ΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΛΗ " ΑΤΙΤΛΟ "

Η ζωή μοιάζει με μια ιστορία 
που έχει αρχή και μέση 
αλλά δεν γνωρίζεις το τέλος
Στο δικό μου παραμύθι
θέλω ένα τέλειο τέλος.
Ν'αφήσω το ίχνος μου 
ένα γενναιόδωρο σύννεφο από νοσταλγία
όπως ένα παλιό σπίτι
ένα νανούρισμα από τη μαμά
το γλυκό της γιαγιάς...
Να κάνω ότι καλύτερο μπορώ
και να φύγω όταν όλα θα τελειώσουν
με μια προσευχή στα χείλη
κυλώντας σαν πετραδάκι 
στη σκοτεινή γραμμή του ορίζοντα
να βυθιστώ χωρίς ανάσα στον ωκεανό
να αιωρηθώ με τα θαλασσοπούλια 
στην απεραντοσύνη των κυμάτων 
να περιπλανηθώ με τους ανέμους στον ουρανό
ένα απαλό χνουδάκι.
Να κάνω σπονδή στο φως
σαν να ήταν μέρος του εαυτού μου
έχοντας έναν μόνο φόβο
τον τελευταίο
να κρατηθώ κοντά στην καρδιά των ανθρώπων
και έτσι να συνεχιστεί η ζωή 
Μα όποιος τον θάνατο περιπαίζει
πιο πολύ τον φοβάται..
κι ο παράδεισος δεν κερδίζεται
αν δεν πάμε εμείς πρώτα σ'αυτόν...

~άννα γεωργαλή~