Τα τραίνα πάντα με γοήτευαν και, όταν ήμουν παιδί, αποτελούσαν το αγαπημένο μου παιχνίδι. Αφορμή ν’ ασχοληθώ ξανά μαζί τους, μου έδωσε ένα δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ» που διάβασα την περασμένη βδομάδα.
Διάβασα, λοιπόν, ότι, ο Προαστιακός της Πάτρας, έχει ημερήσια κίνηση 80000 επιβάτες, ενώ, ο αντίστοιχος της Αθήνας , μόνο 30000. Μάλιστα, από πέρυσι, το δρομολόγιο (με αφετηρία το Ρίο) φτάνει μέχρι τον Άγιο Ανδρέα και προβλέπεται επέκτασή του μέχρι τα δυτικά προάστια της Πάτρας, στην Κάτω Αχαϊα. Το ωραίο είναι ότι χρησιμοποιούνται οι παλιές μετρικές γραμμές των ΣΠΑΠ που είχαν φτιαχτεί την εποχή του Τρικούπη! Βέβαια, τα δρομολόγια δεν γίνονται με ατμομηχανές αλλά με σύγχρονα railbus.
Σκεφτόμουν, λοιπόν, ότι ο σιδηρόδρομος ετοιμάζεται να πάρει την εκδίκησή του από τα αυτοκίνητα, και να δώσει δυναμικά το παρόν του στην Ελλάδα της κρίσης.
Αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, θα δούμε πως εξυπηρετούσε τα μέρη εκείνα όπου δεν υπήρχε δρόμος και ήταν σαφώς πιο γρήγορος από τα κάρα της εποχής. Σήμερα, μπορεί να έχει την ίδια χρήση αφού, τα σύγχρονα «κάρα», καίνε πανάκριβο καύσιμο και, το μοντέλο «ένα αυτοκίνητο-ένας οδηγός» είναι οικονομικά ασύμφορο για τα τωρινά δεδομένα.
Αλήθεια, σκεφτείτε, πόσες ακόμα πόλεις της Πελοποννήσου θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν με τον ίδιο τρόπο;
Η Καλαμάτα, για παράδειγμα, που διαθέτει τον νοτιότερο σιδηροδρομικό σταθμό της Ευρώπης, δε θα μπορούσε να συνδεθεί με το αεροδρόμιο και τη Μεσσήνη, να επεκταθεί ως το Μελιγαλά και, τους θερινούς μήνες, ως την Κυπαρισσία;
Η Τρίπολη δε θα μπορούσε να έχει σύνδεση με τη Μεγαλόπολη; Και εξαιρετική διαδρομή είναι και, όσοι τη χρησιμοποιούσαν, θα απέφευγαν τα ακριβά διόδια της νέας Εθνικής οδού.
Επίσης, η παραλιακή γραμμή από το Λουτράκι ως το Κιάτο (ο προαστιακός κινείται μεσόγεια) θα εξυπηρετούσε και εργαζόμενους αλλά (τους καλοκαιρινούς μήνες) και όσους κάνουν διακοπές στην περιοχή απελευθερώνοντας τους στενούς δρόμους των παράλιων χωριών από τα μποτιλιαρίσματα.
Από την άλλη, η διαδρομή Κόρινθος-Ναύπλιο είναι, ουσιαστικά, ένα τραινάκι λούνα παρκ με πραγματικά ευρήματα! Σκεφθείτε: Αρχαία Κόρινθος-Αρχαία Νεμέα-Μυκήνες-Αργος-Τίρυνθα-Ναύπλιο!
Όσον αφορά τα εμπορευματικά τραίνα, νομίζω ότι τα πράγματα αλλάζουν άρδην και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Η γραμμή που συνδέει το εμπορικό λιμάνι του Ικονίου με τον Ασπρόπυργο, λειτουργεί ήδη και το Κέντρο Ασπροπύργου ολοκληρώνεται. Από την άλλη, έως το 2015, θα λειτουργεί με ηλεκτροκίνηση όλο το δίκτυο από τη Θεσσαλονίκη έως τη Ροδοδάφνη Αιγίου και, αργότερα, έως το Ρίο. Τότε θα έχουμε στα χέρια μας ένα σύγχρονο μέσο ενδομεταφοράς εντός της επικράτειας, πολύ οικονομικότερο από το πετρέλαιο. Θα πω ένα απλό παράδειγμα:
Το Ελληνικό γάλα είναι, λέει, ακριβότερο από το Γερμανικό λόγω μεγαλύτερου κόστους μεταφοράς από τον τόπο παραγωγής στα εργοστάσια. Μήπως, λοιπόν, συμφέρει, το γάλα να μεταφέρεται έως τον εμπορευματικό σταθμό και, από κει, να έρχεται στην Αθήνα με την (πολύ φθηνότερη) ηλεκτροκίνηση αντί να μεταφέρεται με το βυτίο με μεγαλύτερη σπατάλη χρόνου και κόστους;
Αυτές τις σκέψεις έκανα και, φαντάζομαι ότι, αφού εμείς είχαμε πρώτοι την ιδέα της σταθερής τροχιάς με τη Δίολκο του Περίανδρου στον Ισθμό της Κορίνθου, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε το συγκεκριμένο μέσο όσο καλύτερα γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου