ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ - ΠΟΙΗΣΗ

Ο Αγγελος Δημητρόπουλος είναι ποιητής.Γεννήθηκε στην Καλαμάτα,όπου και διαμένει τα τελευταία χρόνια,μετά από μια πολύχρονη θητεία σε πολλά μετερίζια της ζωής στην Αθηναϊκή Κοινωνία.Από μικρό παιδί ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την συγγραφή Ποιημάτων και όπως λέει ο ίδιος :"πάντα μου άρεσε να χτίζω Όνειρα με τις λέξεις,που θα δίνουν μια μεγάλη αγκαλιά στις καρδιές των ανθρώπων".

Ο στίχος του, δυνατός και πηγαίος, προσφέρει Οραμα για μια καλύτερη ζωή. Είναι βαθύτατα λυρικός όταν εκφράζει τον Ερωτα ή  την αγάπη του για τη Ζωή και τον Ανθρωπο, αλλά ταυτόχρονα και έντονα ρεαλιστικός όταν εκφράζει την αγωνία του για το αδυσώπητο παρόν και την ανησυχία του για ένα  δυσοίωνο μέλλον. 

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

“Γιατι ανθιζουν οι καρδιες τον Αυγουστο”..??..

Περιδιαβαινοντας τον οργωμενο με αμετρες αναζητησεις, δυσβατο υπαρξιακο μας περιβολο,κοντοσταθηκα σε μια αλληλουχια ομορφων και ασχημων συμβαντων, εγγιζοντας το προσφορο εδαφος μιας ποτισμενης με συναισθηματικη μαγια, Ελευθερης Ψυχοσυνθεσης Εαυτου...

θετοντας ενα απλο ερωτημα, στον Αρχοντα του Εποχων και χειριστη των πεπραγμενων της οντοτητας του Συμπαντος...(.................)..!!

“Γιατι ανθιζουν οι καρδιες τον Αυγουστο”..??..

Απαντηση ουκ ελαβα... κι ακομα περιμενω... παλι θα ψαξω μονος μου... στα στεκια που διαβαινω...

Περπατησια...περπατησια... μεσ' του μυαλου τα βαθη... ψαχνω Παρθενα Ανατολη... να την ποτισω Παθη...

Εκει που πηγαινα ψαχτα... να βρω μια Ατλαντιδα... ενα Ουρανιο αγγιγμα... μου δινει μια νησιδα...

Θα την βαφτισω Αυγουστο... Καρδιας Ονειρονησι... και θα υμνω τον Ερωτα... για να την Κοινωνησει..!!

Αγγελος Δημητροπουλος
Το αλισβερισι Νου και Καρδιας... εγινε στις 10 Αυγουστου... στο ξεσπασμα μιας Πανσεληνου... για της Ψυχης το μελι..!!

“Τ' ΑΔΙΚΟ”

Aν εισαι... τ' αδικο... που κατακτας... κορυφες... της Ζησης... σε μενα ελα... να γιορτασεις... την χαρα...

Σου χω πατησει... κοκκινα φιλια... απ' των πληγων... τα βαθη... να κεραστεις... τις πικρες της Ζωης... και να μεθυσεις... Κολαση..!!

Αγγελος Δημητροπουλος

"ΑΝΑΠΝΟΕΣ"

Στης ληθης... το βαθυσκιωτο... κουφαρι... αποδημει... ο πληγωμενος... εαυτος... καρφωνει... η Μοναξια... αμπαρες... στης Καρδιας... την πυλη... μα τ' Ονειρο... περηφανο... θ' αναδειχθει... του Ηλιου... παλικαρι...

Κι' ανοιγει... τα πορτοφυλλα... σ' απαντοχης... καρτερι... να μπει τ' αγερι... της γλυκιας... μαγιας... φωνη... για να γευτω... αλωβητος... τον μυρο... της Ζωης... και δυο μεγαλες... ρουφηξιες... Ελευθερης... Πατριδας...

Αναθαρρευει... ο μαχητης... με της Καρδιας... τα βελη... οπλιζει... τα κουραγια του... κι' αναρωτιεται...

Σε ποιο νησι... θα βρω... του Ηλιου... τα φιλια... να τα χαρισω... στ' αστρα... μ' ανασες Γη... της ζησης... πανωφορι... να ντυσω... τα Φεγγαρια μου..??..

Αχ βρε Ζωη μπαμπεσα...

Εσυ μου κλεβεις... την λιακαδα το πρωι... κι' εγω σου κρυβω... Ηλιαχτιδες... στα μουραγια μου..!!

