|
Σήμερα των Βαγιών και αύριο της Λαμπρής.
Πάντα μαζί,μα φέτος χώρια.
Μην ψάξεις στο στασίδι να με βρεις,
ανάμεσα στους φίλους και στ’ αγόρια.
Θα βρίσκομαι κοντά στα ξεροβόρια.
πηγή |
Στον Επιτάφιο μη θρηνήσεις το Χριστό,
σκέψου μονάχα μιά σκοπιά κι ένα φαντάρο.
Μην τρέξει δάκρυ παγωμένο ή καυτό,
άναψε μέσα σου της προσμονής το φάρο.
Τότε κι εγώ άλλη δύναμη θα πάρω.
Το βράδυ στην Ανάσταση μην κλάψεις,
κράτησε την καρδιά και συλλογήσου.
Λευκό κερί για μένανε ν’ ανάψεις,
στείλε με τον αγέρα την ευχή σου,
να ΄ναι καλά το μοναχό παιδί σου.
Το απόγευμα η καμπάνα σαν σημάνει,
τον πιό γλυκό κι ονειρεμένο εσπερινό,
εκεί που ο νους τ’ ανθρώπου δεν το βάνει,
θα γέρνω,θα θυμάμαι,θα πονώ.
Θα ΄ναι το πιo πικρό μου δειλινό.
Μίμης Κούρτης,’’ΑΧΑΡΕΣ ΜΝΗΜΕΣ’’,Απρίλης 1 9 8 2.
Το ποίμα ειναι απο το βιβλίο μου ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΣΑΝΕ ΝΩΡΙΣ,
ΤΩΝ ΕΚΔΟΕΩΝ ‘’Α Ρ Ι Σ Τ Α Ρ Ε Τ Η ‘’.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου