Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΛΙΚΑ-ΒΕΛΛΟΥ – ΠΟΙΗΜΑΤΑ


Η Σοφία Σκουλίκα –Βέλλου γεννήθηκε στην Αθήνα .Ειναι σύζυγος του Κ. Βέλλου αξιωματικού του εμπορικού ναυτικού και ευτυχισμένη μητέρα μιας κόρης .Έχει ταξιδεύσει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες .Μεγάλη της αδυναμία η θάλασσα από την οποία αντλεί και την έμπνευσή  της .Συνηθίζει να λέει{Για μένα η ποίηση δεν χρειάζεται να είναι τέλεια...Αρκεί μόνο ,να είναι αληθινή. να με αγγίζει ,ό,τι αγαπώ ...από ό,τι πονώ ό,τι πονάς να μου θυμίζει}.

ΦΩΤΟ ΝΑΝΣΥ ΚΙΤΣΟΥΛΗ  ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ 27-09-2010
1. Μια συζήτηση
άρχισα με τον ήλιο
την συνέχισα με αρχαίου ναού μάρμαρο
αν στην πατρίδα θα ξαναγυρίσω
αν θα την νοσταλγήσω .
μου είπαν αν και ο κόσμος δεν μετριέται
ότι θα την νοσταλγήσω
εδω θα ξαναγυρίσω
πληγές της ξενιτιάς να κλείσω.
θα ξανάρθω στο αμπέλι των γωνιών
να ξανά περπατήσω ,
την οφειλή μου σε αυτούς να ξοφλήσω
τα σταφύλια του να τρυγήσω ,να το κορφολογήσω
τα βαρέλια με κρασί να γεμίσω .
 
2. Είμαι μια θεατρίνα
γελώ ,τραγουδώ
ενώ μέσα μου ανησυχώ .
Δεν υπάρχω χωρίς εσένα
δεν ηρεμώ ,δεν δημιουργώ
χωρίς ταυτότητα τώρα ζω
σε έχω μυθοποιήσει.
τι κρίμα που η αγάπη αυτή
για σένα έχει λήξει.
για μένα ήσουν μεράκι
ήσουν της έμπνευσης μου αεράκι.
ήσουν η ψυχή μου η άλλη μισή
που τώρα έχει χαθεί

 ΦΩΤΟ ΒΕΛΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 


3. Ο έρωτας κρυμμένος να μένει,
κάνεις δικός μας δεν τον θέλει,
κάνεις φίλος δεν τον περιμένει .
το κρυφό θα είναι η ανταμοιβή .
Μην έχει κανείς μοιχείας απόδειξη .
Βλέπεις τέλεια κοινωνία μολεύει
ένα εκτός γάμου παιδί .
Κανείς δεν θα αντέξει να το δει ,
σαν νέο να το μάθει .
Μια κοινωνία πουριτανή ,
για πόνο ανθρώπινο αδιάφορη πολύ .


          ΦΩΤΟ ΝΑΝΣΥ ΚΙΤΣΟΥΛΗ
4. Στίχος που αγάπη θα αφηγηθεί
που σαν το κύμα μοιάζει
το όνομα σου αναφέρει ,
επάνω του ένας γλάρος ξαποστάζει.
Γατι βιάστηκες
την αγάπη να διώξεις .
Δεν θέλω να απολογηθείς
δεν έχεις τίποτα να ελπίζεις,
γιατι έχεις προδώσει
το ποιο όμορφο πράγμα στη γη
την αγάπη .

           5. Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ 




Εσύ ο κακούργος ,εγώ το θύμα .
Εσύ διέταξες να κουβαλώ σταυρό
Εγώ υπέμεινα της αγαπης βασανισμό
μα θα ήρθε η δική σου στιγμή .
γιατι υπεύθυνος είσαι εσύ
για όλα τα βάσανα μου στην γη .
έχεις απληστία φοβερή,
αυτό ειναι έγκλημα σοβαρό .
σε παγίδα θα σε ρίξει
η τιμωρία σου θα αρχίσει .
Θα σταυρωθούμε διπλά-διπλά
εσύ ο κακούργος ,εγώ το θύμα .