Αγγελος Δημητροπουλος

"ΓΕΝΝΗΣΗ"

Ο Ερωτας... κυοφορει... την Ζωη... Με τις πρωτες... ανασες... ξεκινουν... το αναγεννητικο τους... Ταξιδι... το Πνευμα... και οι Αισθησεις... που ανθοστολιζουν... Νου... και Καρδια... αρωματιζοντας... την αυρα... καποιων... εκλεκτων... δημιουργωντας... προσφορο... εδαφος... στις απεραντες... εκτασεις... του πολυμορφου... εαυτου... για να καρποφορησει... η Ποιηση..!!..

Αγγελος Δημητροπουλος

“ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ ΦΩΣ”

Και δεν μιλας... και δεν ρωτας... μοναχα... συλλογιεσαι... ακροπατεις... στο Ονειρο... κι' ολο... αναρωτιεσαι...

Πως γινεται... να Φεγγουν... τ' αστρα... στην... παλια μου... γειτονια... κι' εγω... να βλεπω... μονο τα... Σκοταδια μου..??..

Οταν... μια Θαλασσα... αγκαλια... πνιξει... του Πονου... την λαλια... και πλυνει... το Μαχαιρι... του Ηλιου... κλεψε... τα φιλια... ζεστης... Καρδιας... καρτερι... βυθισου στα... κομματια σου... να γεννηθεις... Αστερι..!!

Αγγελος Δημητροπουλος

"ΗΡΘΕΣ ΞΑΝΑ...ΕΡΩΤΑ"

Σπιτωνω... μια αστροφεγγια... να κρυψω... τ' ονειρα μου... κι η Πουλια... κι ο Αυγερινος... στρατευονται... σιμα μου...

Μανταρω... την ανασα μου... στα φυλλα... της Καρδιας σου... και κοινωνω... μ' ενα Φιλι... την διπλο... βελονια σου...

Καρποφορουν... οι Ουρανοι... στης μοναξιας... το δειλι... στου Ερωτα... το ξεσπασμα... της Ανοιξης... τα χειλη...

Σταλαγματιες... μ' αγγιγματα... Φεγγαρια... στερημενα... ανθοστολιζουν... τ' Ονειρο... Ηρθες ξανα... σε μενα...

Εκδοτος... καθηλωνομαι... στης μοιρας... το παιχνιδι... μα η σαρκα μου... στην σαρκα σου... Ανα-σ-τασης... στολιδι..!!..

Αγγελος Δημητροπουλος

"Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ"

Εντιμοτατοι... βασανιστες... του κοσμου... τουτου χειριστες... τερατων γονοι... αλλοφρονες... παραφρονες... μετεξελιξεις... του Θανατου... περιφρονω... την οψη σας... και σας οικτιρω...

Λεπιδοφοροι... Κεραυνοι... καμενες... συνειδησεις... φερεφωνα... φανατικοι... προυχοντες... της σαπιλας... Δεσποτοφαγοι... της Ζωης... ανεραστα... κορακια... σας λοιδορω...

Σαν ανθρωπος... απανθρωπος... ζυγωνεις... την σκια σου... σκοταδια... σπερνεις... γυρω σου... πουλας... τα βηματα σου...

Μα... αν θυμηθεις... του Ηλιου σου... Ελπιδα... να χαρισεις... αγκαλιασε... ενα παιδι... μπορεις... να τ' αναστησεις..!!

Αγγελος Δημητροπουλος

"ΜΙΑ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΑΝΑΤΟΛΗ"

Τι να πεις αραγε... στους μακελαρηδες... πολεμοχαρεις τυπους... που σκορπουν... απλοχερα τον Θανατο... εμφυτευοντας... αστειρευτο μισος... στις καρδιες... των ανθρωπων..??.. ειναι ανουσια... καθε προσπαθεια... γιατι πεφτει πανω... στον μαντροτοιχο... του "Διαβολου"...

Και ποσο αξιζει... η Ζωη... ρε φιλε..??.. Κατι τετοιες μερες... δεν υπαρχει ζωη... κρυβεται ο Ηλιος... που φωτιζει... το ανθρωπινο μελλον... και οι Ηλιαχτιδες... γινονται... κοφτερες λεπιδες... που ξεσαρκωνουν... την Αξιοπρεπεια... του ειδους μας...

Κατι τετοιες μερες... ντρεπομαι... για την Συμπαντικη μου... ιδιοτητα... και αγανακτω... κατα παντος επιστητου... στην πλαση τουτη... επιγειο και ουρανιο...

Κατι τετοιες μερες... ειμαι νεκρος... αλλα δεν εχω ταφο... Τους γεμισαν ολους... οι παιδικες Ψυχες... που χαθηκαν..!!

