ΚΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ - "Κατάθεση ψυχής " αφιέρωμα

"Kατάγομαι  από ένα χωριό έξω από την Βέροια Ημαθίας αλλά γεννήθηκα στη  Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα  μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας..

Δεν κατάφερα  να τελειώσω  το σχολείο, έχω  μόνο απολυτήριο Δημοτικού.. Αυτό όμως δεν με  περιόρισε από το να μαθαίνω συνεχώς καινούργια   πράγματα και να έχω τέτοιες  εμπειρίες από τη ζωή  ώστε να μορφωθώ  με ένα ίσως διαφορετικό τρόπο από πολλούς  ανθρώπους..

Αυτό το διάστημα δεν εργάζομαι  αλλά γενικά το επάγγελμά μου   έχει σχέση με την μαγειρική..

Στον ελεύθερο χρόνο μου  ασχολούμαι με διάφορα κατά καιρούς...γράφω  στίχους ακούω μουσική  κ.π.λ.." Μαρία Κυροπούλου .

                                          1.  Κατάθεση ψυχής  

 Η ΑΓΑΠΗ αξίζει σεβασμό και κάθε παιδί το χαμόγελο. Μην τους το στερούμε!

Μικρό παιδί γνώρισα τον πόνο

την κακία, το φθόνο

χρησιμοποιήσανε κορμί, καρδιά,

και το χειρότερο; Την  ψυχή μου!

Πληγώθηκα, μάτωσα, παιδεύτηκα,

αλλά συγχώρεσα χρόνια μετά

αυτό το πάθος, το λάθος...

Συγχώρεσα πολλά, πάρα πολλά.

Εκείνα που πονούν, χαράζουν

ματώνουν, που δε σ αφήνουν

να ξεχάσεις, να προχωρήσεις,

να ζήσεις μόνη ...ελεύθερα

Να γιατρευτώ θέλω, αλλά μάταια!

Ποτέ δε ξεχνάω, πονάω.

Για το χθες, το σήμερα , το αύριο.

Ζητάω.. μόνο.. ΑΓΑΠΗ!

Το φωνάζω, δεν ντρέπομαι πια!

Και ας με καταδικάζουν

που μιλάω για το χθες,

γι αυτό που έζησε η ψυχή μου.

Μέσα μου δε θέλω να το κρατάω

κουράστηκα να μαζεύω

σπασμένα παιχνίδια

σπασμένες σιωπές.

Έχω πολλή  αγάπη μέσα μου να δώσω

σ αυτούς που θα γλυκάνουν τον πόνο,

τη μοναξιά, το δάκρυ, το χαμένο χρόνο

ψάχνω για φίλους αληθινούς.

Τον έρωτα δε ζητάω, μια καρδιά

να με καταλάβει, να ξεχάσω, να γελάσω

τη σκιά του παρελθόντος ν απαλύνει

να γαληνέψει τη ψυχή!

Μικρό παιδί σαν ήμουνα, αγάπη δεν είδα.

Τώρα που μεγάλωσα επιτέλους τη βρήκα.

Ποτέ δεν είναι καρδιά μου αργά να γνωρίσεις,

ανθρώπους να σε νιώσουνε ,χαρά να ζήσεις.

Κάνω κάθε μέρα προσευχή και ζητάω

για τα παιδιά όλου του κόσμου που πονάω.

ΤΟΝ ΒΙΑΣΜΟ ΜΗ ΖΗΣΟΥΝΕ!!! και παρακαλάω...

τους ανθρώπους να ΞΥΠΝΗΣΟΥΝΕ!!!

να δουν λίγο γύρω τους,

να προσπαθήσουν για

τα παιδιά του κόσμου να ενωθούν.

Τα πάθη να ξεχάσουνε

να γίνουν προστάτες

άγγελοι. Για κάθε παιδί

αγάπη να δώσουν.

ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ΦΤΑΝΕΙ!!!

                2.    Αγάπη και μόνο αγάπη φτάνει??   

