Στη μνήμη της Άννας Ευγενικού
Τώρα πια , που οι ώρες σου βασίλεψαν
και γι' άλλους τόπους αλαργινούς ξεμακραίνεις
στα ανίσκιωτα λιβάδια της αιωνιότητας ,
αξεπέραστη φαντάζει η απουσία σου .
Στη στείρα αγκαλιά της ασέληνης νύχτας
σταλαγματιά θανατερή κάθε θύμηση ,
ανομολόγητα συναισθήματα εμφανίζονται
ανερμήνευτα όνειρα ζητούν επεξήγηση .
Βασανιστικά ο χρόνος γλιστρά
στα γκρίζα σοκάκια της θλίψης
ντυμένος με την οδύνη των αναμνήσεων
προβάλλοντας αναπάντητα ερωτήματα .
Μόνο εκείνη η ήρεμη , γαλήνια μορφή σου
μοναδική όαση στης λογικής την αφάνεια
αργοπλανιέται στο φως ανάμεσά μας
σαν γλυκιά πνοή ανοιξιάτικης αύρας .
Μείνε για πάντα , άσβεστη φλόγα
στο παραγώνι της καρδιάς μας ,
γίνε ελπιδοφόρα , χρυσή ηλιαχτίδα
στο πυκνό σκοτάδι της ζωής μας . . .
ΑΘΗΝΑ 28 -- 10 -- 2018
ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου