Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2018

ΚΕΡΚΥΡΑ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΝΕΛΛΑΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ





Η θέα από το μπαλκόνι του δωματίου μου..........Η Μεσογγή είναι ένα χωριό μικρών διαστάσεων στην ανατολική ακτή του νησιού της Κέρκυρας 13 χιλιόμετρα από την πόλη και είναι χωρισμένο από τα Μωραίτικα από ένα ποταμό και από ένα ακρωτήρι.
Ένα χωριό ήρεμο αν και είναι εξοπλισμένο τουριστικά και στην παραλία αλλά και στην παρουσία διαφόρων τύπων διαμονής.


Σε μικρή απόσταση από την Μεσσογγή,τα Μωραίτικα εκτείνονται κατα μήκος του παραλιακού δρόμου που συνδέει την πόλη της Κέρκυρας με την Λευκίμμη στα νότια του νησιού.
Τα Μωραίτικα αναπτύσσονται χρόνο με το χρόνο και υπάρχει μια εκδοχή να γίνει ένα με την Μεσσογγή, που βρίσκεται στην άλλη πλευρά του ομώνυμου ποταμού.


Αντανακλάσεις στο ποταμάκι της Μεσογγής.

Στην Παλαιόπολη, όπου «αναπαύονται» τα ίχνη της αρχαίας πόλης της Κέρκυρας (8ος αι. π.Χ.) βρίσκεται το καταπράσινο κτήμα του Μον Ρεπό, το οποίο απλώνεται σε 258 στρέμματα πυκνής βλάστησης και πανέμορφων κήπων, τους οποίους στολίζουν διάσπαρτα θραύσματα της αρχαίας μνήμης.
Στο κτήμα του Μον Ρεπό, το οποίο απέχει μόλις 3 χλμ από την πόλη της Κέρκυρας, και το οποίο καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του λόφου της Αναλήψεως, έχτισε τη θερινή του έπαυλη το 1831 ο Άγγλος Αρμοστής των Ιονίων Νήσων Φρέντερικ Άνταμ (Frederic Adam) για χάρη της αγαπημένης του γυναίκας της Κερκυραίας Νίνας Παλατιανού, σε σχέδια του Άγγλου αρχιτέκτονα Γουάιτμορ (Whitmore).



Το 1864, μετά την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, ο δήμος της Κέρκυρας παραχώρησε το παλάτι και τους κήπους στη δυναστεία του Γεωργίου του Α’ προκειμένου να το χρησιμοποιούν ως θερινή κατοικία. Ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ ήταν εξάλλου εκείνος που του έδωσε τόσο παραστατικά το όνομα Mon Repos (= Ανάπαυση Μου).
Στο παλάτι, που έχει απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα, φιλοξενήθηκε για ένα μεγάλο διάστημα, το 1863, και η αυτοκράτειρα της Αυστροουγγαρίας Ελισάβετ, η θρυλική πριγκίπισσα Σίσσι, πριν χτίσει, μαγεμένη από την Κέρκυρα, το Αχίλλειο, ενώ εδώ γεννήθηκε και ο Φίλιππος Μάουνμπάντεν, ο μετέπειτα Δούκας του Εδιμβούργου και σύζυγος της βασίλισσας της Αγγλίας, Ελισάβετ. Το Μον Ρεπό εξάλλου είχε επιλέξει και ο Παρίνι, ο Ιταλός πολιτικός διοικητής των Ιονίων Νήσων, ως θερινή κατοικία κατά τη διάρκεια της Κατοχής.


Η βασιλική δυναστεία νεμόταν κατ’ αποκλειστικότητα τόσο το κτήμα όσο και το παλάτι έως το 1967. Με τη μεταπολίτευση επιστράφηκε στο Δήμο της Κέρκυρας αλλά τότε άρχισε η νέα του περιπέτεια καθώς ο Κωνσταντίνος Γλίξμπουργκ τα διεκδίκησε ως προσωπική του οικογενειακή περιουσία.
Οι δικαστικές μάχες ολοκληρώθηκαν μόλις το 1991, οπότε η Δικαιοσύνη απεφάνθη ότι το Μον Ρεπό ανήκει στο λαό της Κέρκυρας. Στην απόφαση αυτή βοήθησαν πολύ και τα ερείπια των αρχαίων ναών, του καλύτερα σωζόμενου, που σύμφωνα με τις αρχαιολογικές μαρτυρίες πιστεύεται ότι ανήκει στον Απόλλωνα, αλλά και του παλαιότερου και μεγαλύτερου, αν και πλέον σώζονται ελάχιστα στοιχεία, της Ακραίας Ήρας όπως και τα υπόλοιπα σημάδια που άφησε ο χρόνος, από τότε που στην έκταση του εκτεινόταν η Παλαιόπολη, η αρχαία πόλη της Κέρκυρας. Αξίζει να σημειώσουμε ότι μέχρι και το 1991 η πρόσβαση στο κτήμα για τους επισκέπτες ήταν αδύνατη.


Τo κομψό και εντυπωσιακό παλάτι με τα μεγάλα ανοίγματα είναι αποικιακού ρυθμού με έντονα ελληνικά και νεοκλασικά στοιχεία. Δεσπόζει στη μέση του κτήματος και φτάνετε εκεί, αφού περάσετε την είσοδο και περπατήσετε στα φαρδιά μονοπάτια, τα καλυμμένα με λευκό χαλίκι κάτω από τη σκιά των καταπράσινων πεύκων.
Στους πανέμορφους κήπους του κάποτε φιλοξενούνταν περισσότερα από 2.000 είδη φυτών, δώρα ευρωπαϊκών βασιλικών οίκων.


Σήμερα το παλάτι του Μον Ρεπό στεγάζει το Μουσείο της Παλαιόπολης, καθώς ο Δήμος της Κέρκυρας το έχει παραχωρήσει για 50 χρόνια στο Υπουργείο Πολιτισμού. Οι περισσότερες εξάλλου εργασίες αναστήλωσης και ανάδειξης του έγιναν το 1994 για το χατίρι της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής που είχε φιλοξενηθεί εκείνον τον Ιούνιο στην Ελλάδα, που ασκούσε την εξαμηνιαία Προεδρία της Ένωσης.




