Σβήστε
Μα ούτε ένα αστέρι να με φωτίσει
πως θα βρώ τα χείλη της
γεμάτος ο ουρανός από σβηστούς αγγέλους
μόνο το φεγγάρι χαιδεύει την αναστατωμένη θάλασσα
ζεσταίνει γοργόνες στα απύθμενα της
ψάχνουν τον Αλέξανδρο τους
μα εγώ άλλο ψάχνω γι'αυτό θέλω αστέρι
Φωνάζω τον ουρανό να ανάψει έστω ένα
για αγάπη πρόκειται
σηκώνω τα χέρια και τα χαιδεύω
γελούν μα την χάρη δεν μου την κάνουν
θα τα μισούσα αλλά δεν μπορώ
να αγαπήσω θέλω
Θέλω να βρώ δυο χείλη που να ταιριάζουν με τα δικά μου
να βρώ δυο μάτια που να με βλέπουν όμορφο
δυο χέρια που όπου και να βρίσκομαι να με φτάνουν
ένα σώμα μου να με δροσίζει και να με ζεσταίνει
ένα μυαλό που να συγχωρεί το δικό μου
Μα ούτε ένα αστέρι μικρό να τρεμοπαίξει λίγο
μια αγάπη να με βρεί θέλω
τα κοιτάζω και δάκρυα γεμίζουν τις χούφτες μου
πετώ τον πόνο μου στο μαύρο ουρανό
και να,
ένα,
δύο,
πέντε,
δέκα, φωτίζουν τα μάτια μου
και ένα φιλί ακουμπά τα μάγουλα μου
με βρήκε η αγάπη φώναξα
αρχισα να χοροπηδώ σαν παιδί
κοιτάζω και περιμένω την αγκαλιά
σφίγγεται η καρδιά μου αργεί
πονώ όσο πονούσα και όταν δεν είχα αγάπη
γιατί ;
Αγάπη με πονάς φωνάζω
Σβήσε τα άστρα μου λέει τώρα σε βρήκα και θα πονάμε μαζί
Τα σβήνω και χάνομαι στο πάθος
έγινα άγγελος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου