Αντώνης Ψαρρός "Μεγάλη Εβδομάδα"

 ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Η αυλακιά στην άκρη των ματιών

πανάρχαιος δρόμος...

οδηγεί στις πηγές των καημών.

Ο κόμπος στο μήλο του Αδάμ

διψασμένος συνοδοιπόρος

γονυπετής ικέτης

που ψέλνει ωδές με λυγμούς.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

Θα σκεπάσω με μπλε γαρύφαλλα 

τα μάτια των φάρων

να μπερδευτεί η ρότα των καραβιών

να ξωκείλουν.

Να ξεστρατίσουν σ' άγνωστες ακτές

οι ναυαγοί τους

κι εκεί να φτιάξουν με κόπο

ενα κόσμο αλλιώτικο.

Όχι πιο πλούσιο

όχι πιο έξυπνο

μόνο πιό κοντά στον άνθρωπο

και στον θεό να είναι.

 ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Κανένας Άγιος δεν κοινώνησε ποτέ

τα δάκρυα του

με το κουτάλι της μετάληψης

Καμιάς παρθένας το κορμί

δεν λάξεψε ο έρωτας

το λάγνο άγγιγμα του

να την αγγίξει ο σατανάς 

μετάνοια να γυρέψει.

Μονάχα οι αμαρτωλοί

οι πόρνες

οι αγύρτες

στά γόνατα επέσανε

συγνώμη να ζητήσουν.

Ο Πέτρος 

που αρνήθηκε νωρίς

Ο Γιούδας

στους κλώνους της συκιάς

άνανδρα κρεμασμένος

το μύρο της Μαγδαλήνης

που ανάκατο με δάκρυα

του έπλυνε τα πόδια.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

Μακρύς ο δρόμος...

Γολγοθάς.

Άσπρες λωρίδες μνήμης

οδηγούν, με την ψυχή

γαντζωμένη πάνω τους...

φοβισμένη μη φύγει

σε καμιά στροφή

πριν φτάσει στον σταυρό

που την περιμένει.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Παράξενα του σάλεψε το νου

ο λογισμός

κι άνοιξε στον σταυρό τα βλέφαρα του.

Του ήρθε να βγάλει τα καρφιά

το ματωμένο ρούχο...

να ξεπλυθεί,να αναπαυτεί 

σε μαλακό κρεβάτι

και κάποιος άλλος να βρεθεί

τον κόσμο αυτόν να σώσει.

Αυτός...να φάει αχόρταγα,

να πιεί.

Με γυναικείες ηδονές

το σώμα να χορτάσει.

Ο πειρασμός τον ρώτησε

αν διψά

μα αντίς νερό...

του σφούγγισε με ξύδι

τα δυό χείλη

να πιεί ως το τέλος το πικρό

που του έπρεπε ποτήρι.

Ηλί Ηλί λαμά σαβαχθανί...

Απόκαμε...και ξέπνοος 

έγειρε το κεφάλι.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Το προσδοκώ ανάσταση νεκρών 

δεν λέει για το θλιβερό μας σώμα

που Χους εί και εις χουν απελεύσει.

Για τις ψυχές που μείνανε φυλακισμένες

θέλει να μας πεί...

μες την σιωπή της δικής τους κόλασης

και περιμένουν το φτου ξελευτερία 

να ακουστεί για να ησυχάσουν.