ΣΤΕΛΛΑ ΣΟΦΙΑ ΖΥΓΟΥΡΗ " Στην άκρη της ελπίδας.. "

Και οι λέξεις μένουν μόνες τους, 
στεγνές από το χάδι, της έμπνευσης,
το δροσερό, κι ανάλαφρο αγέρι..
Είναι η ψυχή που δεν πετά,
όνειρα πια δεν κάνει..
Πυκνή η καθημερινότητα,
τείχος θολό η θλίψη..
Το όραμα φαίνεται «βαρύ» και μακρινό..
Πονάει..!
Αχτίδα αχνή, αλαργινή,
της Ποίησης ο φάρος..
Καρδιά μου μάζευε αντοχές,
κάνε κουράγιο, πίστη..
Το ιδεατό είναι μακριά,
μα υπάρχει, και προσμένει..
Γλυκιά του κόπου η αμοιβή,
γλυκύτατος ο νόστος..!
(Στέλλα Σοφία Ζυγούρη2013) 
(απο την ποιητ.συλλογή " Στους δρόμους που περπάτησα")