Νικολέττα Ρεπάνη " ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ Ελένη Λιάκου "
Εκδόσεις - Αρναούτη
-Βιογραφικό της στιχουργού Ελένης Λιάκου
Η Ελένη Λιάκου γεννήθηκε στην Ιτέα στις 13/8/1925,σαν το μικρότερο παιδί του Ευσταθίου Λιάκου και της Μαρίας Σκαρτσίλα.
Ο πατέρας της Ευστάθιος ήταν αρχιτέκτονας. Έζησαν χρόνια στην Αλεξάνδρεια, όπου γεννήθηκαν τα δυο πρώτα τους παιδιά, ο Ηλίας και ο Αλέξανδρος. Αποφάσισαν και ήρθαν στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκαν στην Ιτέα και η οικογένεια τους μεγάλωσε, αφού γεννήθηκαν ο Θανάσης, η Άννα και η Έλλη. Καθώς τα χρόνια περνούσαν και τα παιδιά τους μεγάλωσαν, γεννήθηκαν και άλλα αδέλφια, ο Λουκάς και η Ελένη. Έκτοτε εγκαταστάθηκαν στο Μοναστηράκι Φωκίδας. Τα μεγαλύτερα αγόρια ήταν άριστοι ξυλουργοί,τα κορίτσια παντρεύτηκαν,οι γονείς πέθαναν νωρίς και η μικρή Ελένη έμεινε να φροντίζει τις οικογένειες των αδελφών της...
Ο αδελφός της Λουκάς ασχολήθηκε με την αγιογραφία.
Μια αδελφή της Μαρίας παντρεύτηκε τον Σκαρίμπα, έζησε στην Χαλκίδα όπου γεννήθηκαν τα παιδιά τους, ανάμεσα τους ο Γιάννης Σκαρίμπας.
Η Ελένη έγραφε ποιήματα από την παιδική της ηλικία,τα οποία χάθηκαν. Χρόνια αργότερα, καθώς ήρθε στην Αθήνα, γνωρίστηκε με τον Δημήτρη Ρεπάνη ( αδελφό του Αντώνη Ρεπάνη). Ο Δημήτρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, από πρόσφυγες γονείς. Εκεί έμεινε μέχρι τα χρόνια που πήγε φαντάρος. Στο στρατό γνωρίστηκε με τον Γρήγορη Μπιθικώτση και επειδή άρεσε και στους δύο η μουσική (έπαιζε μπουζούκι ο Δημήτρης) τραγουδούσαν μαζί και ξεκίνησαν για την Αθήνα.
Την Ελένη Λιάκου και τον Δημήτρη Ρεπάνη,τους πάντρεψε ο Μητσάκης και έφτιαξαν μαζί υπέροχα πράγματα, όπως κέντρα διασκεδάσεως στον Άγιο Κωνσταντίνο και στους Θρακομακεδόνες.
Σ’ ένα ταξίδι τους στην Αμερική, είχαν την τιμή να γνωρίσουν τον Κένεντυ, ο οποίος τους έδωσε πράσινη κάρτα,για να μπορούν να επισκέπτονται την Αμερική όποτε ήθελαν. Τότε γνώρισαν και τον Έλβις Πρίσλεϋ, σε κάποιο αμερικάνικο μπαρ. Συχνά έμεναν στο σπίτι του αγαπημένου τους φίλου Μπίνη.
Γυρίζοντας στην Ελλάδα, γεννήθηκε η κόρη τους Νικολεττα. Εκείνη την εποχή το 1969 έγιναν οι μεγάλες επιτυχίες της συνεργασίας Λιάκου-Μπιθικώτση. Ήταν μια άρρηκτη φιλία,όπου η Ελένη έγραφε, ο Γρηγόρης έπαιρνε το μπουζούκι έγραφε την μουσική και έτσι γεννιόνταν τα τραγούδια...όπως η Επίσημη Αγαπημένη, Μια γυναίκα φεύγει, Το μεσημέρι καίει το μέτωπο σου, Το παρελθόν σου θα γίνει καπνός, Κουρελού, Θυμάσαι, Πες μου πού πας, Πόσο γελάστηκα, Είναι δικός μου ο καημός, Δώσε ζωή απ' τη ζωή σου, η Σιωπή, Χωρίς παλτό, Ένα φτερό μου τσάκισες, Έπιασες καινούριο φίλο κλπ....Τραγούδια της τραγούδησαν ακόμα οι Κόκοτας, Μοσχολιού, Καζαντζίδης, Αντώνης Ρεπάνης, Τάκης Βεργιώτης, κ.α.
Την σκληρή εποχή της Χούντας διαλύθηκε η οικογένεια της και η περιουσία της. Ο άντρας της, Δημήτρης, έφυγε για την Αμερική το 1973, όπου και παρέμεινε για 23 χρόνια...Οι δισκογραφικές εταιρείες την τύλιξαν, έγιναν δικαστήρια,χάθηκε ο,τι είχε αποκτήσει, σε κινητά και ακίνητα,εκτός από ένα μικρό οικόπεδο στις Κουκουβάουνες, που είχε ένα κήπο με τριαντάφυλλα. Εκεί έμεινε με την κόρη της την υπόλοιπη ζωή της, μέσα σε βαριά κατάθλιψη, παραιτημένη και ξεχασμένη. Η ενασχόληση με τον κήπο της έδινε ζωή, ενώ δεν ασχολήθηκε ξανά με τα τραγούδια, εκτός από μια συνεργασία της με τον Τάκη Βεργιώτη (Τρεις παράδες το κρασί, Να πώς έσβησε μια αγάπη, Ένα μάτσο ανεμώνες, κα )
Πέθανε στις 26/2/2003 ξεχασμένη, όταν έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο, στο σπίτι της κόρης της Νικολέττας στο Περιστέρι.
-Το 2018 εκδόθηκαν δύο βιβλία της στιχουργού απο την κορη της Νικολεττα ,την αποκλειστική και νόμιμη κληρονόμου του αρχείου της. Το πρώτο βιβλίο "Επίσημη Αγαπημένη" απο τις εκδόσεις Αρναούτη,περιλαμβάνει 70 αδημοσιευτα μεχρι τωρα ποιήματά της. Το επιμελήθηκε η ψυχοθεραπεύτρια/ποιήτρια Ευγενία Οικονομοπούλου. Το βιβλίο περιέχει επίσης την βιογραφία της στιχουργού,ασπρόμαυρες φωτογραφίες και τα εργα που ειχε ζωγραφίσει.Το δεύτερο βιβλίο "Επίσημη Αγαπημένη οι μεγάλες επιτυχίες της στιχουργού" αποτελεί ένα ανθολόγιο των τραγουδιών ,στα οποία έγραψε τους στίχους και έγιναν επιτυχίες....30 τραγούδια ,όπως Επίσημη Αγαπημενη,το μεσημερι καιει το μετωπο σου, κλπ με χρονολογία που κυκλοφόρησαν και πρώτους συντελεστές. Το βιβλίο επιμελήθηκε η ποιήτρια Ολγα Αχειμαστου.
-Ποιήματα από το βιβλίο Επίσημη Αγαπημένη
1.ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ
2. ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ΣΕ ΖΩΓΡΑΦΙΣΑ
3.ΣΚΑΡΑΒΑΙΟΣ
4. ΜΗ ΓΥΡΙΖΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ
Βιογραφικά στοιχεία της Νικολέττας Ρεπάνη
Η Νίκη Ρεπάνη γεννήθηκε στην άκρη ενός συννέφου, μήνα Μάρτη στο Μώλο Φθιώτιδας. Είναι κόρη της στιχουργού Ελένης Λιάκου και του μουσικού Δημήτρη Ρεπάνη, αδερφού του Αντώνη Ρεπάνη. Μεγάλωσε στην Αθήνα και στην Ναύπακτο. Σαν σύννεφο μεγάλωσε και γνώρισε τον ουρανό- ζωή σε όλες τις αποχρώσεις του. Κι όταν ήταν γκρίζος ή μαύρος έπαιρνε τα πινέλα της και τον χρωμάτιζε με ουράνια τόξα. Τότε έρχονταν οι λέξεις και χόρευαν μέσα της τον χορό της ποίησης κι εκεινη, άλλωτε γελούσε κι άλλοτε έκλαιγε γράφοντας στο ρυθμό τους. Ποτέ δεν καλουπώθηκε. Δεν την τρομάζουν οι μπόρες της ζωής, είναι μεγαλωμένη σε αυτές. Όπως επίσης, δεν την τρομάζουν οι κακές σκέψεις των άλλων για εκείνη. Γράφει ποιήματα και παραμύθια αφήνοντας δροσοσταλίδες στις ψυχές. Κάποιοι λένε πως τις νιώθουν, ενώ κάποιοι άλλοι πάλι όχι. Η ίδια πάντως είναι ευτυχισμένη με όλους. Δεν στεναχωριέται ίσα, ίσα παίρνει περισσότερο θάρος. Έχει πτυχίο ελεγκτή ορκοτών λογιστών, με μετεκπαιδευτικά σεμινάρια. Επίσης πτυχίο νοσηλευτικής. Από το 2003 ξεκίνησε να εργάζεται στο Αττικό Νοσοκομείο και κατόπιν στο Ιατρικό Αθηνών. Ζει με τα παιδιά της, την Ακριβή και τον Κωνσταντίνο. Από το 2015 συμμετέχει σε χορωδίες. Το 2016-17 έκανε στο ωδείο Άλφα ένα χρόνο φωνητική και θεωρία. Από το 2016 συμμετέχει σε ανθολογίες ποιημάτων (Εκδόσεις Βεργίνα, Όστρια, το βιβλίο net) και παραμυθιών από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Το 2017 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή από τις εκδόσεις Όστρια με τον τίτλο ''Δροσοσταλίδες της ψυχής μου''. Το 2017 τιμήθηκε με το Γ' Βραβείο ποίησης στον ΣΤ' παγκόσμιο διαγωνισμό ποίησης με ελεύθερο θέμα της Αμφικτυονίας Ελληνισμού.
-Το ποίημα της "Γυναίκα, μάνα, ουρανός" πήρε το τρίτο βραβείο στον ΣΤ Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης στην Αμφικτυονία!
Ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου Γεωργία για την τιμή του αφιερώματος στην στιχουργό Ελένη Λιακου,την μητέρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή