ΜΑΡΙΖΑ ΒΟΥΤΣΙΝΟΥ-ΜΑΡΑΓΚΟΥ " ΕΛΠΙΔΑ "

Βρέθηκα ξανά στο γνωστό μας μέρος. Η αγάπη μου για σένα οδήγησε τα βήματά μου εκεί
χωρίς να το καταλάβω. Ισως και η ανάγκη να σε αντικρίσω μέσα
στα διάφανα νερά της θάλασσας. Να πέρασε ένας χρόνος, ένας μήνας, μια μέρα, μια ώρα;
Πάλι δεν μπορώ να θυμηθώ. Αυτή η αδιαφανής μεμβράνη που καλύπτει τις διόδους του μυαλού μου,
πόσο δύσκολα τα κάνει όλα! Το μόνο που θυμάμαι είναι εκείνη η βάρκα η λευκή
που προσπαθούσες να φτιάξεις μόνος. Οταν την ολοκλήρωσες μου έδειξες με τόση υπερηφάνεια και χαρά
το τέλειο δημιούργημά σου. Το όνομά της ΕΛΠΙΔΑ, χαραγμένο με χρυσά γράμματα,
έλαμπε στις παιχνιδιάρικες φωτοσκιάσεις του σούρουπου, όπως έλαμπε και το χαμόγελό σου. Γιατί αποζητούσες πάντα να αγγίξεις το τέλειο;
Εσύ ήσουν αυτάρκης. Ποτέ δεν σκέφτηκα, πώς όλοι ψάχνουμε αυτό το κάτι,
ακόμη και αν κρατάμε όλον τον κόσμο στην αγκαλιά μας. Το τοπίο αρχίζει και ξανοίγει. Μπαίνεις μέσα στη βάρκα έτοιμος για το παρθενικό της ταξίδι. Ησουν υπέροχος με τα λευκά σου ρούχα!
Ταίριασμα ιδανικό με την ΕΛΠΙΔΑ!! Ξάπλωσα στην αμμουδιά και έκλεισα τα μάτια.
Η ψυχή μου γαλήνεψε. Πάντα με έκανες να νιώθω ήρεμη. Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε.
Πόσα χρόνια, μπορεί και αιώνες. Με ξύπνησε το χάδι σου.
Ανοιξα με λαχτάρα τα μάτια. Δεν ήσουν εκεί! Ηταν κομμάτι της ΕΛΠΙΔΑΣ που με άγγιξε! Γιατί η ΕΛΠΙΔΑ έστω και μικρή θα ζει για πάντα
και θα μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω. Εστω και χωρίς εσένα ....για σένα....!!!! ΜΑΡΙΖΑ ΒΟΥΤΣΙΝΟΥ-ΜΑΡΑΓΚΟΥ