Τόσο παράξενα νιώθει κανείς

δεν έχει ξεσπάσει και βαρυγκωμά

φεύγει από μία κατάσταση

για να πάει σε μία άλλη

μέχρι και αυτή η άλλη

να γίνει μία από τα ίδια.

Όλα περνάν από μπροστά μας

και χάνονται σαν χιλιόμετρα

μέσα από τα μάτια μας

κι ο ουρανός ένα γκρίζο ποίημα

για ανθρώπους με χαμόγελα μισά

με άλλα όρια όπως τα δικά μας.

Τόσο εύκολα το βάζουμε στα πόδια

δεν ψάχνουμε τα δύσκολα,τα γιατί

πρέπει να καταλάβουμε τον εαυτό μας

για να μπορέσουμε να δούμε την αλήθεια

να τον αγαπήσουμε να τον λατρέψουμε

για να προσφέρουμε αγάπη στον άλλον.

Όμως πόσοι το κατάφεραν;

Είμαστε λιγάκι εγωιστές.

ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ ΦΤΑΝΕΙ;

                                      3.   Το τριαντάφυλλο

Κάποτε στο δάσος ,χάζευα το φως

καθώς έψαχνα μέσα στα φύλλα

βρήκα ένα μικρό σποράκι

μου χαμογέλασε και το πήρα!

Στην καρδιά μου μέσα το φύτεψα

από τη ψυχή μου χώμα του έδωσα

με τα δάκρυά μου το πότισα

του μίλησα ,πέταξε το πρώτο άνθος

Όμορφο τριαντάφυλλο έγινε

κόκκινο της πυρκαγιάς με μπλε

του ονείρου. και κίτρινες σχισμές

από ταξίδια σκονισμένα

Του ψιθύρισα σ αγαπώ, έκλαψε.

Το πήρα αγκαλιά και γέλασε

του είπα θα σ έχω για πάντα κοντά μου

όμορφο τριανταφυλλάκι μου

κι αυτό με κοίταξε με παράπονο

Σκέφτηκε τη σύντομη ζωή του

που δύσκολα κανείς ν ονειρευτεί

όταν μετράει ... στιγμές

κι έτσι απλά ..μαράθηκε!

                                    4. Άκου την ψυχή σου 

Εμείς την πληγώνουμε, αυτή μας συχωράει,

πίκρα την ποτίζουμε, αγάπη μας κερνάει,

τι όμορφη που είναι η ψυχή μας ....

Κλείσε τα μάτια σου και άκου,

κάτι σου ψιθυρίζει η ψυχή σου.

Τον πόνο σου ένιωσε,

λαχταρά να είναι μαζί σου.

 Το δάκρυ και αν εστέρεψε θυμήσου

έχεις ανάγκη την ψυχή σου.

Αγάπη και αν ζήτησε εσύ δεν βρήκες,

και πάλι φταίχτη δεν σε έβγαλε η ψυχή σου.

 Άκου τι θέλει να σου πει   από τα βάθη της η ψυχή σου

αγάπη ψάχνει για να βρει, μα κανείς δεν δίνει...

 Αγάπα την ψυχούλα σου και δεν θα το μετανιώσεις

το χαμογελό  σου γλύκανε τον καημό σου να ξεχάσεις.

 Άνοιξε τα μάτια σου...Σου φωνάζει η ψυχή σου

κάτι θέλει να σου πει..." το μοναδικό πλάσμα που αγάπησα είσαι εσύ".

 Αυτά ήθελε να σου πει η όμορφη ψυχή σου.

                     5.    Tο δώρο της ζωής 

 Όταν έρθει η άνοιξη στη ζωή σου χάιδεψέ την, όπως το πρώτο αντίκρισμα της χαράς που νιώθεις...

 Όταν σε βρει η μοναξιά, χαμογέλασέ της όπως όταν το λουλούδι πεθαίνει, μα γρήγορα ξαναβγάζει βλαστάρι και ανθίζει...

