ΣΠ. ΠΟΔΑΡΑΣ "Το δώρο" 10/05/2013

Ισως

Κουράστηκα στο όνειρο

Το άσπρο εκτυφλωτικό
θαμπώνει τα μάτια
το παρθένο απρόσιτο
στάζει αίμα
ο έρωτας τυφλός
και εγώ βλέπω
η αγάπη μία
που είσαι ;

Ξυπνώ κοιμάμαι
αγωνιώ ηρεμώ
σηκώνομαι κάθομαι
ζω παθαίνω
κλαίω γελώ
θέλω να πετάξω
να δω το άγνωστο και να με δεις
ποια είσαι ;

Αγάπη χωρίς πόνο
κλάμα χωρίς δάκρυα
ειρήνη χωρίς νεκρούς
έρωτας χωρίς ζήλια
φως χωρίς ήλιο
βλέμμα χωρίς μάτια
ανθρωπιά χωρίς συνείδηση
ζωή χωρίς θάνατο
εγώ χωρίς εσένα
δεν γίνεται
σε ψάχνω

Ο πόνος στέρεψε τα δάκρυα μου
μόνο οι νεκροί δεν θέλουν
συγχώρα με αλλά σε θέλω
ας χάσω το φως από τα μάτια μου
φτάνει να σε δω
ας χάσω την φωνή από τα χείλια μου
φτάνει να σου πω το σ' αγαπώ
ας πεθάνω
φτάνει να μ' έχεις αγκαλιά
έλα

Αγάπησε με
για να μπορώ να κλάψω
αs ανταμώσει η ευτυχία την αγάπη μας
θα σου χαρίσω και την ζωή μου ακόμη
θέλω να συμπληρώσω την δική σου

Γίνε το όνειρο μου
άσπρο
παρθένο
κοίτα με για να δω
Δώρο η καρδιά μου