Πίνακας Waterhouse
7   ΑΓΑΠΗΣ ΦΟΥΡΤΟΥΝΕΣ 

       Αναπολώ μερικές φορές..
της αγάπης σου τις φουρτούνες
Του έρωτα σου καλοσύνες .
του πάθους σου αγριάδες.
Απόμειναν μονο στάχτες
που σημάδεψαν την καρδια
παρενέργειες στην δική μου ψυχή

 Είδηση
Ο ποιητής, 
που με σχοινί από λέξεις 
έχει κρεμαστεί, 
όλα τα είχε δει, 
όλες τις λέξεις είχε γράψει: 
αλήθεια – ψευδαίσθηση, 
τρόμος – γαλήνη, 
ερώτηση – απάντηση, 
αυγή – νύχτα, 
μοναξιά - συνεύρεση,
υπόσχεση - αθέτηση,
ιστορία – ποίηση, 
φορτίο - όρκος, 
αγάπη – μίσος,
ημικύκλιο - κύκλος,
ειρήνη- πόλεμος 
θάλασσα – στεριά,
γλάρος - αετός,
σελήνη - ήλιος 
φτώχεια - πλούτος,
θάνατος - ζωή.
Και 
πήρε τόσα λίγα από τη ζωή,
που έφυγε μέσα σε πίκρας ωκεανό,
για ό,τι δεν έζησε, για ό,τι έζησε...

 ΦΩΤΟ ΒΕΛΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
9  Θέλω αυτόν τον έρωτα
Τον έρωτα που τρυπά την καρδιά
σαν μεγάλα καρφιά...
Θέλω αυτόν τον έρωτα
σαν τσιγάρο που μου κάνει κακό.
Δεν θέλω εγώ κοσμική μεταβολή.
Θέλω μόνο μια απλή ζωή, σωστή.
Να με κεντά ο έρωτας κάθε λεπτό,
να με χαϊδεύει.
Αυτό θέλω μόνο.
Να είναι δάσκαλος αυτός,
και πάντα αρχάρια εγώ.
Αυτό θέλω μόνο.

 
 
 10   Δεν βρίσκω χείλη
που ήταν πόθος κρυψώνα
σε αυτά που παρέδωσα καρδιά
μετά απ αυτά γιορτή άλλη δεν θυμάμαι
Μετά την λαχτάρα συρρίκνωσα
ολόκληρη την ζωη ……

·     




                    
                    ΦΩΤΟ ΚΙΜΩΝ ΒΕΛΛΟΣ
11  Μόνο αν αγαπάς,
μπορείς να γράφεις.
Μόνο αν νοιώθεις,
έχεις λόγο να αρθρώσεις.
Τότε μόνο κάτι θα πεις.
Αλλιώς θα χαθεί ό,τι έχεις
σαν μια σταγόνα βροχής
σαν στη θάλασσα
ένα κύμα
σαν μια αστραπή από δική σου φαντασία
σαν ένα φύλλο που πήρε ο αέρας.
Μόνο να αγαπάς τους ανθρώπους,
ό,τι λες να ειναι για καλό τους. 
 

  12  Παράξενη βραδιά.
Εξόκειλε η μνήμη σαν καράβι,
έχει αγάπης πάρει μονοπάτι,
που σκόνη από ερωτόλογα περιβάλλει.
Μόνον αυτά έχει κερδίσει,
ξεσπάσματα από ξεφωνητά, γέλια,
μόνο που εκείνη έχει φύγει.
Τι κρίμα, είναι μόνος του, τι κρίμα,
σαν κάτι από το λαιμό το έχει πιάσει.
Το στήθος του βαραίνει,
αυτή η θύμηση η ανακατωμένη
στο μυαλό του είναι γαντζωμένη
η εικόνα της παλαιάς αγαπημένης .

ΦΩΤΟ ΒΕΛΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
13 ΝΑΥΤΙΚΟΣ 
Πάψε να μιλάς για θάλασσα , 
μιλά μόνο για τη γη.
Xρονια κουβαλώ αίμα αλάτι , 
από την θάλασσα πηγή.... 
ξέρω για δράκοντες , 
για κύματα βουνά . 
της σκάλισα , με νύχια όνειρα παλιά .
τολμώ να πλέω, 
λόγια μαγικά της λέω. 
Με την τέχνη μου τη μαγεύω 
δεν θέλω δόξες , στεφάνια. 
έχω του ήλιου ακτίνες , 
έχω θαλασσινά νερά . 
Έχω άνεμο γλυκομίλητο... 
εγώ, μόνο για θάλασσα θα σου μιλώ.
Γιατί την πλανεύτρα την έχω μόνο εγώ. 
14/5/2013
 
 








1 σχόλιο: