ΑΓΓΕΛΟΣ ΗΒΟΣ " ΑΤΙΤΛΟ "

Ήμασταν χθες
ιδιαζόντως αξιοπρεπείς.
Λες και δε γνωριζόμασταν,
λες και δεν έφευγαν απ’ το κορμί
οι πόθοι σερπαντίνες…
.
Τι ώρα, πες μου, πας να κοιμηθείς;
Τι ώρα έχει αγγλικά η ζωή μας
η μικρή;
Θα πάρει, αγάπη μου,
η κόρη σου κάποιο proficiency
κι εγώ το lower…
Πιο χαμηλά δεν γίνεται
να πάω.

Λάσπες στο deeper down,
mad και mud.

Με κοροϊδεύουν όλοι
στα μπαράκια πια
γιατί έχω στις τσέπες μου
ιππόκαμπους χρωματιστούς,
χάντρες από ορεία κρύσταλλο,
κρύα φιλιά σε σταθμευμένες κούρσες,
τα πισινά σου τυλιγμένα σ’ ένα τούλι
-ενθύμιο του γάμου μας
που απέτυχε
πριν μπούμε στη Σαφράμπολη,
πριν πάρουμε
κάρτα παραμονής στα Σόδομα.

Δεν σ αγαπώ
Σοφία Λάσκαρη-Κλωντέτ μου,
δεν σ’ αγαπώ Ειρήνη Σαμαρκάνδη,
δεν σ’ αγαπώ Ζανέτ απ’ το Μοντεβιδέο.

Μα σ’ αγαπώ, γαμώτο μου,
σαν αερόστατο ριγέ
φτιαγμένο από τρεχούμενη ζωή.

Μόνο υγρά δεν ήμασταν;
Οι πόθοι μας υπόλευκοι
κι οι πόνοι μας στα κάρμινα.

Α ρε Ματίλντ, απόψε…
Ξέρω η μεταξένια σου η φαρέτρα είναι μαύρη
και μέσα της
ένα βερίκοκο ιδρωμένο
ένα ταχύπλοο αιδοίο
είναι των Πάρθων,
είναι του Φιλοκτήτη,
είναι του Πάνδαρου η σαγιτιά
στο κούτελό μου.

Α.Η.

 Photo  Mathilda May by Claude Chabrol
Από http://www.allocine.fr/