ΑΝΤΩΝΗΣ ΨΑΡΡΟΣ " ΑΤΙΤΛΟ "

Σου αφήνω εδώ κάτω απ την σχισμή της πόρτας
ένα σημείωμα
περνώ συχνά,καθημερινά
τα βράδια βλέπω φως
μα δεν θέλω ο κτύπος στην πόρτα
να ταράξει τους συλλογισμούς σου για μια καλησπέρα.
Πως να διακόψεις την πινελιά ενός ζωγράφου
τον στίχο ενός ποιητή
την ώρα της έμπνευσης;
Περνώ συχνά,να το ξέρεις
αθόρυβα σαν κλέφτης
μη τύχει και η παρουσία μου
διακόψει το όνειρο
που οραματίζεσαι.
Απλά μια καλημέρα,μια καλησπέρα
θέλω να σου πω
κι ας χάνομαι για καιρό
όταν με κρατούν μακριά
οι σκέψεις οι αμφιβολίες και
τα προσωπικά μου βάσανα.
Σε διαβάζω σε αφουγκράζομαι
πάσχω και χαίρομαι μαζί σου
ας μην μιλώ
ας μην χτυπώ
ας μην αφήνω πάντα ένα σημάδι...
Να ξέρεις όμως
πως πάντα είμαι εκεί
σε ακολουθώ αλαφροπατώντας
τα χνάρια σου
σαν σκιά που χάνεται στο φως
σαν σκιά που κρύβεται στους ίσκιους.

Στους φίλους μου.