Αγγελος Δημητροπουλος

"ΗΡΘΕΣ"

Ηρθες σαν ονειρο... στης νυχτας... το καρτερι... μια λυπημενη... αστροφεγγια... σ' απροσμενης... Ελπιδας... ακροβολι... σ' απλωνει... αστερια... φωλια να χτισεις... στην πληγωμενη της... καρδια...

Ηρθες σαν αλλοτε... σαν Ηλιος... αλλης Εποχης... και καλοκαιριασε... η ξεχασμενη μου Πατριδα... Στου Φεγγαριου... την ακρη... μια φλογα αναψε... της Ανοιξης καντηλι... κι η Χειμωνια μου... ελιωσε... στα δυο ζεστα σου... χειλη...

Ηρθες σαν ανεμος... κατακτητης... την αυρα να μαγεψεις... και εγω σ' ανοιγω... Θαλασσες... να ρθεις... να με κουρσεψεις... Κλειδωνω Σωμα... και Ψυχη... τωρα που μπηκες μεσα... στους Ουρανους μου... Ερωτα... να χεις μεγαλη μπεσα..!!

Αγγελος Δημητροπουλος

"ΑΘΑΝΑΤΟΣ"

Καθε νυχτα... κομματιαζω... το Φεγγαρι... σ' ενα σκοταδι... Θαλασσα... βυθιζω... εαυτο... μ' αυτο... αγγιζεται... με της Ψυχης... τα καλλη... και μου χαριζει... Αυγερινο...

Καθε Ανατολη... βουταω... αχτιδες... απο Ηλιο... μεταξενιο... να σπρωξω... τον καιρο... μ' αυτος... ξεχυνεται... στης μοιρας... το ταξιδι... και με κερναει... Ουρανο...

Καθε στιγμη... που κλεινουν... τα Φτερα μου... μια σκορπια θλιψη... μου βαλτωνει... την καρδια... μ' αυτη... με πλενει... με χτενιζει... θα φτιαξει Γη... στ' ονειρα μου... να ξαναβρω... την λευτερια..!!

Αγγελος Δημητροπουλος

"ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ"

Η βιωματικη... λογικη σου... εκπαιδευμενη... απο την ιστορικη... εμπειρια... των γεγονοτων... και την σταση... ζωης... σου δινει... την δυνατοτητα... να αγγιξεις... με μεστο τροπο... τα θεματα... που απτονται... ιδιαιτερης... μεταχειρισης... και αφορουν... τις καρδιες... των ανθρωπων...

Αναρωτιεμαι... ποσες... προσμονες ... θα χαραξει... στο δρομολογιο... της Ζωης... ακομα... η Ποιηση..??...

Αυτη βαραει... τον σκοπο... και εγω..??.. καθε μερα... ψαχνω... τα βηματα... για να φανω... ανταξιος... του χορου...

Εισαι Ποιητης..??..

Σκεψου... με φαντασια... ζωγραφισε... με την σκεψη... γραψε... με την Ψυχη...

Και μην ξεχασεις... Φιλε Ταξιδευτη... η Ποιηση... δεν ειναι μονο... ανθισμενα... λουλουδια... η Ποιηση... ειναι... Ζωη..!!..

Αγγελος Δημητροπουλος

“ΣΥΡΜΟΣ ΑΓΑΠΗΣ”

Νατος παλι... φορεσε... την μοναχικη... περπατησια του... και βγηκε... στο σεργιανι... γι' αυτην... που καρτερα... οταν ξαφνικα... ανθοσπαρτη... ξεχυθηκε... η γυμνια του... στην ραχη... τ' Ουρανου... κι' απεναντι του... ενα πεινασμενο... για αστροφεγγιες... Ερωτικο... Φεγγαρι... ανδρωθηκε... ατερμονα... καλλιδωσε... στα βελη του... των αστεριων... την θερμη... κι' ακοντισε... το βλεμμα... της ανειπωτης... χαρας... που χρονια... αναζητουσε... προσδοκωντας ετσι... να φυλακισει... τ' ονειρο... για να ζητησει... λυτρα... την Αγαπη... που χε... Θησαυρο... στην αδολη... καρδια του..!!

Αγγελος Δημητροπουλος

 "ΥΠΕΡ ΖΩΗΣ ΑΓΩΝ"

Δραματικες... εξελιξεις... στην επανω... γειτονια... της Σωματοδομης... κυρηξαν... σε κατασταση... εκτακτης... "αναγκης"... το νοητικο... συστημα... και ζητουν... επειγοντως... την στρατευμενη... στον Ερωτα... καρδια μου... να δωσει... τις πολυποθητες... λυσεις... απεγκλωβισμου...

Την ιδια ωρα... η λογικη... υποχωρει... ατακτως... μπροστα... στον εναστρο... καταιγισμο... συναισθηματικων... αγγιγματων... και τα θελω μου... προελαυνουν... ακαθεκτα... στα πεδια... Μαχων... της Ζωης...

