ΣΟΦΙΑ ΠΟΤΑΡΗ " Να μ’ αγαπάς " Β' Βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης που διοργάνωσε το Πνευματικό Κέντρο Λευκάδας, ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Λευκάδας και η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών.

Να μ’ αγαπάς απλά και τρυφερά, με δίχως νεύρο και καρδιά
δεν το μπορώ, σ’εξάντληση σκληρή με βάζει, μ’ ερημώνει.
Είναι μια τέτοια αγάπη το νερό π’ αντί να θρέφει την σοδειά,
φαρμάκι ξεγελά της ρίζας δίψα και χαρά και την νεκρώνει.

Να μ’ αγκαλιάζεις σαν τον ήλιο που τα λούλουδα ψευτοφιλεί
το καταχείμωνο που δύναμι καμιά δεν τον ψυχώνει,
είναι μαρτύριο θλιβερό, μαραίνει ετούτο το ψυχρό φιλί
π’ αντί ζωή να πνέει χορταστική, λεπίδι κρύο τα σκοτώνει…

Αγάπα με ποτάμι βουερό π’ ακράτητο τρομάζει τα πουλιά,
σαν καίγονται δροσιά να πιουν μα να ζυγώσουν δεν τολμάνε.
Και σφίξε με φριχτά, καλοτυλίξου όπως του βόα η θηλιά,
τα κόκκαλα του ελαφιού καθώς μετρά που ένα - ένα σπάνε.

Να μ’ αγαπάς στο μαύρο και στο βυσσινί επειδή βαθειά πονάς.
Όχι με σιγουριάς ανυποψίαστη κι αθώα γαλήνη
στ’ ουράνιου τόξου το λευκό, το σιελ, το φιστικί, όταν περνάς
πουλί με άβρεχτα φτερά, που πέταξε απάνω απ’ το μπουρίνι.

Να μ’ αγαπάς με την καρδιά σφαγμένη, με τα μάτια σου τυφλά
με το φιλί σου αηδόνι που γεράκι πιάνεικαι κλωσσάει.
Και φύγε αν δεν μπορείς, μην με δικάσεις να πετώ στα χαμηλά.
Μικρή η ζωή κι αλίμονο στον που ριγά αντί να σπαρταράει!

Σοφία Πόταρη