 |
| ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ - Βασίλης Τσαρνάς ΑΠΟhttp://www.metrogreece.gr/ |
Και να που σε ξαναβρήκα.
Ολομόναχη
στις πλαγιές με τ’ αγριοκυκλάμινα.
Και να που σε ξαναγεύτηκα.
Ατρύγητη παρθένα
στο χωματόδρομο με τις ακακίες.
Και να που ξαναπορεύτηκαμε στ’ όνειρο.
Εσύ κι εγώ.
Οι δυο μας κι ο κόσμος όλος ̇
στις ατέλειωτες διαδηλώσεις
στις συναυλίες και στις συζητήσεις
στην πεζή αλλά γεμάτη μας καθημερινότητα.
Οπτασία είπα.
Όχι, όχι όραμα ήταν.
Μπα.
Κρυμμένες μάλλον εμμονές είναι
που ξάφνου ελευθερώθηκαν.
Κι όμως τίποτα απ’ όλα αυτά.
Φαντασίωση ήταν.
Ασπρόμαυρο αγαπημένο μας σκίτσο
που ξεπήδησε έτσι αυθόρμητα
απ’ τις σελίδες του παλιού βιβλίου
που πάνω του αποκοιμήθηκα
χορτασμένος από το νέκταρ των λέξεων
καθώς σεργιάνιζαν ανέμελα
στις ανοιχτές λεωφόρους των σελίδων του.
(γιώργος θ. τζιας, ανέκδοτο ποίημα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου