Homo Universalis: Τρανσυλβανία, Καρπάθια και κόμης Δράκουλας…η αλήθεια και ο θρύλος

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019

Τρανσυλβανία, Καρπάθια και κόμης Δράκουλας…η αλήθεια και ο θρύλος - Φωτογραφικό άλμπουμ του Βασίλη Γκανά

Η ιστορία του Κόμη Δράκουλα είναι ένας από τους πιο καλοδιατηρημένους μύθους με εξαιρετική αντοχή στον χρόνο! Οι πιο πολλοί από εμάς γνωρίσαμε τον Κόμη Δράκουλα είτε μέσα από τις κινηματογραφικές ταινίες με πρωταγωνιστή τον Christopher Lee είτε μέσα από τις ιστορίες που ακούσαμε για το Ρουμάνο Πρίγκιπα Vlad Tepes.
Ο Κόμης Δράκουλας (Βλαντ ο Παλουκωτής ή Βλαντ Τέπες ή Βλαντ Ντρακούλ) ήταν ηγεμόνας της Βλαχίας, που έγινε ο περιβόητος Κόμης Δράκουλας των Καρπαθίων. Το όνομα του Βλαντ έγινε θρύλος και τροφοδότησε την πένα του Μπραμ Στόκερ, ο οποίος δημιούργησε τον αιμοδιψή χαρακτήρα "Δράκουλα".Ελάχιστοι ωστόσο γνωρίζουν ποιος πραγματικά ήταν ο Κόμης Δράκουλας και γιατί έχει συνδεθεί με τους βρικόλακες και τα πλάσματα της νύχτας και αποτελεί αγαπημένο θέμα για πολλά θρίλερ…

Στο δρόμο προς τον πύργο του Κόμη...

Μια άλλη άποψη του πύργου...

Ο Βλαντ γεννήθηκε το 1431 στην Τρανσυλβανία , μια ορεινή περιοχή στη σύγχρονη Ρουμανία . Ο πατέρας του ήταν ο Βλαντ Ντρακούλ ο Δεύτερος , ηγεμόνας της Βλαχίας , του πριγκιπάτου που βρίσκεται στα νότια της Τρανσυλβανίας. Το προσωνύμιο Ντρακούλ που σημαίνει δράκος του δόθηκε μετά την ένταξη του στο Τάγμα του Δράκου , ένα χριστιανικό στρατιωτικό τάγμα που υποστηρίζε τον ιερό Ρωμαίο αυτοκράτορα.
Καθώς βρισκόταν ανάμεσα στη χριστιανική Ευρώπη και στα μουσουλμανικά εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας , η Τρανσυλβανία και η Βλαχία ήταν συχνά σκηνικό αιματηρών μαχών.

Στο εσωτερικό του πύργου...

