ΝΕΛΛΑ ΣΥΝΑΔΙΝΟΥ "ΦΩΤΙΑ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ "

Igor Zenin

Πυρώθηκαν τα ουράνια κι αναμμένα καίγονται.
Φωτιά αναδίνουν στη ραφή τους με τη θάλασσα
και κάνει επέλαση η λάβα τη στιγμούλα γης μου να σαρώσει.

Αποπλανά η υπέρλαμπρη μ’ απατηλά καμώματα.
Τις σπιθαμές ληστεύει και στο σύμπαν ξετυλίγεται,
όσο εφορμά και κατατρώγει αχόρταγα τα αδελφά στοιχεία.

Φλέγεται ο αγέρας μου κι η γη μου γλίσχρα γίνεται.
Τ’ απτό μου πάτημα στο στέρεο χώμα μου κλονίζεται,
όσο ξαφρίζει πάνω του η θάλασσά μου φλόγα ροδοκόκκινη.

Καθώς της θάλασσάς μου το νερό η φωτιά ρουφά,
παράφορη εγώ αφουγκράζομαι οδυσσειακές σειρήνες.
Έλκομαι απ’ τις γητεύτρες προς την άφατη γλύκα του χαμού.

Εάν η φωτιά την αγκωνή του βάθρου μου ρουφήξει,
βαθιά στα φλογισμένα σπλάχνα της να το σταλάξει,
θα εκραγεί ηφαίστειο, που τέφρα θα με στείλει στους αιθέρες.

Στα χέρια μου έπιασα βιολί κι οιστρηλατήθηκα απ’ τη θεϊκή της φλόγας την ορμή, μεταρσιώθηκα σε μουσικό θεσπέσια. Ουράνιες μελωδίες τώρα ψάλλω. Να την εξευμενίσω τη θεά φωτιά ζητώ και να της δώσω να μου δείξει φίλια όψη. Κι όσο ουράνιες μελωδίες ψάλλω εγώ, τόσο αυτή ημερεύει. Πια δεν αφανίζει, μόνο πορφύρα βάφει και γλυκαίνει. Πια δε μαίνεται, μόν’ του μυαλού τον μυελό θωπεύει.

Τρία ανάβρυσαν κύματα παλιρροιακά
Το ένα από τον πυρήνα του ουρανού
Ένα άλλο από της θάλασσας τον κόλπο
Από χυμούς της γης το τρίτο χύθηκε
Σε χειμαρρώδες φάσμα έσμιξαν ροϊκά
Νερό και Γη κι Αέρας και μαζί Φωτιά
Ζυμώθηκαν σε κλίμακα πολυμορφική
Ζυμώθηκα κι εγώ πολύμορφη να είμαι

Όμως ζητώ απ’ την πύρινη βασίλισσα την πρωτοκαθεδρία απόψε να’ χει.

Απόψε να μου λιώσει όλη την άχρηστη σκουριά και ν’ απομείνω ατόφια.

Καλή κακή, αδιάφορο
Μόνο εμένα, μόνο εγώ
Αληθινή να με δεχθώ
Να με δεχθούν αληθινή
Όσοι θέλουν κι αντέχουν

ν.σ.

Η φωτογραφία είναι από A Lifetime Photography