ΜΑΙΡΗ ΣΟΥΡΛΗ " ΜΕΘΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ " Ποιητική Συλλογή

Μαίρη Σουρλή - Μέθη του Έρωτα
Εκδόσεις - Αττικός
Χρονολογία έκδοσης 2018
Είδος - Ποιητική Συλλογή 

Οπισθόφυλλο

ΑΦΡΑΣΤΗ ΓΟΗΤΕΙΑ

Μυροβόλημα ψυχής…

Στη μοναξιά αναπνέω το χαμόγελο,

τη σοφία σου ουρανέ μου.

Νικήτριες αχτίδων μελαγχολίας,

από σκέψεων οι πινελιές,

πυκνώνουν τη θέληση σα δάσος.

Διαπεραστικός ήλιος στο βλέμμα.

Ακόμη και με των γηρατειών την τρέλα.

ερωτευμένοι νιώθουμε σαν νιότης ροδαμοί.

….μην αργείς… το φως επιστρέφει στο φως.

Είμαι το σκίρτημα του έρωτα,

που κινεί χορδές σε βάθος.

Θα σου χαρίσει την αθανασία,

π’ αξίζει το κάλεσμα της ποίησης.

Τον κύκλο της αγάπης, θα χαράξουμε μαζί,

δίνοντας ζωή σε σένα και μένα.

Διεκδικώ την αύρα σου…

Σ’ αγκαλιάζω με τις σκέψεις…

Πέφτουν γιασεμιά κι άστρα στην καρδιά

ένα - ένα τα φιλιά..!

Ποιήματα Συλλογής

ΣΥΓΚΕΡΑΣΜΑ ΨΥΧΩΝ

Η θαλασσινή ψυχή μου

μια πεταλούδα που πετά…

σε βρίσκει μες στα κύματα,

στον κήπο ομορφιάς κι αγάπης.

Σμίγει η ανάσα μας

μες του ήλιου τα ζεστά φιλιά.

Σ’ αγγίζει στο σώμα

της πιο γλυκιάς ελευθερίας.

Σεργιανούν οι στιγμές

σ’ έναν κόσμο αγάπης, πόνου,

έρωτα και μιας διαισθητικής φιλίας.

Αγναντεύει αγέρωχα

τις πιο λαμπερές αναλαμπές ζωής,

της φύσης, της αγάπης, της ελπίδας

μες το ψιθύρισμα της αιωνιότητας.

Με άνεμο ευωδιαστό εμψύχωσης

αγώνων κι αγωνιών της εποχής,

μεγαλύνονται συναισθήματα

υφαίνονται όνειρα προσμονής,

σκορπώντας ιριδοφώς,

ρόδα και διάφανα χαμόγελα,

που θ’ ανθίζουν πάντα.

Ω! της άνοιξης μπαλάντα..!

 ❁     ❁     ❁     ❁

ΣΤ’ ΑΓΝΩΡΑ

Το μεγαλείο της θάλασσας

πώς να ορίσω;

Τη μοναξιά πώς να οριοθετήσω;

Τι θέλετε ρωτάει η προσμονή;

Σπλάχνων ανασασμοί…

όπως η ποίηση, γυρεύει το φιλί ζωής

στ’ όνειρο που μεστώνει η ψυχή,

γνωρίζοντας το λουλουδοφώς

στην αγκαλιά του κόσμου.

Γεύση αιωνιότητας χνάρια...

Με αιχμαλώτισες με το πνεύμα.

Με τη λαχτάρα ενός φόβου

που τη θύμηση θωπεύει

και τους πόθους ταξιδεύει,

αφήνω πίσω τα σημάδια του χρόνου.

Σαν πεταλούδα γύρω σου πετώ

στα ρόδα και στον άνεμο.

Σε τόπους γόνιμης καλοσύνης

χαράς κι ομορφιάς,

άγνωστε Ήλιε μου σε καλώ..!

 ❁     ❁     ❁     ❁

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

 
Αχτίδα σε είπα της αυγής

ευχή μες στην ψυχή

και είσαι αρκετή, 
να γαντζωθώ και ν' ανέβω

στο πιο ψηλό αστέρι.

Γεύση από  ήλιο.

Χάδι του ανέμου μενεξελί.

Άγγιγμα σε είπα ψυχής.

Έρωτα ροδοφιλί,

που τ’ αντιγυρνά

ο άνεμος σε θωπεία.

Κόκκινο χρώμα σιωπής.
Ανάμνηση… Φύσηξε πνοή…

Σ’ αντάμωσα 
στο ρυάκι της θείας ανάσας,

που κελαρύζει άνοιξη.

Ζωή σε βάπτισα. 

Ταίρι μου ακριβό στη χαρά.

Αγάπη σου χάρισα.

Σε μαγεμένους κόσμους 

ονείρων, ταξίδευσα

στην αγκαλιά σου.
Σε σκέπασα

με λέξεις φλογερές
κι έγινες το ποίημα μου..!

❁     ❁     ❁     ❁

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ

Ω! τι κι αν τον λένε έρωτα,

γλυκό επαναστάτη αισθήσεων

και ηδονή του παρόντος;

Τι κι αν τον λένε τρέλα

πόθο πόνου,

συναίσθημα επιθυμίας

και κρασί ομορφιάς,

που ρέει στις φλέβες;

Τι κι αν το λένε ήλιο

σε δρόμο φωτιάς,

θάλασσα και σύννεφο;

Ανθοπλεγμένα

στα σπλάχνα το ποθητό,

αγάπης χαρά ηλιόγυρη,

με το δάκρυ στ’ όνειρο.

Δροσοσταλιά σε στόματα

λουλουδιών..

Η ομορφιά μαγεύει

τους εραστές που στενάζουν

τα χάδια σε αγκαλιές.

Λάμπει αυγής χαμόγελο.

Δυο χέρια αγκάλες ανοιχτές.

Το χάδι του έρωτα ευλογία,

άνοιγμα ματιών ψυχής,

αλήθεια, λαχτάρα στο σύμπαν.

Κι εγώ λατρεύω τη ζωή..!

 ❁     ❁     ❁     ❁

ΧΙΛΙΕΣ ΠΡΟΣΜΟΝΕΣ

Είμαι εδώ.. Εκεί… Στο ΜΑΖΙ.

Πόσα “μου λείπεις”

μέσα απ’ τη σιωπή.

Πόσα δάκρυα

που δεν τα βλέπει κανείς.

Ατίθαση σκέψη… 
Αλμύρα και πόθος 
κι αίμα απ’ τα όνειρα θύμησες

νοτίζουν το χαρτί.
Πάντα η καρδιά μου

θα ’χει μια θέση για σένα.

Χωρίς εσένα

δεν υπάρχει ποίηση.

Τα τριαντάφυλλα που ανθίζουν

με το φιλί,

βάφουν με της ψυχής το χρώμα

την προσμονή.

Θα σου ψιθυρίζουν

σ’ αγαπώ ακόμα…

Βιογραφικά Στοιχεία 

Η Μαίρη Σουρλή γεννήθηκε μες στην άνοιξη, που ξεφυτρώνουν λουλούδια, ψυχές, χαμόγελα και λόγια!

Μεγάλωσε στο γραφικό χωριό Βαμβακού Λακωνίας.

Μετά τις σπουδές της και τα χρόνια παραμονής της στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας σήμερα κατοικεί μόνιμα στο Μούλκι (Κιάτου) Κορινθίας. 

Έχει εκδώσει τα πεζά:

“Το παιδί που νοστάλγησα”

“Ο περιπλανώμενος νους ανιχνεύει το νόημα της ζωής”

“Περπατώντας την ελληνική ψυχή με αφορμή την κρίση” 

και τις ποιητικές συλλογές: 

“Μονοπάτια αφύπνισης” 

“Καθρεφτίζοντας την ψυχή” 

“Ρίγη προσμονής” 

“Φτερά στον ορίζοντα” 

“Αναζητώντας τον Εαυτό μου” 

“Μέθη του Έρωτα” 

Είναι μέλος λογοτεχνικών και πολιτιστικών συλλόγων. 

Επίσης συνεργάζεται με το περιοδικό “ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ” 

Το αγαπημένο της μότο είναι, αντιστεκόμαστε, χαμογελάμε! 

Το χαμόγελο και η θέλησή μας για ζωή είναι η δύναμή μας! 

Μην ξεχνάμε τις αισθήσεις μας, ν’ ακούμε, να βλέπουμε, να μυρίζουμε, να γευόμαστε, 

ν’ ακουμπάμε... 

Ευγνωμονεί τον Πανάγαθο που μπορεί ν‘ αντικρίζει κάθε μέρα τη γιορτινή ματιά του ήλιου! Λατρεύει τη ζωή, τη φύση, το πορτοκαλί της ζωντάνιας και της έκπληξης κι όσους την κρατούν χαμογελαστή. Ονειρεύεται έναν αλλαγμένο κόσμο. Αν δεν της αρέσει αυτό που την περιβάλλει, δημιουργεί το δικό της κόσμο. 

Νιώθει πως δοκίμασε να φυτέψει ακόμη ένα δέντρο και πως υπάρχουν ακόμη χιλιάδες ανείπωτα λόγια, που σχηματίζουν την τέχνη της ζωής!