ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΚΙΝΤΖΗ { Αχ! αυτές οι ροδιές … }

Οι ροδιές, στους άγριους τόπους
τις υπέροχες μάντρες των λόφων στόλιζαν ,
στην ξηρασία του καυτού ήλιου
στην μυρωδιά του χώματος
στου αγναντέματος το άνοιγμα
στου πελάου το αδυσώπητο…

Οι ροδιές, μικρές νυφούλες
της εκκωφαντικής σιωπής
πριν γίνουν μόδα αντιοξειδωτική …

Οι ροδιές , μικρές μοναχικές νεράιδες
στην ξερολιθιά σαν πράσινη δροσοσταλιά ,
από μακριά τις αγνάντευες…

Οι ροδιές , μικρές μοναδικές παρθένες
που κρύβουν θησαυρό ,
σε ένα στρογγυλό τσαμπί από ρόγες,
αιμάτινες σταλαγματιές …

Οι ροδιές , ανώδυνα , ανέξοδα
την ύπαρξη τους άπλωναν
ρίζωναν , επιβεβαίωναν …
Με πανδαιμόνιο χορών
κόντρα & μαζί
στων ανέμων τον καταιγισμό …
Με στρόβιλο πνοών
ανέμελο σκόρπισμα
γύρω – γύρω,
της γύρης το απαλόχνουδο…

Οι ροδιές , με ολοκαύτωμα χαράς
για το γλέντι της αποκοτιάς ,
πέρα ως πέρα ακούγονταν
απ’ την ορχήστρα των τζιτζικιών …

Με φλοίσβο ανάλαφρο
το θρόισμα των ουρανών
στων πεταλούδων τον ιριδισμό …

Με κολασμένο σύρσιμο ερωτικό ,
η μαγγανεία της γνώσης
στον συριγμό των ενστάλακτων φιδιών …

Οι ροδιές, με σύννεφα ονειρικά πλασμένα
από το πιο αρχέγονο υλικό
κόκκους της άμμου
από τη λάγνα Ανατολή
από των γλάρων το φτερό
το πιο ηδονικό φύσημα σε γυαλί…

Οι ροδιές, με αντάρες κεραυνών νυχτερινών
το ασίγαστο ορχηστρικό των τριζονιών …
Με κυματισμούς ηδυπάθειας
το στρώμα των άστρων
μαλακά απλωμένο
στην ευωδία των θαλασσινών φυκιών …

Οι ροδιές, με αντικατοπτρισμούς ιδεατούς
στα μονοπάτια της ζωής ,
στο ασπρόγκριζο αντιφέγγισμα του ολόγιομου φεγγαριού …

Οι ροδιές, με τη συντροφικότητα
τα σπηλαιώδη συμπλέγματα
των εφηβικών ηδονικών διαδρομών ,
έτσι απλά … σκίαζαν οι πάναγνες ροδιές …

Μισό αιώνα μετά ,
στο μικρό μπαλκόνι
μια μικρή ροδιά αγωνιά μαζί μου ,
για της επιβίωσης την αδύνατη οδύνη ,
με ηδονικές ροές
εκείνες τις παλιές…

Οι θύμισες από ροδιές
το είναι μας ποτίζουν …
Οι ροδιές με τις ξαδέλφες τους τις συκιές ,
από τις αλμυρές ξερολιθιές
των χωμάτινων πελάγων ,
πόσο μέλι ζωής αναβλύζουν …

Τα μονοπάτια της ψυχής μας ,
ακόμα ξαφνιάζουν
στολίζουν , σκιάζουν …
Ένα ολόκληρο σύμπαν
γύρω τους πλέει , στα κλαδιά τους πλαγιάζει ,
τελικά το είναι μας , γλυκά. , μυστικά , μυστηριακά , εξουσιάζουν …
Αχ! αυτές οι ροδιές …

Κατερίνα... Σκιντζή...