i. Τα χέρια σου
Επειδή τα χέρια σου τα τρυφερά με σκότωσαν το μεσημέρι
μες στη νυχτιά την ανημέρευτη με γέννησαν γλυκόφωτο αστέρι
επειδή της θέρμης τους το φως μου χάιδεψε απαλά τα κρύα μάτια
και με πετρούλες ταπεινές μου χτίσανε ολόχρυσα παλάτια
Επειδή τα χείλη μου τ΄αμίλητα τα ακροδάχτυλά σου αγγίξαν
Χίλια ολόλευκα πουλιά τα παραθύρια τα κλειστά ανοίξαν
Επειδή τα κρίνα τους ανθίσαν στην καρδιάς την έρημο επάνω
Και στ΄ουρανού μου τ’άφταστο στερέωμα με τράνεψαν ως πάνω
Επειδή τα δάχτυλά σου μπλέχτηκαν γλυκά μες στα δικά μου
Χίλια τριαντάφυλλα κατάλευκα μυρώσανε την άχρωμη καρδιά μου
Επειδή τα χέρια μου που τρέμανε μες στα δικά σου ημερωθήκαν
Κατακόκκινα πάνω στο είναι μου φιλιά το αίμα τους αφήκαν
ii. Θλίψη
H θάλασσα είναι τόσο ήσυχη τώρα
γαλήνια τόσο
σίγησε το γλυκό τραγούδι της για χάρη μου
δεν παίζει ερωτεμένος πια ο σκοτεινός βυθός της
δεν λιγώνουνται γλυκαμένα τ’ άσπρα κοχύλια της
τώρα σέρνεται πίσω μου πικρή η θάλασσα
ακολουθώντας τη θλίψη της καρδιάς μου
θλίψη βαθειά και ανείπωτη
θλίψη πιο κοφτερή κι απ’ το σπαθί
θλίψη που μου ΄σκισε τα χείλη
θλίψη που μου ΄δωσε γι’ αναπαμό
κλάμα γοερό
κλάμα σπαρακτικό
θλίψη που μ’ έριξε στα γόνατα
ξαπλώνοντάς με άδειο κέλυφος
στης υγρής αμμούδας το πικρό στρωσίδι
τ’ άσπρα κοχύλια της θάλασσας
δεν τραγουδάνε τώρα τη xaρά της
η τρυφερή καρδιά τους
ξανασαίνει τον δικό μου μαύρο θρήνο
iii. Ιερά Συνουσία
Τα ματόκλαδά σου
Οι βολβοί σου
Οι κόρες σου
H όρασή μου
Τα χείλη σου
Η γλώσσα σου
Τα σάλιο σου
Το φιλί μου
Τα μαλλιά σου
Ο λαιμός σου
Ο κόρφος σου
Η θέρμη μου
Τα χέρια σου
Τα δάχτυλά σου
Τα νύχια σου
Το χάδι μου
Το στήθος σου
Οι ρώγες σου
Το ρίγος σου
Η έκστασή μου
Η κοιλιά σου
Το εφήβαιο
Τα λαγόνια σου
Η πλήρωσή μου
Τα πόδια σου
Η ρίζα σου
Το περπάτημά σου
Το λίκνισμά μου
Οι φλέβες σου
Οι ιστοί σου
Το αίμα σου
Το πυρ μου
Ποθητή αγάπη
Η μυσταγωγία σου
Η ποίησή μου
Τις θερμές μου ευχαριστίες! Καλό κι ευλογημένο, ηλιόχαρο και ηλιοφέροντα Απρίλιο!
ΑπάντησηΔιαγραφή