Ο Δράκουλας, λοιπόν, ήταν υπαρκτό πρόσωπο και λεγόταν Βλαντ Τσέπες. Ήταν διάσημος για τους ιδιαίτερα βίαιους φόνους των οθωμανών αντιπάλων, ήταν πολύ σκληρός και ωμός, και για τους Ρουμάνους ήταν εθνικός ήρωας. Το όνομά του, Draculea, σημαίνει «γιος του δράκου» ή «γιος του διαβόλου». Η φιγούρα του ενέπνευσε τον Μπραμ Στόκερ και «δημιούργησε» τον βρικόλακα Δράκουλα. Το Κάστρο Μπραν, βέβαια, δεν ήταν η πραγματική του κατοικία, σε αντίθεση με όσα γνωρίζαμε ή διαβάζαμε. Το Μπραν ήταν ένα προσωρινό ορμητήριο για τον Δράκουλα, ένα απλό πέρασμα.
Οταν ο Βλαντ ο Δεύτερος II κλήθηκε σε μια διπλωματική συνάντηση το 1442 με το σουλτάνο Μουράτ Β ' , έφερε τους νεαρού γιους του Βλαντ Τρίτο και Ραντού μαζί του. Ωστόσο, η συνάντηση ήταν στην πραγματικότητα μια παγίδα : οι τρεις συνελήφθησαν και κρατήθηκαν ως όμηροι. Ο Βλαντ ο Δεύτερος ωστόσο απελευθερώθηκε υπό την προϋπόθεση ότι θα αφήσει τους γιους του πίσω. Εκεί οι δύο νέοι παρακολούθησαν τις πρακτικές βασανιστηρίων και εκτελέσεων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και είναι πιθανό εκεί να ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την πρακτική του «παλουκώματος»
Η υπόλοιπη οικογένειά του Βλαντ, ωστόσο δεν είχε καλύτερη τύχη: ο πατέρας του εκδιώχθηκε ως ηγεμόνας της Βλαχίας από τους τοπικούς πολέμαρχους ( βογιάρους ) και σκοτώθηκε στους βάλτους κοντά στο Μπαλτένι, της Βλαχίας , το 1447, ενώ ο μεγαλύτερος αδελφός του Βλαντ ο Μιρκέα, βασανίστηκε , τυφλώθηκε και θάφτηκε ζωντανός .
Αυτά τα γεγονότα μετέτρεψαν τον Βλαντ σε ένα αδίστακτο δολοφόνο και μόλις Vlad απελευθερώθηκε από την οθωμανική αιχμαλωσία λίγο μετά το θάνατο της οικογένειάς του , η βασιλεία του αίματος άρχισε.
Το 1453 , η πόλη της Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών , που απειλούσαν όλη την Ευρώπη με εισβολή . Ο Βλαντ ανέλαβε να υπερασπιστεί τη Βλαχία από την εισβολή και το 1456 η μάχη του για να προστατεύσει την πατρίδα του ήταν νικηφόρα : Ο μύθος υποστηρίζει ότι αποκεφάλισε προσωπικά τον αντίπαλό του , Βλαντισλαβ τον Δεύτερο σε μία μάχη σώμα με σώμα.
Πλέον κυβερνήτης του πριγκιπάτου της Βλαχίας, ο Βλαντ είχε στα χέρια του μία χώρα σε καταστροφική κατάσταση εξαιτίας της συνεχούς πολέμου και την εσωτερικής διαμάχης που προκλήθηκε από αντιμαχόμενους βογιάρους . Για να εδραιώσει την εξουσία , ο Βλαντ κάλεσε εκατοντάδες από αυτούς σε ένα συμπόσιο το οποίο κατέληξε σε λουτρό αίματος με τους Βογιάρους παλουκωμένους σε ξύλα στην αυλή.
Το παλούκωμα εξελίχθηκε σε αγαπημένη πρακτική για τον Βλαντ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όταν είχε συνάντηση με διπλωματικούς απεσταλμένους των Οθωμανών το 1459, οι διπλωμάτες αρνήθηκαν να βγάλουν τα καπέλα τους , αναφέροντας ότι είναι θρησκευτικό έθιμο . Επαινώντας τους για θρησκευτική ευλάβεια τους , ο Βλαντ τους βεβαίωσε ότι τα καπέλα τους θα παραμείνει για πάντα στο κεφάλι τους και τελικά τους παλούκωσε αφήνοντας τα καπέλα καρφωμένα στα κρανία τους.
Οι νίκες του Βλαντ εναντίον των Οθωμανών γιορτάστηκαν σε όλη την Βλαχία , την Τρανσυλβανία και την υπόλοιπη Ευρώπη ενώ εντυπωσιάστηκε ακόμη και ο πάπας Πίος Β. Ωστόσο ο Βλαντ απέκτησε επίσης μια πολύ πιο σκοτεινή φήμη: Σύμφωνα με το θρύλο, ο ίδιος φέρεται να δείπνησε σε δάσος έχοντας γύρω του τους ηττημένους ζωντανούς ακόμα καρφωμένους στα παλούκια. Δεν είναι γνωστό εάν οι ιστορίες ότι βούταγε το ψωμί του στο αίμα των θυμάτων του, είναι αλήθεια , αλλά οι ιστορίες σχετικά με τον απερίγραπτο σαδισμό του είναι γνωστές σε όλη την Ευρώπη .
Συνολικά , Ο Βλαντ εκτιμάται ότι σκότωσε περίπου 80.000 ανθρώπους με διάφορα μέσα . Περίπου 20.000 άνθρωποι παλουκώθηκαν και στήθηκαν έξω από την πόλη της Ταργκοβίστα. Το θέαμα ήταν τόσο αποκρουστικό ώστε ο Οθωμανός Σουλτάνος Μωάμεθ Β αναγκάστηκε να υποχωρήσει....

Η στολή που φορούσε o Κρίστοφερ Λι, στην ταινία...

Ο χαρακτήρας του Stoker εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο μυθιστόρημά του “Dracula”, που κυκλοφόρησε στην Αγγλία το 1897. Το όνομα «Δράκουλα» όμως, προέρχεται στην πραγματικότητα από την οργάνωση του Σταυρού του Δράκου με την οποία είχε συσχετιστεί τόσο ο Vlad Tepes, όσο και ο πατέρας του. Ο υπόλοιπος μύθος του Δράκουλα προέρχεται από τους θρύλους και τις λαϊκές πεποιθήσεις στα φαντάσματα και τα βαμπίρ που κυριαρχούν σε ολόκληρη την Τρανσυλβανία...