 |
Ένα όνειρο με σπασμένη τη φτερούγα του
δεν μπορεί να πετάξει
Φτάνει στην άκρη της φωλιάς του
φοβάται και πισωγυρίζει
Ένα όνειρο φοβάται να πετάξει
μα τρέχει μες τις φλέβες του τόση λάβα
που ρέει απ’ την πληγή του
στις σχισμές του βράχου
Έτσι που μες από τις υπόγειες στοές
ανεβαίνει στην βουνοκορφή
και γίνεται καπνός γίνεται θειάφι
Ένα κουβάρι σήματα,
που τα παίρνει ο άνεμος και τ’ ανεβάζει
πάνω απ’ τις βουνοκορφές
στην τύρβη τ’ ουρανού
να γίνουν σύννεφο,
να γίνουν βροχή και κεραυνός
Και τότε ποιος ξέρει
ίσως το μινύρισμα της βροχής
μας ψιθυρίσει
ίσως η βροντή του κεραυνού διαλαλήσει
ποιες μυστικές μορφές
έκρυβε μες τη λειωμένη λάβα του
Ένα όνειρο με σπασμένη τη φτερούγα του
δεν μπορεί να πετάξει
γι’ αυτό πισωγυρίζει στη φωλιά του
και παραμιλάει ως το πρωί
δυσνόητα μηνύματα και λόγια του βυθού
που τα σκορπάει ο άνεμος στην τύρβη
τ' ουρανού και κανείς πια δεν τα θυμάται
4 Ιανουαρίου 2014
Γιάννης Ποταμιάνος
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://toxefwto.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου