Vg Gv " ΕΛΠΙΔΕΣ "

'' Όσο θα πάλλονται οι ανασαιμιές μαντάτα θα απλώνονται ευφροσύνης
για τοκετούς που πλάθονται στη μήτρα των ελπίδων '' ( Vg Gv )

Αντιλαλεί το παρελθόν
στου νου τα καλντερίμια
τραυματισμένες οι θωριές
ντύνονται με μαγνάδια
σαλεύουν θύμησες αχνές
σ' οξειδωμένες ράγες
ρακένδυτες στις εσχατιές
αντιπαλεύουν χλεύη
σε φυλλωσιές μουντόχρωμες
νότες θροϊζουν λύπης
η νύχτα ολοφύρεται
λες κι είν' μοιρολογίστρα
στήνουν χορούς τα ξωτικά
σε πίστες πορφυρένιες
σαν τους δερβίσηδες δονούν
τ' άϋλα σώματά τους
κλωστές ασημοκέντητες
υφαίνει το φεγγάρι
μαρμαρυγές αισθαντικές
χύνονται απ' τ' αστέρια
πιο δίπλα στέκει έκπλαγο
σπαθάτο κυπαρίσσι
ίσκιο απλώνει σαν χαλί
καημοί να ξαποστάσουν
κι αντίκρυ τ' άγαλμα ριγά
στη παγωνιά της θλίψης
χάδι δεν έχει να φορά
αγάπη να βυζάξει

Έτσι πλανιέται η ζωή
πίσω από χαραμάδες
οι στεναγμοί γεννοβολούν
σώψυχα πιλατεύουν
το δάκρυ γδέρνει σαν υνί
χίλιοι χυμάνε πόθοι
λέξεις δεν είναι ν' ακουστούν
σε χείλη ξοδιασμένα
οι γρίλιες μένουν σφαλιστές
το ρόπτρο δε βογγάει
μόνο δυο κούτσουρα στεγνά
τη θράκα αναμοχλεύουν
να πυρωθούνε όνειρα
γλυκά να φτερουγίσουν
γιατί στης ζήσης τον ντορό
όσες κι αν ρέουν πίκρες
οι ελπίδες δεν στειρώνονται
στις κλίνες της οδύνης
μήτε στου σκότους τα κελλιά
κείτονται μουλιασμένες
θάλλουν σ' ανάλγητους καιρούς
σώψυχα αναταράσσουν
θωπεύουν τις λαβωματιές
γλυκοφιλούν τα άλγη

Θλίψης καμάρα η ζωή σε πέτρινο γεφύρι
στέκει βουβή με προσμονή στις λαίλαπες του χρόνου
κρίνα ν' ανθίσουν καρτερά δάκρυα χαράς να στάξουν
πριν να στοιχειώσουν οι στιγμές στη γυάλινη κλεψύδρα

07 / 11 2014
( Vg Gv )