Το κοσμοπολίτικο Κανόνι είναι ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα της Κέρκυρας, καλύπτει όλη τη χερσόνησο νότια της πόλης της Κέρκυρας, στην αρχαιότητα εδώ υπήρχε η αρχαία πόλη της Κέρκυρας που ιδρύθηκε τον 8ο π.Χ. αιώνα με τον αρχαίο ναό της Αρτέμιδος, τα μνημεία και την Ακρόπολη στην σημερινή θέση της Ανάληψης.
Το αρχαίο λιμάνι βρισκόταν σχεδόν εκεί που βρίσκεται σήμερα το αεροδρόμιο.
Στο λόφο απέναντι από τον τερματικό σταθμό αναχώρησης υπάρχει ένα κομμάτι του τοίχους που πιστεύεται ότι είναι 2500 χρόνων, είναι ότι έχει απομείνει από το παρατηρητήριο και τα τείχη της αρχαίας πόλης.
Οι κάτοικοι εδώ βρίσκουν συχνά μπάλες κανονιού και κεραμικά όταν σκάβουν τους κήπους τους.



Εδώ επίσης είναι ο παράδεισος για τους παρατηρητές αεροπλάνων, καθώς οι απογειώσεις και προσγειώσεις στο αεροδρόμιο είναι πολύ συχνές, επίσης μερικές φορές οι παρατηρητές βρίσκονται πιο ψηλά από ό, τι το αεροπλάνο που πλησιάζει τον αεροδιάδρομο.


Είναι ένα από τα δύο στοιχεία που συνθέτουν την πιο δημοφιλή εικόνα της Κέρκυρας: Η Παναγία Βλαχερνών είναι το γραφικό εκκλησάκι που βρίσκεται κοντά στο Ποντικονήσι. Είναι χτισμένη σε ένα μικρό νησάκι στη λιμνοθάλασσα Χαλικιοπούλου, το οποίο συνδέεται όμως με την ξηρά με ένα στενό πέτρινο μονοπάτι, έτσι που η Παναγία Βλαχερνών είναι προσβάσιμη από τους πεζούς.
Στη μικρή αυτή γέφυρα δένουν τις βάρκες και τα καΐκια που μεταφέρουν τους επισκέπτες κοντά στο Ποντικονήσι, στο οποίο η επίσκεψη απαγορεύεται για λόγους προστασίας του.


Η Παναγία Βλαχερνών βρίσκεται κάτω από το Κανόνι, μια από τις πιο ωραίες περιοχές της Κέρκυρας, από το οποίο μπορείτε να κατέβετε και από τη σκάλα, που οδηγεί στη θάλασσα. Είναι μοναστήρι και χτίστηκε σύμφωνα με τις μαρτυρίες τον 17ο αιώνα. Περίπου στα 1980 έφυγε και ο τελευταίος μοναχός που ζούσε εκεί.
Για να μπει κανείς στην Παναγία Βλαχερνών περνά κάτω από την καμαρωτή πύλη που σχηματίζει το καμποαναριό της.
Η Παναγία Βλαχερνών μαζί με το Ποντικονήσι είναι από τα πιο φωτογραφημένα τοπία της Κέρκυρας.

Η Παναγία Βλαχερνών 







 Το Κανόνι πήρε το όνομά του από ένα κανόνι πυροβολαρχίας που έχει τοποθετηθεί στην νότια άκρη της χερσονήσου από τους Γάλλους το 1798 – ενισχύοντας την προστασία του νησιού, το κανόνι υπάρχει πάντα εκεί μέχρι σήμερα.
Στη βικτοριανή εποχή ήταν δημοφιλής μια βόλτα στο δροσερό της βραδιάς, υπήρχαν άνδρες με τις στολές τους και κυρίες με κρινολίνα .
Σήμερα οι επισκέπτες είναι πιο άνετα ντυμένοι, αλλά εξακολουθούν να απολαμβάνουν τον καφέ τους σε ένα από τα μπαρ με την υπέροχη θέα το μοναστήρι της Βλαχέρνας – ένα μικρό κάτασπρο κτίριο που λέγεται ότι είναι μια μικρογραφία αντίγραφο του διάσημου μοναστηριού της Βλαχέρνας στην Κωνσταντινούπολη.





Μέσα από το πούλμαν τα παλιά αρχοντικά της πόλης της Κέρκυρας..........ι επί αιώνες ποικίλες πολιτισμικές επιδράσεις που ξεκινούν από την πρώτη Ελληνική αποίκηση το 750 π.χ περίπου και την Αρχαϊκή περίοδο, τη Βυζαντινή εποχή που την ακολούθησε η περίοδος της Ενετοκρατίας και αργότερα οι Γάλλοι και οι Άγγλοι έχουν αφήσει στην Κέρκυρα μια ανεπανάληπτη πολιτισμική και αρχιτεκτονική κληρονομιά με πανέμορφα και ανεπανάληπτα κτίρια-μνημεία αρχιτεκτονικής που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο μέρος της Ελλάδας.


Μέσα από το πούλμαν.....Εκτός από την Παλαιόπολη που αποτελούσε την Αρχαία Ελληνική μητρόπολη του νησιού και θεωρείται αρχαιολογικός θησαυρός υπάρχουν δεκάδες μεταγενέστερα κτίσματα σημάδια πολιτισμού που οι σημερινοί Κερκυραίοι έχουμε καθήκον να διαφυλάξουμε και να αναδείξουμε.




Μέσα από το πούλμαν.........Άλλο ένα δείγμα της μεγάλης οχυρωματικής ικανότητας των Ενετών, αλλά και ένα θαύμα αρχιτεκτονικής τέχνης που έχτισαν οι Ενετοί με την αναγκαστική εργασία των κατοίκων από το 1576 μέχρι και το 1645.
Τότε οι Ενετοί και με την μόνιμη Τουρκική απειλή για το νησί, έκριναν απαραίτητη την πλήρη οχύρωση της πόλης που είχε εν τω μεταξύ επεκταθεί και πολύ πιο πέρα από το παλαιό φρούριο.
Άρχισαν την κατασκευή του νέου φρουρίου πάνω στον λόφο του Αγίου Μάρκου που επεκτάθηκε νότια με τείχη και προμαχώνες φτάνοντας μέχρι τη θάλασσα της Γαρίτσας, η Κέρκυρα πλέον βρίσκεται ολόκληρη μέσα σε τείχη, ήταν τότε που πήρε και το όνομα Καστρόπολη.




Η Παλαιοκαστρίτσα αναμφίβολα αποτελεί μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες περιοχές της Κέρκυρας με σήμα κατατεθέν της τα κρυστάλλινα νερά της αλλά και τη βραχώδη ακτή της με κόλπους χωρίς άμμο. Η ομορφιά εξάλλου του φυσικού τοπίου της περιοχής δεν αφήνει κανένα ασυγκίνητο μιας και ο επισκέπτης μαγεύεται από το πράσινο των πεύκων και τις ακρογιαλιές με τις χρυσαφένιες αμμουδιές.


Περιλαμβάνει μια περιοχή που αποτελείται από 6 μικρότερους κόλπους ενώ οι βασικότερες παραλίες εντοπίζονται κάτω από ένα μοναστήρι ή κοντά στο λιμανάκι. Η περιοχή απέχει μόλις 25 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης ενώ αποτελείται από δύο χερσονήσους και έξι μικρούς όρμους. Το φυσικό τοπίο παραμένει αναλλοίωτο μέσα στο χρόνο ενώ οι τουριστικές υποδομές σε καμία περίπτωση δεν το αλλοιώνουν.



Στην Παλαιοκαστρίτσα, ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή σημεία της Κέρκυρας στέκει εδώ και αιώνες η Μονή Παλαιοκαστρίτσας. Χρονολογείται από τον 13ο αιώνα, όταν, σύμφωνα με την παράδοση στο σημείο που χτίστηκε το μοναστήρι, βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας. Απόδειξη της παλαιότητάς της είναι σήμερα το έτος 1228, που είναι χαραγμένο στην πύλη της εκκλησίας, αν και τα υπόλοιπα κτίσματα χρονολογούνται του 18ου αιώνα.



Η εκκλησία είναι μονόκλιτη βασιλική με ξύλινη στέγη και θεωρείται κλασικό δείγμα μοναστηριακής αρχιτεκτονικής. Ένα τυπικό καμπαναριό επτανησιακής τεχνοτροπίας βρίσκεται στο προαύλιο. Εικόνες ανεκτίμητης αξίας της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου κοσμούν το εσωτερικό, ενώ δείγμα του πλούτου του μοναστηριού βλέπει κανείς και στο μικρό μουσείο που λειτουργεί στο εσωτερικό του. Το μουσείο της Μονής Παλαιοκαστρίτσας θα δείτε και ένα σκελετό μιας φάλαινας, που λέγεται ότι σκότωσε ένας ψαράς τον 19ο αιώνα.


Το 19ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της βρετανικής κυριαρχίας το μοναστήρι χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικό νοσοκομείο, ενώ κατά την ίδια περίοδο ανοίχτηκε και ο δρόμος προς την Μονή Παλαιοκαστρίτσας.


Η Μονή Παλαιοκαστρίτσας βρίσκεται στην κορυφή της χερσονήσου στην Παλαιοκαστρίτσα, σε ένα σημείο από όπου η θέα προς τις δαντελωτές ακτές και το Αγγελόκαστρο απέναντι, θα σας κόψει την ανάσα. Ο δρόμος ως εκεί ξεκινά από την άκρη της παραλίας Παλαιοκαστρίτσας και περνά από την καταπράσινη φύση της Κέρκυρας, με τα ψηλά κυπαρίσσια και τις ελιές.
Το παλιό ρωσικό κανόνι με το οικόσημο των Ρομανώφ, θυμίζει την παρουσία των Ρώσων στην περιοχή, το 1799.


Η Μονή Παλαιοκαστρίτσας γιορτάζει στις 15 Αυγούστου και της Ζωοδόχου Πηγής, την Παρασκευή της Διακαινίσιμου, μετά το Πάσχα.


Η θέα από το μοναστήρι της Παλαιοκαστρίτσας...


 Η περιοχή ανακαλύφθηκε τουριστικά από Άγγλους περιηγητές ενώ μέχρι το 1950 στην περιοχή έστεκε μόνο η ιστορική Μονή της Παλαιοκαστρίτσας με μοναδικό συνεκτικό στοιχείο της πόλης με την πόλη της Κέρκυρας ένα δρόμο που κατασκεύασαν κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας στο νησί. Η Παλαιοκαστρίτσα μαγεύει με τα κρύα και κρυστάλλινα νερά της ενώ η κεντρική οργανωμένη παραλία της παρέχει όλες τις ανέσεις στον επισκέπτη. Αν όμως ανήκετε σε εκείνους που αποφεύγουν την πολυκοσμία τότε μικρότεροι όρμοι για κολύμπι όπως η Αλύπα, η Αγία Τριάδα, ο Άγιος Πέτρος, το Αμπελάκι και τα Πλατάκια θα σας αποζημιώσουν πέρα από κάθε αμφιβολία.








Απέναντι στην άκρη αριστερά,στην κορυφή, το Αγγελόκαστρο......Χτίστηκε τον 13ο αιώνα μ.Χ και βρίσκεται κοντά στην Κρήνη. Η είσοδος του αποτελείται από μια καμπύλη και σώζονται ερείπια από δωμάτια και αποθήκες του. Υπάρχουν επίσης και δύο εκκλησίες, αυτή των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και εκείνη της Αγίας Κυριακής, οι οποίες είναι χτισμένες μέσα σε σπηλιά.






 Παλαιοκαστρίτσα






Ένα όμορφο σημείο της Παλαιοκαστρίτσας συνεπήρε δεκάδες ερωτευμένους που κλείδωσαν συμβολικά τον έρωτά τους με ένα λουκέτο και το κλειδί έριξαν στα γαλάζια νερά τoυ Ιονίου Πελάγους, με την ελπίδα να μείνουν αιώνια ερωτευμένοι και δέσμιοι στο έτερον ήμισύ τους. Τα "λουκέτα της αγάπης" είναι μία τάση από το εξωτερικό που σίγουρα πολλοί θα έχετε δει στη Γέφυρα της Ρώμης, στο Ponte Vecchio της Φλωρεντίας, στις γέφυρες Pont des Arts και Pont de l'Archeveche του Παρισιού αλλά και στην Αμερική. Μια αθώα κίνηση που ξεκίνησε αρχές του 2000 στην Ευρώπη






Η Μητρόπολη της Κέρκυρας είναι μια από τις πιο όμορφες εκκλησίες της Παλιάς Πόλης. Κρυμμένη μέσα στο λαβύρινθο των κερκυραϊκών καντουνιών, παρουσιάζεται μόνο σε όσους ξέρουν να την ψάξουν! Η μαρμάρινη σκάλα μπροστά στην είσοδο και το πορφυρό χρώμα της πρόσοψης της Μητρόπολης της Κέρκυρας θα κερδίσουν την εντύπωσή σας μόλις την αντικρίσετε, στην περιοχή κοντά στο Νέο Φρούριο και το λιμάνι της πόλης.
Χτισμένη σε ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής με στυλ της Αναγέννησης, χρονολογείται του 1577. Η Μητρόπολη της Κέρκυρας αρχικά ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Βλάσιο, ενώ κατά τη διάρκεια της αγγλοκρατίας στην Παναγία Σπηλιώτισσα, ένα όνομα που χρησιμοποιείται έως σήμερα για το ναό. Από το 1841 και μετά είναι η έδρα της Μητροπόλεως Κέρκυρας, Παξών και Διαπόντιων Νήσων







Έργα του Μιχαήλ Δαμασκηνού (Παναγία, Άγιος Γεώργιος), ο Μυστικός Δείπνος του Παραμυθιώτη και ο Άγιος Γοβδελάας του Εμμανουήλ Τζάνε κοσμούν το μεγαλοπρεπές εσωτερικό του ναού, με σημαντικότερη την αμφίπλευρη εικόνα της Παναγίας Δημοσιάνας που είναι και η παλαιότερη (15ος αι).
Στην Μητρόπολη της Κέρκυρας φυλάσσεται το αποκεφαλισμένο λείψανο της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας, που μεταφέρθηκε ως εκεί μετά την Άλωση της Πόλης, μαζί με το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα, του πολιούχου του νησιού. 






Κάθε χρόνο, την πρώτη Κυριακή της Σαρακοστής πραγματοποιείται λιτανεία στα καντούνια, προς τιμήν της Αγίας Θεοδώρας, που ήταν αυτοκράτειρα και σύζυγος του αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Θεόφιλου, κατά την εικονομαχία. Την ημέρα, σε ανάμνηση του θαύματος του Αγίου Βλάσιου, που θεράπευσε τα παιδιά της Κέρκυρας από θανατηφόρο ασθένεια, προσφέρεται ένα κομμάτι καρπούζι.


Η Μητρόπολη της Κέρκυρας γιορτάζει ακόμα στις 11 Φεβρουαρίου (Αγίου Βλασίου) και το Δεκαπενταύγουστο.



Πόρτα στα Καντούνια..

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΥ.....Μόλις μπείτε στην παλιά πόλη από την πλευρά του λιμανιού, προτού να φθάσετε στην Σπιανάδα θα συναντήσετε εκείνο που αποτελεί το πιο διάσημο θρησκευτικό μνημείο του νησιού: την εκκλησία του Αγίου Σπυριδώνου. 
Αυτή η εκκλησία κατασκευάστηκε το 1590 και αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής των Ιονίων νήσων.


Αγιος Σπυρίδωνας....H οροφή χωρίζεται σε διάχωρα που περικλείονται απο χρυσοποίκιλτα πλαίσια και περιλαμβάνουν σκηνές απο την ζωή και τα θαύματα του Αγίου.
Η εκκλησία περιλαμβάνει ακόμα ένα νάρθηκα και το επιβλητικό καμπαναριό,το πιο ψηλό της πόλης, που μπορείτε να το δείτε και απο το Λιστόν.







Ενώ το εξωτερικό είναι πολύ λιτό στο εσωτερικό μπορείτε να θαυμάσετε διάφορες παραστάσεις οι οποίες αρχικά πραγματοποιήθηκαν από τον Π. Δοξαρά και όταν καταστράφηκαν ξαναδημιουργήθηκαν απο τον Ν. Ασπιώτη.
Η εκκλησία διαθέτει 2 διαφορετικές εισόδους μία στην οδό Αγίου Σπυρίδωνος και η άλλη απέναντι από μια πλατεία.
Σε αυτή την εκκλησία φυλάσσεται σε μια ασημένια λάρνακα του ΧΙΧ αιώνα το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα ο οποίος θεωρείται ο πολιούχος της Κέρκυρας.


Αγιος Ελευθέριος-Αγία Αννα.............Ο ναός χτίστηκε τον 18ο αιώνα. Αρχικά χτίστηκε για να χρησιμοποιηθεί ως κατοικία και αργότερα μετατράπηκε σε ιδιωτικό ναό. Τον 15ο αιώνα ανακαινίζεται εσωτερικά, ενώ εξωτερικά στις αρχές του 20ου αιώνα.


Κυρα Φανερωμένη.............Ο Ιερός Ναός της Υπεραγίας Θεοτόκου Φανερωμένης των Ξένων κτίστηκε από τον Ιερωμένο Νικόδημο, ηπειρωτικής καταγωγής, για τον εκκλησιασμό των προσφύγων από την Ήπειρο, οι οποίοι κατέληξαν στην Κέρκυρα με τους διωγμούς στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. 
Η εκκλησία της Παναγίας των Ξένων ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής. Χαρακτηριστικά στοιχεία της αποτελούν η «ουρανία», η οποία είναι έργο του Ν. Κουτούζη (18ος αιώνας), καθώς και το τέμπλο του ναού που θεωρείται ένα από τα πιο εντυπωσιακά επίχρυσα διακοσμημένα τέμπλα των ναών της Κέρκυρας. Το παλαιό τέμπλο του ναού αποκαταστάθηκε και συντηρήθηκε το 1875, από συντηρητές ιταλικής προέλευσης, με εξειδίκευση στο ρυθμό ροκοκό, προκειμένου να διατηρηθεί πιστότερα η επιρροή από το συγκεκριμένο ρυθμό. Πολλοί ερευνητές χαρακτήρισαν τις Θύρες του Τέμπλου μοναδικής καλλιτεχνικής αξίας. ‘Άλλο αξιόλογο στοιχείο του ναού αποτελεί η εικόνα «Ρίζα Ιεσσαί» με μικρογραφίες των προφητών και τις ρήσεις τους σε περγαμηνές, που αναφέρονται στον ερχομό του Μεσσία.



Αγιος Ιωάννης Πρόδρομος-Αγία Παρασκευή...........Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα του αρχιτεκτονικού στιλ των Ιονίων νήσων. Από την οδό Θεοτόκη μπορείτε να θαυμάσετε μόνο το πλευρικό τμήμα της εκκλησίας όπου υπάρχει η είσοδος και το καμπαναριό το οποίο διακρίνεται ανάμεσα στα κτίρια. Η εκκλησία είναι μία μονόκλιτη βασιλική με εξωνάρθηκα και περιέχει ενδιαφέρουσα έργα για να θαυμάσετε.
Οι εικόνες σε αυτή την εκκλησία πραγματοποιήθηκαν από τον Τζάνε και Χρυσολωρά καθώς ο θόλος είναι του Σπεράντζα (1773).



 Η πόλη ειδικότερα στο παλιό τμήμα της αποτελεί έναν από τους θησαυρούς της Ελλάδας, ένα παράδειγμα της αρχαίας βυζαντινής και βενετσιάνικης τέχνης που ξέρει πως να σας γοητεύσει με την εναλλαγή από μικρά σοκάκια και μεγάλες πανοραμικές τοποθεσίες.
Η παλιά πόλη οριοθετείται από τα δύο αρχαία φρούρια που με τα ιστορικά τους τείχη την περιβάλλουν. Φθάνοντας στο λιμάνι με το πλοίο ο αέρας της θάλασσας γεμάτος από υγρασία δημιουργεί μια εικόνα αβέβαιη της πόλης της Κέρκυρας αποκαλύπτοντας μόνο από κοντά τον ομογενή όγκο της από παλιά σπίτια.


Λιστόν ονομάζεται ο πιο κεντρικός πεζόδρομος της Κέρκυρας, η πιο διάσημη «βόλτα» για τους Κερκυραίους. Βρίσκεται στη δυτική άκρη της Σπιανάδας, της μεγάλης πλατείας και οριοθετείται από αρχοντικά που σχηματίζουν μεγάλες καμάρες, αψίδες, στο τελευταίο τους πάτωμα. Οι καμάρες αυτές, που οι Κερκυραίοι τις λένε βόλτες, στεγάζουν σήμερα πλήθος καφετεριών και εστιατορίων, που κάνουν το Λιστόν το κέντρο της ζωής της Κέρκυρας για ντόπιους και επισκέπτες.
Αργότερα προστέθηκαν οι υπόλοιποι όροφοι και το μεγαλύτερο κομμάτι του μετατράπηκε σε πολυτελή ξενοδοχεία, όπως το «Ξενοδοχείον της Αγγλίας και ωραίας Βενετίας» γνωστό και ως «Bella Venezia». Στα δωμάτιά τους φιλοξενήθηκαν επιφανείς προσωπικότητες, τόσο της Ελλάδας, όσο και του εξωτερικού όπως ο Κωνσταντίνος Καβάφης και ο Διονύσιος Σολωμός.


Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα που αποτελεί το Λιστόν κατασκευάστηκε κατά τη γαλλική κατοχή του νησιού (1807-1814), από τον Ματτιέ ντε Λεσέψ και μιμείται την rue de Rivoli του Παρισιού, ενώ στο σχεδιασμό βοήθησε και ο Έλληνας μηχανικός Ιωάννης Παρμεζάν. Κατά την περίοδο της Αγγλικής Αρμοστείας (1815-1864) οι τοξοστοιχίες επεκτάθηκαν ενώ σταδιακά προστέθηκαν οι όροφοι, που σήμερα φιλοξενούν κατοικίες και γραφεία.



Η παλιά πόλη της Κέρκυρας δημιουργήθηκε στην αρχαιότητα σε μια περιορισμένη περιοχή ανάμεσα στα δύο φρούρια και καθώς στο παρελθόν αυξήθηκε ο πληθυσμός αύξησε στην πορεία της ιστορίας την κατασκευή σπιτιών με περισσότερους ορόφους.
Τα κτίρια το ένα δίπλα στο άλλο δημιουργήθηκαν από πέτρα χωρίς να χρησιμοποιηθεί μπετόν με ξύλινες σοφίτες και κεραμίδια φτιαγμένα στο χέρι.
Ευτυχώς τα κτίρια που είχαν υποστεί ζημιές κατά την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου είναι ελάχιστα έτσι η γοητεία και η ατμόσφαιρα της παλιάς Κέρκυρας παρέμειναν άθικτα κατορθώνοντας να χαρίσει στους επισκέπτες την ρομαντική εικόνα περασμένων χρόνων.



Το νησί της Κέρκυρας εξαιτίας της στρατηγικής του θέσης στη Μεσόγειο τράβηξε στο πέρασμα των αιώνων το ενδιαφέρον πολλών κατακτητών που δεν παρέλειψαν να αφήσουν τα αποτυπωματά τους στην αρχιτεκτονική της πόλης.


Η πιο παλιά και γοητευτκή συνοικία της παλιάς πόλης είναι το Καμπιέλλο όπου θα περπατήσετε στα στενά καντούνια με ψηλά κτίρια, σκαλιστά πηγάδια, γραφικές πλατείες, περίτεχνα μπαλκόνια.
Ανάμεσα στο Καμπιέλλο στα βόρεια του ιστορικού κέντρου και η συνοικία Σπηλιά πιο νότια υπάρχει η οδός φιλελλήνων όπου στο νούμερο 18 στεγάζεται το παλαιότερο κτίριο (1497). 
Λέγεται μάλιστα ότι το μπαλκόνι είναι ίδιο με εκείνο της Ιουλιέτας και του Ρωμαίου.


Άγιος Βασίλειος-Άγιος Στέφανος..........Η εκκλησία του Αγίου Βασιλείου βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Με περίοπτη αρχιτεκτονική δεσπόζει ανάμεσα σε άλλα κτίρια. Στο εσωτερικό του ναού κυριαρχεί ο πλούσιος στολισμός με εικόνες.


Περπατώντας πάνω κάτω στους δρόμους της Κέρκυρας θα σας δοθεί η εντύπωση ότι βρίσκεστε σε ένα είδος μουσείου με ανοιχτή οροφή, αλλά κάθε τόσο που φαίνεται η θάλασσα ανάμεσα στα κτίρια θα σας επαναφέρει στην πραγματικότητα και θα σας θυμίσει ότι το παλιό τμήμα της πόλης είναι ζωντανό και όχι κάτι τεχνητό για να μαγέψει τους τουρίστες. 
Τα αναρίθμητα καντούνια που έχουν φθαρεί από τον χρόνο και τα παλιά κτίρια οδηγούν στην τεράστια πλατεία της Σπιανάδας με τις τοξοστοιχίες που αντιπροσωπεύει μια υποχρεωτική στάση στην διάρκεια μιας βόλτας.


 Άγιοι Πέτρος και Παύλος-Αγία Βαρβάρα............Η διαφορά της παλιάς πόλης της Κέρκυρας με το υπόλοιπο νησί, είναι ότι δεν αποκαλύπτεται σιγά σιγά, αλλά σε εξουθενώνει με τα αξιοθέατα, με τον χαοτικό και φιλόξενο κόσμο, αλλά και με την ιδιαίτερη κομψότητα της. 
Και όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από ένα καταγάλανο ουρανό γεμάτο από εκατοντάδες χελιδόνια.


Βγαίνοντας στο παλιό Λιμάνι.....


Κτήριο του 15ου αιώνα, ο ναός της Παναγίας Αντιβουνιώτισσας είναι από τα παλαιότερους της Παλιάς Πόλης της Κέρκυρας. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στην «Υπεραγία Θεοτόκο Κυρά Αντιβουνιώτισσα» και είναι μονόχωρη, ξυλόστεγη βασιλική, ενώ εξωνάρθηκας περιβάλλει το ναό από τις τρεις πλευρές.
Το λίθινο τέμπλο της Παναγίας Αντιβουνιώτισσας, οι αγιογραφίες που στολίζουν τους τοίχους αλλά και η ουρανία του ναού είναι από τα στοιχεία που την κατατάσσουν μεταξύ των σπουδαιότερων μνημείων της Κέρκυρας. Στα ανατολικά του ναού υπάρχει αίθριο, όπου βρίσκεται το επιβλητικό κωδωνοστάσιο.
Αν και οι μαρτυρίες υποδεικνύουν πως ίσως αρχικά ο ναός ήταν αφιερωμένος αλλού, σύντομα έγινε ξεκάθαρο πως η Παναγία Αντιβουνιώτισσα γιορτάζει τη Θεοτόκο των «Επιλοχίων», που τιμάται από την ορθόδοξη Εκκλησία στις 26 Δεκεμβρίου, γιορτή που είναι γνωστή και ως Σύναξη της Θεοτόκου.
Η ονομασία Παναγία Αντιβουνιώτισσα προκύπτει από το τοπωνύμιο της περιοχής που βρίσκεται ο ναός. Πρόκειται για το λόφο Αντιβούνι στο Καμπιέλο της Κέρκυρας, ενώ, σε συνδυασμό και με το πότε χτίστηκε, συμπεραίνουμε ότι ήταν από τους πρώτους ναούς που ιδρύθηκαν στο «μπόργο», δηλαδή έξω από το Παλαιό Φρούριο, πολύ πριν οι Βενετοί κατασκευάσουν το Νέο. Ο απέναντι λόφος εξάλλου, το Οβριοβούνι, ήταν η εβραϊκή συνοικία, πριν μεταφερθεί στις παρυφές του Νέου Φρουρίου στο τέλος του 16ου αιώνα.

Από το 1984 η Παναγία Αντιβουνιώτισσα λειτουργεί ως Εκκλησιαστικό Μουσείο, με μια πλούσια συλλογή εικόνων και άλλων θρησκευτικών κειμηλίων.

Ο Ι.Ν. Παντοκράτορος που βρίσκεται στο Καμπιέλο (Παλαιά Πόλη) πρόκειται για μια επτανησιακού ρυθμού εκκλησία και βρίσκεται στην Πλατεία Ταξιαρχών. Ο ανάγλυφος άγγελος στην κορυφή της κατασκευάστηκε από τον Ιταλό γλυπτη Τορέτι, των 18ο αιώνα και είναι ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εκκλησίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι δίπλα της δέσποζε και η ιστορική εκκλησία των Ταξιαρχών αλλά καταστράφηκε από τους Βομβαρδισμούς των Γερμανών κατά την διάρκεια του B' Παγκοσμίου Πολέμου
Από εδώ ξεκινάει ο πρώτος επιτάφιος Ι.Ν. Παντοκράτορος την M. Παρασκευή στις 14:00 το μεσημέρι.


Το παμπάλαιο καμπαναριό του Αγίου Ανδρέα που στην σκεπή του ...κτίστηκε σπίτι!


Αυτή η εκκλησία δεν έγραφε πουθενά το όνομά της ...Το Καμπαναριό της όμως είναι περίτεχνο!!





Εκπληκτικής ομορφιάς Καμπαναριό...μέσα στα Καντούνια!






 Ιστορικής αξίας και ανείπωτης ομορφιάς τα κτίσματα στην παλιά πόλη της Κέρκυρας...




Το παλιό Φρούριο της Κέρκυρας είναι Βυζαντινής κατασκευής του 8ου μ.χ αιώνα και περιέκλειε ολόκληρη σχεδόν την τότε μικρή μεσαιωνική πόλη που βρισκόταν μέσα σε αυτήν την φυσική προεξοχή γης.
Ο βράχος αυτός οχυρώθηκε τότε για να προστατεύσει την πόλη από τις πολυάριθμες επιδρομές του Μεσαίωνα.


Πόλη αγίου Νικολάου......Αργότερα οι Ενετοί έχοντας να αντιμετωπίσουν και την Τουρκική απειλή ενίσχυσαν τις οχυρώσεις, επέκτειναν τους προμαχώνες και μεγάλωσαν την τάφρο, τη γνωστή Κόντρα φόσσα που το χώριζε από τη στεριά αποκόπτοντας το τελείως, έτσι το έκαναν απροσπέλαστο δημιουργώντας τριπλή γραμμή άμυνας τόσο από τη στεριά όσο και από τη θάλασσα.
Μέσα στο παλαιό φρούριο αργότερα οι Βρετανοί το 1840 έκτισαν την Δωρικού ρυθμού εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
Τα περισσότερα κτίρια που υπήρχαν μέσα στο φρούριο σήμερα έχουν κατεδαφιστεί.






Άξια προσοχής είναι η κεντρική πύλη, οι προμαχώνες του Σαβορνιάν, του Μαρτινένγκο και του Μανδρακίου, οι πύργοι της ξηράς προς την πόλη και της θάλασσας πιο ανατολικά, το Αγγλικό νοσοκομείο και οι Αγγλικοί στρατώνες, ο πύργος του ρολογιού και ο φάρος.
Εξακολουθεί να υπάρχει η φυλακή που κατασκευάστηκε το 1786 από τους Ενετούς και η οποία επεκτάθηκε αργότερα από τους Άγγλους, το στρατιωτικό παρεκκλήσι, οι δύο Αγγλικοί στρατώνες του 1850, το στρατιωτικό νοσοκομείο που σήμερα είναι το μουσικό τμήμα του Ιονίου πανεπιστημίου.





Ακριβώς στην είσοδο του φρουρίου επί της οδού Αγωνιστών Πολυτεχνείου υπάρχει το άγαλμα του Πρώσσου στρατάρχη Σούλεμπουργκ, φτιάχτηκε από τους Ενετούς προς τιμήν του όταν αυτός απέκρουσε με επιτυχία την Τουρκική επιδρομή του 1716.
Σήμερα το φρούριο αποτελεί ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικής και οχυρωματικής τέχνης ενώ παράλληλα προσφέρει στον επισκέπτη την καλύτερη θέα της πόλης, του θαλάσσιου περάσματος ως την απέναντι στεριά όπως και των βουνών της Ηπείρου.