 Όταν σου χαρίσουνε την αγάπη, κράτησέ την όπως κρατάει η μάνα το αγγελούδι της από το κακό...

 Όταν σε πονέσουν οι άνθρωποι συγχώρεσέ τους, όπως συγχωρείς τα δικά σου λάθη...

 Όταν τον έρωτα συναντήσεις, απόλαυσέ τον όπως απολαμβάνεις τη θάλασσα, λέγοντάς της τους καημούς σου...

 Όταν κερδίσεις αυτά που δεν έζησες τότε μόνο θα καταλάβεις το όμορφο αγαθό που σου χάρισε η Μάνα...

 Το δώρο της ΖΩΗΣ!!! 

                6.     Κάθε φορά στα ίδια μένεις

Κάθε φόρα ξεκινάς ταξίδια,

άλλοτε μικρά,άλλοτε μεγάλα.

Κάθε φορά νιώθεις ευτυχισμένος,

μα καταλήγεις δυστυχισμένος.

Κάθε φορά τον έρωτα προσμένεις,

στα δίχτυα του μπαίνεις.

Κάθε φορά στέκεσαι στον καθρέφτη,

μονολογείς,ποιος είναι φταίχτης;

Κάθε φορά κλαίς,μέρες,βδομάδες,

άλλοτε φωναχτά,άλλοτε βουβά.

Κάθε φορά πονάς,μοναχός,

κοιτάς,περιμένεις.

Κάθε φορά μαραζώνεις,

μαχαιριά,ματώνεις.

Κάθε φορά πληγώνεις,

μοναξιά,σκοτώνεις.

Κάθε φορά τον εαυτό σου,

μαγεύεις, παιδεύεις.

Κάθε φορά ελπίδες γυρεύεις,

δίνεις,δεν παίρνεις.

Κάθε φορά ταξίδια ξεκινάς,

το ίδιο τέλος βλέπεις.

Κάθε φορά τα παραμύθια ζητάς

στα όνειρα μένεις......

                        7 Θύμισέ  μου πώς είναι ν'αγαπάς  

 Όταν η ψυχή μου έχει γκρίζο τίποτα δεν έχει νόημα και είμαι χαμένη...

Εκεί που υπάρχει πολύ σκοτάδι εκεί υπάρχει και το φως, τρέχω σε εσένα για να γλιτώσω της μοναξιάς το κενό...

 Μου θυμίζεις την αγάπη μπορώ να δω  πια αληθινά.. Μου θυμίζεις πως είναι να αγαπάς...

 Για ποιο λόγο αυτή η μάχη για χρήματα και υλικά αγαθά? Τι πρέπει να μαζέψω σ'αύτον τον κόσμο

αφού ξέρω πολύ καλά πως μια μέρα θα φύγω οριστικά...

 Εκεί είναι ένας δρόμος μακρύς που τελειώνει το άπειρο, ένα τεράστιο ποτάμι...

 και εγώ ξέρω το τέλος ...Μπορώ να δω το τέλος....

 Γι'αυτό  θύμισέ  μου πώς είναι ν'αγαπάς!!!! 

                  8. ξενύχτι ευτυχίας

Αυτό το ενδιαφέρον σου το άδολο είναι τόσο αληθινό ,τόσο υπέροχο.

Η αύρα σου μ‘ έχει αγγίξει πρώτη

και εσύ μου μίλησες πιο μέσα από το μέσα της ψυχής μου ,

στα βαθειά κι έλαμψες σαν αστέρι, με αγνότητα.

Ναι δεν σε ξέρω και είναι φορές που αναρωτιέμαι τί γίνεται

.Κάθε μέρα σε ανακαλύπτω λίγο λίγο και πιο πολύ ,

 κάθε στιγμή μαζί σου

έστω και έτσι είναι μια σελίδα που τη    γράφουμε μαζί , παράλληλα.
"Ένα ξενύχτι ευτυχίας"

Πρώτη φορά βιώνω τον εαυτό μου έτσι και υπάρχουν στιγμές που τρέμω

μήπως τελικά είναι ένα όνειρο κι άλλες πάλι που το ζω τόσο έντονα.

Πώς αφέθηκα έτσι μαζί σου , είναι απίστευτο.

Αν και έχω απίστευτα αποθέματα αγάπης και στοργής μέσα μου, η ψυχή μου φωνάζει

"ΞΕΧΕΙΛΙΣΑΜΕΕΕΕΕΕ"

Απλώς περιμένει κι αυτή μαζί με μένα.

"ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙΡΟ"

                     9 Κοίτα τις σελίδες της ζωής σου   

 Άν καθίσεις και κοιτάξεις πίσω στις σελίδες της ζωής σου

και πιάσεις τον εαυτό  σου να κλαίει, να γελά πότε από αμηχανία ή συγκίνηση

πότε απο αγάπη η κούραση ακόμα και να γκρινιάζει....

Ε....Τότε....Ναι...

 ΚΑΤΙ ΕΧΕΙΣ ΖΗΣΕΙ !!!

 Δεν έχεις να παλέψεις με λεύκες ίνες χαρτιού, αλλά με ήχους και εικόνες

με χρώματα του απόλυτου ουράνιου τόξου ,με βήματα που ντύνουν την σκέψη

και πέφτουν μαλακά σαν πούπουλα στο χαρτί είναι σαν την πρώτη βόλτα που κάνουν τα όνειρα σου...

 Δεν χρειάζεται να κοιτάξεις τίποτα άλλο...Μόνο στην ψυχή σου θα βρεις την πραγματική χαρά...

                                               10 Εσύ 

Είσαι το τέλμα των ονείρων μου μια ΄΄στοματική ηδονή΄΄ τα λόγια μου για σένα

που λατρεύω και αγαπώ αυτό  τον πόθο  τον μαγικό θέλω να εξερευνήσω χωρίς όρια ξέροντας ότι είναι ανέφικτο...

Ένας έρωτας αποκλειστικός βαθύς με πληρότητα και χαρά, χωρίς να σε γνωρίζω, χωρίς να σε ξέρω

ένας έρωτας που ανοίγει διάπλατα τα μάτια μου, ένα φώς δυνατό που διαθέτω πολλά για σένα πάνω από σένα...

Σε βλέπω σαν μια αλήθεια που αφήνει πίσω ακάλυπτα όνειρα που μπορούν να σβήσουν, ένα κομμάτι φαντασίας

που καθυστερεί την έλευση του παρακαλώντας να σε γνωρίσω έστω και μία φορά..

Είναι ένας αγαπημένος έρωτας που δεν οφείλει γι'αυτά  που έχω ανάγκη, ούτε η μοναξιά που με τρώει κάθε βράδυ

είναι η αγνότητα της ψυχής του και θέλω να τη αγκαλιάσω να χαθώ για πάντα μέσα της...

Όπως αυτό το κενό του πόθου του άπαντος, είσαι η παρουσία εντός της απουσίας ένα γλυκό κάψιμο της καρδιάς μια πνευματική χαύνωση ,πληρότητα...

Είσαι αδιαπέραστος και δεν γνωρίζεις τον πόθο μου για σένα κι ας είμαι ανοιχτό βιβλίο που επιμένει να σ'αγαπά..

Είσαι η εικόνα πίστης και τρυφερότητας που θα με κυνηγάει παντού ένα αίνιγμα που δεν θα μάθω ποτέ...

Η σκέψη αυτή που άγγιξα και με άγγιξε, νιώθω να χάνομαι να υποκύπτω και να παραδίνομαι από  τη δύναμη της αγάπης του σεβασμού και του έρωτα...

Δοκίμασα, ψηλάφισα, το έψαξα στα βάθη της καρδιάς μου είδα το φώς αναμμένο και μια πόρτα ανοιχτή για σένα

θέλει να σε βάλει μέσα της και να σε φυλάξει για πάντα...Για πάντα θα περιμένει να περισυλλέξεις τα κομμάτια της

να τα συναρμολογήσεις και να τα φυλάξεις

σαν ένα μικρό θησαυρό που βρήκε ο ιδιοκτήτης του...Νιώθω χρόνια να σε ξέρω, σε νιώθω κομμάτι της ψυχής μου.

                      11     Μελισσούλα σου θα γίνω

        

Μελισσούλα σου θα γίνω

το λουλούδι σου να πίνω

μέλι λόγια θα σου λέω

πόσο ματάκια μου σε λατρέυω.

Με το κεντρί μου θα σε τσιμπήσω

μία ψυχή να σου αφήσω

δε με νοιάζει και ας πεθάνω

στη καρδούλα σου επάνω.

                   12   Κουράστηκα 

          

Κουράστηκα να ψάχνω σε σκιές ζωή να βρώ

να αντέχω να κοιμάμαι το πρωί δίχως άλλο...

Κουράστηκα της άδειες γειτονιές στην πολειτία του μυαλού

δεν δέχομαι συμβηβασμούς μου αρέσει να αμφιβάλλω...

Κουράστηκα να είμαι έτσι εγώ στα όνειρα να ψάχνω

για το αύριο που θα έρθει της ελπίδες μου να χάνω...

Κουράστηκα στην τόση μοναξιά ένα φώς δεν βλέπω

μοναχή να τριγηρνώ στο σκοτάδι δίχως λόγο...

Κουράστηκα για την ψυχή μου να την κάνω ευτυχισμένη

όσο και να προσπαθώ πάντα την πληγώνω...

Κουράστηκα που είμαι έτσι εγώ για αγάπη να ζητάω

που είναι να την βρώ να χαθώ στην αγκαλιά της επάνω...

Κουράστηκα λίγα να ζητώ στης ζωής το παραμύθι

για τα όμορφα σ'αγαπώ καταλήγω στης μοναξιάς το δάκρυ...

Κουράστηκα για μένα να μιλώ τον πόνο να μοιράζω

ένα φιλαράκι ζητώ και τα λόγια του να με ξεκουράζουν...

Αλλά έτσι είμαι εγώ,έτσι αγαπάω,έτσι και άλλιως πάλι θα πονάω

έτσι είσαι και εσύ μία άνοιξη μικρή της ζωής μου η ζωή η μοναδική....

                    13   Μία άλλη εποχή

Είσαι η γλυκιά ανάμνηση που ταξιδεύει μέσα στο αχανές μυαλό μου

ένα στήριγμα να παλέψω τα όμορφα συναισθήματα για την αγάπη που είχαμε κάποτε...

Αύτη την αγάπη που έσταζε θυμαρίσιο μέλι απο γύρη εκλεκτή με αρώματα μεθυστικά

απο κήπους βασιλικούς με ήλιους και φεγγάρια μίας άλλης εποχής...

Μίας άλλης εποχής πρωτόγονης ερεθιστικής οπού κατάφερνε να με αποπλανήσει σε γνωστά

αλλά και σε άγνωστα παραμύθια δίχως να έχει ένα τέλος δίχως μία αρχή απλά ονειρική...

Ένα παραμύθi φτιαγμένο στα δικά μου μέτρα και σταθμά απο ήρωες ερωτικούς δίχως φραγμούς

απλά τόσο μοναδικούς με πρίγκιπες χωρίς στέμματα και παλάτια χαμένη στην απόλυτη αγνότητά τους...

Μία αγνότητα που δεν μπόρεσε,δεν τόλμησε ανθρώπινο χέρι να αγγίξει να χαράξει να γευτεί  κάν να ονειρευτεί

ένα παράδεισο με αγγέλους και χρυσαφί  μελωδίες απο μετάξι να στάζουν οι νότες απο τα χείλια τους...

Αύτα τα χείλια που κάνουν την ψυχή να μεθάει απο αγάπη νοσταλγία,να χάνεται μέσα στο απόλυτο

υφαίνοντας σύννεφα απο σχισμές χαράς και ελπίδας σε ένα γαλάζιο πέπλο,ένα μονοπάτι απο διαμάντια...

Διαμάντια στρωμένο στα βάθη της ψυχής να φτερουγίζει σε κάμπους απο τριαντάφυλλα κόκκινα της φωτιάς

σαν δύο περιστέρια σε κάποιο εκκλησάκι που έκαναν ευχή η αγάπη τους να ανθίσει σαν την ηχώ της μοναξιάς

θέλωντας να τα ευλογήσει όπως την φύση που μας κάνει συντροφιά σε ρομαντικά μέρη σαν γοητευτικό ηλιοβασίλεμα κάθε καρδιάς...

Σάν την ζωή που με έμαθε ότι αγάπη δεν είναι να κοιτάζει ο ένας τον άλλον,

αλλά να κοιτάζουν και οι δύο προς την ίδια κατεύθυνση

που ψιθυρίζει την αγάπη, σε μία γλώσσα άγνωστη στην καρδιά αλλά συνάμα τόσο γνώστη μεθυστική...

Έτσι ονειρεύομαι τον έρωτα να ζήσω ξανά και ξάνα στα ίδια λάθη να καταλήξω,άχ τι όμορφη που είναι η ζωή....

                14 ο μονάκριβος εαυτός μου  

Το φώς του δειλινού πόσο μου μοιάζει

νοσταλγικά πανέμορφο με στάλες από δαμασκηνί.

Χρυσαφί του ανέμου με ταξιδεύει μακριά

απέραντο το γαλάζιο μεθυστικά με αποπαίρνει

σαν να με ξεγελάει με φόντο την μοναξιά

αυτήν που δεν λέει να ξεσκολίσω από πάνω μου

που με πηγαίνει μακριά από το μαύρο τούνελ

ψάχνοντας το φώς ...

 Το φώς που θα με κάνει να ξαναγεννηθώ ...
 

Να γεννηθώ μέσα από τα βάθη της ψυχής

αυτής που καρτεράει να με γνωρίσει καλύτερα από τον καθένα

ακόμα και από την ίδια μου την μάνα και ας με πονάει...

Κοιτάζω τον ουρανό και διαγράφω σχήματα απέραντου κάλλους

που με γεμίζουν από νότες χαράς με μεθυστικά χρώματα...

Χρώματα μιας άλλης εποχής που με κάνει να ριγώ από ευτυχία

από στεναγμούς ,έρωτες με πάθος που σκαρφίζονται όνειρα...

¨

Όνειρα που υπόσχονται να γεμίσουν τα πάντα μου σε όλες της μοναξιές

αυτές που κάνανε το πάν να με κρατήσουν κοντά τους

όπως τα κενά που νιώθω μέσα μου ... κενά απροσδιόριστα δίχως χρώμα
δίχως ήχους

 από μελωδίες γνωστές που έγιναν άγνωστες

και όλα αυτά τα ζητάει το μοναδικό πλάσμα που τόλμησε να με αγαπήσει

"Ο ΜΟΝΑΚΡΙΒΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ"

              15    Σκέψεις για τον εαυτό  μου....

Πάει καιρός που έχω να αφεθώ

το νιώθω σαν κλαίω,όταν γελάει η ηχώ εντός μου.

Θέλω να μυρίσω,να αγγίξω κορμί ανέγγιχτο...

Να φτιάξω διαδρομή σε άμμο

πόσες ευωδίες γίνανε χαλάσματα

σε ονείρου αγκαλιές,σαν γνώριμες σκιές.

Κρατώ κάθε σε αγαπώ..

Η ψύχη δε παίρνει μπαταρίες στον τοίχο της σιωπής...

Μεθυστικά ζωγραφίζω την απλότητα της ζωής μου

κρατώ τα όμορφα που πάντα θα γεμίζουν την καρδιά

έχω όνειρα ακόμα να παλέψω,να κερδίσω.

Σε αγαπώ Μαράκι μου και ας ζείς στην μοναξιά.