ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ " Άνθρωπε δεύρο έξω "

Σαν πεφταστέρι
που ζητά
αγκαλιά
να σώσει
τη ροή του,
χτυπώ
με κρότο
πάνω
στις καρδιές
και
τα μαλαματένια...

Ουράνιο
το καντήλι
π' άναψε
τα πάθη μου,
στης λύτρωσης
τ' απάγειο
ξενυχτά...

Μάτωσες,
πόνεσες,
ξεψύχησες
μαθές,
στ' ανείπωτα
τα παραπεταμένα,
το σάβανο
ξεδίπλωσες
να φύγεις
να πετάξεις,
μα μην οδύρεσαι
απ' τις πληγές
του κόσμου
και μην παραδοθείς...

Το Θάμα
βρίσκεται
στ' ολόγιομο
Φεγγάρι
που 'χεις
αρματιά,
μελώματα
κι' αγγίγματα
που χάρισε
μια ματωμένη
Ελπίδα
σε τραγουδιάρα
Ανατολή,
για να χορέψει
ο Πόθος
και ν' αναστηθείς...

Άνθρωπε δεύρο έξω

Ο Θάνατος και η Ζωή
ένα παιχνίδι ανάσας είναι
και νικητής η Αγάπη..!!

Άγγελος Δημητρόπουλος
28/8/2015