Edgar Degas - After the Bath
που πλενόταν κάθε φορά
και σταυροκοπιόταν
μουρμουρίζοντας
λόγια συγχώρεσης
και ήταν σαν το νερό και το σαπούνι
να αλαφρώνει την καρδιά
και την συνείδηση
κι ένοιωθε πάλι
καθαρή και εξαγνισμένη
σαν όπως με λιβάνι
έδιωχνε μακριά
κακό και τύψεις
Και ήταν η μέρα
που έφυγε από τη ζωή
η Αμαλία η Θεσσαλονικιά
και η κυρά Τασία η γειτόνισσα
ευχήθηκε μέσα
από την ταπεινή κουζίνας της
κάπου εκεί κοντά στη Γιαννιτσών
χαμηλώνοντας τα μάτια και σιάζοντας
ένα φτηνό σεμεδάκι
«ο Θεός να ξεκουράσει το κορμάκι της
... να αναπάψει την ψυχή της»
και πείστηκε κείνη τη μέρα
από τις σκέψεις του και τα γεγονότα
πως ο Θεός φανερώνεται
μέσα από τις ψυχές των απόκληρων
και των καταφρονεμένων….
ΑΘΉΝΑ 12/1/2019
Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου εκ βαθέων...
ΑπάντησηΔιαγραφή