταν αυτή η μικρή πορεία
μα τ'ασπρογάλανο χαρτί σήμαινε ελευθερία.
Και τώρα όταν τη θωρώ,τ'ανάστημα ψηλώνει
με τη βαριά ιστορία της τα πάθη μας σηκώνει.
Γιατί θυμίζει πάντοτε του έθνους τους αγώνες
όλους αυτούς που έπεσαν φυλώντας προμαχώνες.
Στον πόλεμο πάντα μπροστά,μα σε καιρό ειρήνης
μόνο μεγάλα κι όμορφα σαν ήλιος τα λαμπρύνεις.
Σημαίες όλων των κρατών θα πρέπει να τιμάμε
επίτρεψε στους Ελληνες παντού να σ'αγαπάμε
Φάρσα σου κάνουν οι καιροί,πρέπει να ξεφωνίζεις
αντί για τόλμη κι αρετή,ασχήμιες αντικρίζεις.
Φτάσανε μέρες σκοτεινές,το σύμβολο ευψυχίας
να γίνεται το πρόσχημα πατριδοκαπηλείας.
Αλλοι σε καίνε αδίσταχτα,τις στάχτες σου πετάνε
σκλάβοι στην παρωδία τους,επάνω σου ξεσπάνε.
Μα τι γνωρίζουν οι μωροί από σημειολογία
όσα πανιά κι αν κάψουνε δε χάνεται η μαγεία.
Ας έρθουμε ξανά λοιπόν πίσω στο κοριτσάκι
εκείνο που μεγάλωσε γράφει και ποιηματάκι.
Γι'αυτήν το σημαιάκι της τίποτα δε στρεβλώνει
γίνεται μαγικό ραβδί που πάντα εμψυχώνει.
Αίμα πολύ εσφούγγισε η Ελληνική σημαία
ας μη μας βρούνε σήμερα συμβάντα απευκτέα.
Ομόψυχοι ας ξεφύγουμε κινδύνων μα και θρήνων
ας γίνουμε και κάποτε μια χώρα φιλελλήνων.
Με αφορμή το χαρακτηρισμό που έκανε, έγραψα το παρακάτω ποίημα:
ii. Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ
Ο Ελληνας ειν' πανέξυπνος μα και εγωιστής
δραστήριος και αμέθοδος αλλά πολεμιστής.
Κατώτερος εφαίνεται από τις περιστάσεις
προληπτικός,φιλότιμος ,δε δέχεται συμβάσεις
Τον Παρθενώνα έχτισε γέμισε μεγαλείο
τον άφησε στις έριδες να γίνει εργαλείο.
Ενα Σωκράτη ανέδειξε για να δηλητηριάσει
θαύμασε το Θεμιστοκλή για να τον απελάσει.
Αριστοτέλη δόξασε για να τον καταδιώξει
το Βενιζέλο γέννησε για να το θανατώσει.
Εκτισε το Βυζάντιο για να το εκτουρκίσει
σήκωσε Επανάσταση για να τη χαραμίσει.
Βαλκανικούς δημιούργησε για να τους λησμονήσει
η χώρα δοκιμάστηκε κόντευε να ξεφτίσει.
Το εικοσι τριπλασίασε τα πάτρια εδάφη
λιγο μετά το όνειρο φριχτά που αντεστράφει.
Για την αλήθεια κόπτεται αλλά το κάνει θέμα
μισεί όποιον δε δέχεται να υπηρετεί το ψέμα.
Παράδοξο,ατίθασο περίεργο είναι πλάσμα
εγωπαθές,σοφόμωρο κατέχει όλο το φάσμα.
Αν θέλετε θαυμάστε τον,αν θέτε λυπηθείτε
για το ξερό κεφάλι του πάντα θα τιμωρείται.
Μα αν μπορείτε μοναχά ένα να προσπαθήσετε
αυτόν τον άτιμο λαό να τον ταξινομήσετε.
28 Μαρτίου 2017
Λεμονιά Αληθεινού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου