ΜΙΝΑ ΜΠΟΥΛΕΚΟΥ " Το όραμα μιας Ηλιαχτίδας "

Όσο υπάρχω εγώ
Όσο αναπνέω..
Θα σου κρατώ το χέρι σφιχτά.
Δεν θα σ’ αφήσω
να κυλιστείς κατάχαμα
στην αγέλη των λύκων
στάσου… κράτα με…

Τα ονείρατά μου έσπειρα
όπως ο Ρήγας Βελεστινλής
στη Γη σαν σπόρος στο
Ανταριασμένο Έθνος μας!
Προσευχή μου δακρυσμένη
έγινε το όραμά της ελπίδας μου
μια Ηλιαχτίδα.

Μοίρα μου μελιστάλαχτη
φερμένη από το χθες
ανέτειλες σήμερα…
μέσα σε μια λυτρωτική πανδαισία.
Έκλεισες τα βλέφαρά σου αργά
τα σύννεφά μεσ’ στο χλωμό πρόσωπό σου
έσκιασαν.

Δάκρυα χαράς ανέβλυσαν
στα παγωμένα νιάτα σου,
στις χαμένες προσδοκίες σου
ο πόνος και ο σπαραγμός
έδωσαν την θέση τους μαρτυρικά…

Όσο υπάρχεις εσύ
συνοδοιπόρος μου
τα κάτεργα που μου χτίσαν δεν φοβούμαι!
Κράτα Με.

Από την ποιητική  συλλογή
"Με τη Ροή του Ανέμου"
© By Mina Boulekou

Η φωτογραφία είναι από https://www.shutterstock.com/