ΓΡΗΓΟΡΙΑ ΠΕΛΕΚΟΥΔΑ " Στα γρανάζια του χρόνου "

Σαν τα πουλιά πετούσαμε απαλά
στ΄αραχνοΰφαντα όνειρα
κάθε ηλιοβασίλεμα και το ποίημα
μεγάλωνε την απόσταση
από το παρελθόν, έτσι πιστεύαμε.

Στην αναπόληση
οι χτύποι της καρδιάς
φυλλομετρούσαν τις λέξεις
τη φθορά των αισθημάτων,
στην κάθε ανάσα στεναγμού
σαν τα παραθυρόφυλλα
που ανοιγόκλειναν με κρότους,
κι εμείς κάναμε βηματισμούς
στο χρόνο χωρίς την λάμψη
του ήλιου μας,
τότε οι καρδιές μας σίγησαν.

Απογοητευμένη ήρθε ξανά
η ποίηση και μας βρήκε
αγκαλιασμένους
στην πεζή πραγματικότητα
χωρίς φτερά...

Γρηγορία Πελεκούδα

Φωτογραφία :  Stephen Wilkes , Γερανοί