V. Van Gogh, Χορτάρι και πεταλούδες. 1889. |
Κύκλος εικοσιτεσσάρων ωρών η απουσία σου
που εκτείνεται
από τον παράδεισο ως την κόλαση
Την αυγή περιβόλι
με φιλντισένιες καμπανούλες.
Το απομεσήμερο άγριος άνεμος
κι η γη του έρωτα μου γεμίζει σκασίματα.
Ύστερα πάλι το τοπίο αλλάζει
και νομίζω βλέπω πάλι τα περιβόλια και τις καμπανούλες.
Και τότε πάντα ξεχνάω τον άνεμο και τα σκασίματα.
που εκτείνεται
από τον παράδεισο ως την κόλαση
Την αυγή περιβόλι
με φιλντισένιες καμπανούλες.
Το απομεσήμερο άγριος άνεμος
κι η γη του έρωτα μου γεμίζει σκασίματα.
Ύστερα πάλι το τοπίο αλλάζει
και νομίζω βλέπω πάλι τα περιβόλια και τις καμπανούλες.
Και τότε πάντα ξεχνάω τον άνεμο και τα σκασίματα.
Τέτοια είναι η ιστορία αυτού του κύκλου.
Μα κάποτε πριν γίνει κύκλος πρέπει να ήτανε μόνο παράδεισος.
Μα κάποτε πριν γίνει κύκλος πρέπει να ήτανε μόνο παράδεισος.
Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη
(Ιούνιος 2014)
(Ιούνιος 2014)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου