ΒΕΛΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ "Ατιτλο"

"Εξόριστη πέρα μακριά, από τα μέρη, τα αληθινά και τα όμορφα/ 

περίμενε τη λύτρωση, μα και τη σωτηρία, από ανέμους και καταιγίδες/ 

όμως ποτέ δεν έφτανε λύση σωστή, τέτοια που να πει, σωθήκαμε πια/

 έτσι νοσταλγικά, κρατούσε μέσα της μια άκρη του ήλιου, τόση όση χρειάζονταν/ 

για να γεμίσει ο τόπος πολλά λουλούδια, εκείνα τα αγαπημένα τριαντάφυλλα". Γιάννης Βέλλης