Νικαμε Αδελφια... το απορθητο... Καστρο... του Ηλιομορφου... Εαυτου... κατεληφθη..!!

Αγγελος Δημητροπουλος

"ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ"

Σιδερωμενες... λεξεις... σε κοστουμια... διχως τσεπες... χρυσοστεφανωτα... πτερυγια... σε παραπεταμενους... Ουρανους... φλογερα... αγγιγματα... σε παγωμενα... καλοκαιρια... ελευθεροι... ανθρωποι... σε κλειδωμενες... καρδιες...

Και Εσυ... χαρα μου... ακομα εδω... μ' ενα τραγουδι... Ερωτα... στην πορτα... του κελιου μας...

Θ' ακουσουν... κι' αλλοι... θα ρθουν... κι' οι αλλοι... αυτοι... που κλεψαν... τ' αστρα σου... την ζωντανη ... ματια σου... πουλησαν... την ελπιδα σου... και κοψαν... τα φτερα σου...

Για να χωθεις... στο ονειρο... θελει Ψυχη... στεντορεια...

Κρυψε... τα χειλη... που φορας... σε μιας ανασας... γιομα... να στησει... αποδραση... ο καιρος... στης γλυκας... τα σεντονια... ν' απλωσει... συννεφα... να βρεις... στις σταλες... της βροχης... γλυκο φιλι... που παντα... αναζητουσες..!!

Αγγελος Δημητροπουλος

"ΑΝΟΜΒΡΙΑ ΨΥΧΗΣ"

Φευγω Λινο... μην ξεχαστεις... να δεσεις... τ' αλογο... μη και χορτασει... λευτερια... και μου ζητησει... οριζοντα... να παιδευτει... και να ορθοποδησει...

Φευγω Λινο... μην ξεχαστεις... σαν δεις... βροχη... ν' απλωσεις... τ' ανθη... για ξεδιψασμα... μ' αν σου μυρισει... Ανοιξη... τρεξε να σβησεις... τ' ονειρο... πριν φτιαξει... Καλοκαιρια...

Φευγω Λινο... μην ξεχαστεις... τις πορτες... τα παραθυρα... διπλα... να αμπαρωσεις... μην βρει... ο "Ηλιος"... τα σκοταδια σου... σ' "αστροφεγγιας"... μεθυσι... "Ηλιαχτιδες"... κεραστει... και σου χαρισει... "Ουρανο"... να βγουν... τα "θελω" σου... και να πεταξουν... σε ξεχασμενες... "προσμονες"...

Αγγελος Δημητροπουλος

"Αυτος που αποφευγει τις μαχες της ζωης... στο τελος θα τις δωσει...αοπλος"..!!

"Ο ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ"

Θρυμματιζω... Ψυχη... φευγω τωρα... φτιαχνω... βημα ταχυ... μια βουβη... απογειωση... ακροβατω...

Λειπεις.. Εσυ... μιση ανασα... παλμος... Καρδιας... αφιππευσες... Ζωη... λυγισες... κι' ... εφυγες...

Αλυσοδενουν... τ' ονειρο... βουβοι Αγγελοι... Ψυχης αγελη... μια φοβισμενη... αγκαλια... η Μοιρα... παραδινεται...

Θεριευω τωρα... φορτωνω... ανεμους... μελιχρυσα... τεντωματα... χορο... σαλπιζουν... Ενωση...

Απαντοχη μου... Εσυ... περπατησες... στις φλεβες... τ' Ουρανου μου... για να 'ρθεις... παλι... Ανασταση...

Αγγελος Δημητροπουλος

“ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΥΓΗ”

Oπως... μια φλογα... ρουφηξε... την σπιθα... που την γεννησε... στην αγκαλια της... να χορεψει... στην Φωτια... για να λυγισουν... τ' αστρα...

οπως ξεχωρισε... το λιογερμα... που δωσε βημα... Ηλιαχτιδας... στον δρομο... της Ανατολης... να βρει πυξιδα... μεσ' της ζησης... το Ταξιδι... ο Ηλιος...

οπως μια σταλα... θελησε... απο συννεφο... φθαρμενο... του Χιονια... κρυφος δραπετης... τ' Ουρανου... βροχης καμαρι... να γενει... ξαστερισμα...

ετσι κι' εγω... Καρδια μου... εντυσα... τα φυλλα σου... μ' ορμητικα... φιλια το δειλι... σ' αστροφεγγια... που ζηλεψε... ο Ερωτας... βαζει η Αυγη... καντηλι..!!

Αγγελος Δημητροπουλος 21/11/2014