ΒΕΡΥΚΙΟΥ ΕΛΥΑ " Νοέμβρης "

Πίνακας Leonid Afremov

Ένας ωχρός Νοέμβρης.
Προχωρούσαμε μες στο απόβροχο.
Της προκυμαίας τα κίτρινα φώτα, ξεθωριασμένα,
σαν τις παλιές φωτογραφίες των φίλων που έφυγαν,
συντρόφευαν τους ίσκιους μας.
Κατά μήκος της παραλίας μία σειρά θαλασσοδαρμένα παγκάκια,
νοτισμένα από αρμύρα.
Στο βάθος ο ήχος ενός θλιμμένου ακορντεόν.
Ο αέρας μ΄ένα άρωμα απουσίας.
Η φωτισμένη πόλη να κυματίζει τρέμοντας πάνω στα μαβιά νερά
και η νοσταλγία να μας φιλά τα χέρια.

Μες στην σιωπή της ζωής μας ο απολογισμός.
Οι μέρες, οι ώρες περνάνε,
κι εμείς, πέτρινα αγάλματα σε μία άδεια πλατεία, να γερνάμε.

Έπιασε ψύχρα.
Μόνο ένα σύννεφο αργυρό δίπλα στο φεγγάρι φωτίζει το μακρύ μας δρόμο.
Κι εμείς όλο και περπατάμε.
Περπατάμε,
να φτάσουμε εκεί που όλοι καταλήγουμε,
όμορφοι, αγνοί, προπτωτικοί,
με μόνο ντύμα την ψυχή.
Να ζούμε, να αγαπάμε.
Ήτανε όμορφος ο Νοέμβρης μας, θυμάμαι.

από τη συλλογή Σιωπή Κρυστάλλινη, εκδόσεις Ιβίσκος.