ΙΩΑΝΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ - ΚΕΡΙΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ

Κέρινα αγάλματα στα σπήλαια με τους σταλακτίτες.
Οι χτύποι της καρδιάς τους,
αντίλαλοι από τα βάθη ενός χρόνου
που χάνεται στην αιωνιότητα.
Στα μπράτσα τους νούμερα χαραγμένα.
Μετράνε μ’ αυτά το μικρό τους ανάστημα,
στους άστατους καιρούς.
Χρόνοι αδίστακτοι πέρασαν
κι ούτε ένας δεν έμεινε να συντροφεύει τη μαρμαρωμένη σιωπή.
Στην άκρη του γκρεμού,
ο ματωμένος βράχος της θυσίας
σέρνει τον χορό πάνω απ’ την άβυσσο.
Πέφτουν βουτηχτάδες στα νερά
να ψάξουν τα γραμμένα της μοίρας,
ακούν τις γοργόνες να θρηνούν τον Μέγα-Αλέξανδρο.
Λαβωμένες από ξιφολόγχες οι κούκλες των παιδιών,
μάχονται με πρόσωπα από σίδερο.
Κόκκινο μανδύα φορά ο βασιλιάς
με το λησμονημένο βασίλειο,
χορεύει έξαλλος ο γελωτοποιός
δίπλα στη λίμνη με τις φυλακισμένες μέσα της ψυχές.
Τεντώνει το σχοινί να περπατήσει πάνω απ’ τα όνειρα
ο ακροβάτης με το γυάλινα μάτια,
φτωχικά ρούχα κρέμονται στα δωμάτια με τους διάφανους χαρταετούς
που ταξιδεύουν τις φωτογραφίες.
Και τα δέντρα γέρνουν σαν μεγάλες μετάνοιες,
και το δάκρυ πληθαίνει στα γυμνά κλαδιά.
Ιωάννα Αθανασιάδου


Φωτογραφία :Σπήλαιο της Jeita – Λίβανος