Είναι χτισμένο πάνω σε ένα μικρό νησάκι στην ανατολική άκρη της Παλιάς Πόλης της Κέρκυρας και της Σπιανάδας, της μεγάλης πλατείας. Το Παλιό Φρούριο στέκει «φύλακας» της Κέρκυρας από τον 6ο αιώνα, όταν το κατασκεύασαν οι Κερκυραίοι με τα ερείπια της Παλαιόπολης, της αρχαίας πόλης που καταστράφηκε από επιδρομές. Το Παλιό Φρούριο ήταν η πόλη της Κέρκυρας έως τον 15ο αιώνα, ενώ κατόπιν μετατράπηκε σε στρατιωτικό χώρο. Αν και δεν κατελήφθη ποτέ μετά από πολιορκία, εν τούτοις πέρασαν από εκεί κατά σειρά Βυζαντινοί, Ενετοί, Γάλλοι, Ρώσοι, Άγγλοι, Έλληνες, Ιταλοί και Γερμανοί.


Παλιά Νομαρχία...


Μια μικρή σιδερένια γέφυρα συνδέει το Παλιό Φρούριο με την Σπιανάδα και θα πρέπει να τη διασχίσετε για να προσπεράσετε την «Κόντρα Φόσσα», την τεχνητή τάφρο που υπάρχει από κάτω και που δημιουργήθηκε για περισσότερη ασφάλεια. Σήμερα είναι γεμάτη με ψαρόβαρκες και μικρά σκαφάκια, που βρίσκουν εκεί καταφύγιο.





Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου......Επί Αγγλοκρατίας ο Βρετανός ύπατος αρμοστής Adam το 1819 αποφάσισε να χτίσει ένα μικρό σπιτάκι, έτσι ίσα ίσα που να χωράει άνετα αυτόν και την οικογένεια του.
Αλλά υπερέβαλε λίγο και αντί για σπίτι άφησε τελικά στην Κέρκυρα το Γεωργιανού ρυθμού υπέροχο αυτό ανάκτορο.
Το κτίριο σχεδιάστηκε από τον Άγγλο Συνταγματάρχη Μηχανικό Sir George Whitmore (1775-1862) και είναι μεγαλοπρεπές αλλά και κομψό παρά το μεγάλο μέγεθός του.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο κτίριο ανακτόρων στην Ελλάδα μετά τα ανάκτορα του Όθωνα στην Αθήνα, δηλαδή τη σημερινή Βουλή.

 Μουσείο Ασιατικής Τέχνης....Η Δωρικού ρυθμού κιονοστοιχία της πρόσοψης διαθέτει δύο πύλες, την Πύλη Αγίου Μιχαήλ και την Πύλη Αγίου Γεωργίου, ενώ στον κήπο του δεσπόζει ο ανδριάντας του αρμοστή Frederick Adam έργο του Κερκυραίου γλύπτη Παύλου Προσαλέντη.
Εξωτερικά έχει ανάγλυφες παραστάσεις των Ιονίων Νήσων ενώ στο εσωτερικό υπάρχουν δύο σειρές κιόνων Ιωνικού ρυθμού που περικλείουν την κεντρική αίθουσα, υπάρχουν σκηνές από την Οδύσσεια, ο πρώτος όροφος είναι διακοσμημένος με κίονες Κορινθιακού ρυθμού.
Οι κύριες αίθουσες είναι τρεις: Η αίθουσα χορού, η αίθουσα του θρόνου και η αίθουσα των συμποσίων.
Το ανάκτορο στο παρελθόν στέγαζε την Ιόνιο Γερουσία και το τάγμα των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου ενώ για μισό αιώνα ήταν η θερινή κατοικία της πρώην βασιλικής οικογένειας.
Σήμερα έχει ανακαινιστεί και λειτουργεί ως μουσείο Κλασσικών Αρχαιοτήτων ενώ σε αυτό το κτίριο έγινε η Σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής ένωσης το 1994.
Το κτίριο δεσπόζει στη βόρεια πλευρά της Σπιανάδας επί της οδού Ηρώων Αγωνιστών Πολυτεχνείου και σήμερα στεγάζει επίσης το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης και τη Δημοτική Πινακοθήκη.

Η Παναγία Μανδρακίνα της Κέρκυρας βρίσκεται ανάμεσα από το Μποσκέτο και τον Κήπο του Λαού, στη Σπιανάδα. Είναι η μικρή πορτοκαλοκόκκινη εκκλησίτσα με το περίτεχο καμπαναριό, που ξεχωρίζει μέσα στα δέντρα των δύο κήπων.
Τον προσδιορισμό της η Παναγία Μανδρακίνα τον πήρε από το Μανδράκι, που είναι το λιμανάκι του Παλιού Φρουρίου αφιερωμένη, εκτός από την Παναγία και στον Άγιο Παντελεήμονα, ενώ σύμφωνα με τις ιστορικές αναφορές, κτίστηκε τον 18ο αιώνα. Πάντως, τη σημερινή μορφή της η Παναγία Μανδρακίνα πήρε κατά το 1950 περίπου, όταν αναστηλώθηκε μετά τις σοβαρές ζημιές που υπέστη κατά το βομβαρδισμό της Κέρκυρας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η εξωτερική όψη της εκκλησίας της Παναγίας Μανδρακίνας είναι συμμετρική και καταλήγει σε αέτωμα. Το εντυπωσιακό καμπαναριό της, που εφάπτεται στο κτήριο είναι τετράπλευρο και πυργοειδές, ενώ η κατακόκκινη απόληξή του χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερη τεχνική της.

Στο παλιό λιμάνι της Κέρκυρας...


Απέναντι με πολύ πολύ ζουμ.........μια νησίδα με...μαλλάκια...


Αλλο ένα δείγμα της μεγάλης οχυρωματικής ικανότητας των Ενετών, αλλά και ένα θαύμα αρχιτεκτονικής τέχνης που έχτισαν οι Ενετοί με την αναγκαστική εργασία των κατοίκων από το 1576 μέχρι και το 1645.
Τότε οι Ενετοί και με την μόνιμη Τουρκική απειλή για το νησί, έκριναν απαραίτητη την πλήρη οχύρωση της πόλης που είχε εν τω μεταξύ επεκταθεί και πολύ πιο πέρα από το παλαιό φρούριο.
Έτσι το 1576 άρχισαν την κατασκευή του νέου φρουρίου πάνω στον λόφο του Αγίου Μάρκου που επεκτάθηκε νότια με τείχη και προμαχώνες φτάνοντας μέχρι τη θάλασσα της Γαρίτσας, η Κέρκυρα πλέον βρίσκεται ολόκληρη μέσα σε τείχη, ήταν τότε που πήρε και το όνομα Καστρόπολη.






Για να γίνει το φρούριο, πέρα από την εξαντλητική εργασία των κατοίκων χρειάστηκε να κατεδαφιστούν περίπου 2000 σπίτια κυρίως εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η απέραντη Σπιανάδα.
Οι λόγοι που έγινε αυτό δεν ήταν μόνο για να βρεθούν οικοδομικά υλικά αλλά κυρίως αμυντικοί, οι Ενετοί ήθελαν να δημιουργήσουν μια μεγάλη νεκρή ζώνη μεταξύ του παλαιού φρουρίου και της πόλης πράγμα που θα βοηθούσε καλύτερα τα αμυντικά τους σχέδια.
Έτσι σήμερα η Κέρκυρα διαθέτει τη μεγαλύτερη ίσως πλατεία της Ευρώπης, την πασίγνωστη Σπιανάδα.






Στην είσοδο του φρουρίου δεσπόζει ακόμη το έμβλημα της Βενετίας, το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου ενώ μέσα στο φρούριο αξίζει να δει κανείς τις υπόγειες στοές, τα υδραγωγεία και τις αποθήκες πυρομαχικών.
Το φρούριο φιλοξενεί επίσης το Μουσείο Κεραμικής τέχνης, εκθέσεις φωτογραφίας, ζωγραφικής, γλυπτικής αλλά και συναυλίες και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.
Μέσα στο φρούριο υπάρχει και ο Ναυτικός σταθμός Κέρκυρας του πολεμικού ναυτικού.



Παναγία  του Καρμήλου......Πλησίον της πύλης του Νέου Φρουρίου και στο τέλος της οδού Σολομού βρίσκεται η Λατινική εκκλησία της Παναγίας της Τενέδου, η οποία είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες εκκλησιές της πόλης για την αρχιτεκτονικής της. Πήρε την ονομασία της από μια εικόνα της Παναγίας, που μετέφεραν στην Κέρκυρα από την Τένεδο πρόσφυγες καθολικοί ιερωμένοι, οι όποιοι εγκατέλειψαν το μοναστήρι τους μετά την πτώση του Βυζαντίου. Η ανέγερση της τοποθετείται στο τέλος του 15ου αιώνα.






Παναγία του Καρμήλου...Ανακαινίστηκε το 1723 όπως προκύπτει από την επιγραφή που βρίσκεται πάνω από την κεντρική είσοδο. Εκεί λειτούργησε το 1797 η πρώτη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Επίσης στην εκκλησία το 1798, την εποχή των Δημοκρατικών Γάλλων, λειτούργησε το πρώτο τυπογραφείο της Ελλάδος. Σ’αυτό τυπώθηκε ο Θούριο του Ρήγα Φεραίου και άλλα εθνικά κείμενα. Ακόμη, εκεί λειτούργησε το 1805-1824 η πρώτη δημόσια σχολή, την οποία ίδρυσε ο Ιωάννης Καποδίστριας και το 1808 στεγάστηκε η νεοϊδρυθείσα Ιονική Ακαδημία.




Το Αχίλλειο είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο γνωστά και σημαντικά αξιοθέατα στην Κέρκυρα, που βρίσκεται στο χωριό Γαστούρι, 9 χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Κέρκυρας. Το Αχίλλειο χτίστηκε το 19o αιώνα κατά παραγγελία της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ της Αυστρίας, πιο γνωστής ως Σίσσυ.

Αχίλλειο, η ιστορία του

Η Σίσσυ επισκέφτηκε την Κέρκυρα το 1861 και φιλοξενήθηκε από τον Άγγλο Ύπατο Αρμοστή Henry Stoks στο Μον Ρεπό. Έμεινε στο νησί για μεγάλο διάστημα και το αγάπησε ιδιαίτερα, ενώ η γνωριμία της με την Ελλάδα την έκανε να εκτιμήσει ιδιαίτερα και τον ελληνικό πολιτισμό και να μελετήσει την ελληνική μυθολογία.
Όταν πέθανε ο μικρός γιος της Σίσσυ η Αυτοκράτειρα αποφάσισε να φύγει για κάποιο διάστημα από την Αυστρία και επέστρεψε στην Κέρκυρα το 1889.




Στο Γαστούρι βρήκε τη βίλλα Βράιλα, και έδωσε εντολή να γκρεμιστεί το οίκημα και να χτιστεί ένα καινούριο. Ο Ιταλός αρχιτέκτονας Raffaele Caritto αναλαμβάνει να σχεδιάσει το νέο οίκημα, το οποίο η Σίσσυ ονομάζει Αχίλλειο, προς τιμή του ήρωα Αχιλλέα τον οποίο θαύμαζε ιδιαίτερα.
Το Αχίλλειο είναι οίκημα νεοκλασικού ρυθμού, χτισμένο μέσα σε μια κατάφυτη έκταση και με έναν υπέροχο κήπο με πολλά αγάλματα αρχαϊκού τύπου.


Στην οροφή της κύριας αίθουσας υποδοχής υπάρχει ο πίνακας – νωπογραφία που απεικονίζει τις τέσσερις εποχές του χρόνου



Στην κορυφή της κεντρικής σκάλας προς τον πρώτο όροφο υπάρχει η τεράστια ελαιογραφία που απεικονίζει τον Αχιλλέα να σέρνει το πτώμα του Έκτορα με το άρμα του. Ο πίνακας αποτελεί πόλο έλξης στο Αχίλλειο και είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Φιλοτεχνήθηκε από τον Αυστριακό ζωγράφο Franz Matsch το 1892.


Οι εξωτερικοί χώροι του Αχιλλείου είναι πραγματικά μοναδικά σχεδιασμένοι και καλοδιατηρημένοι, με φοινικόδεντρα, εξωτικά λουλούδια και αιωνόβια δέντρα.
Μέσα στο Αχίλλειο οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν τις υπέροχες τοιχογραφίες και τους πίνακες που κοσμούν τους χώρους υποδοχής.


Μετά τη δολοφονία της Σίσσυ, το 1898, το Αχίλλειο έμεινε κλειστό για χρόνια. Το 1907 εξαγοράστηκε από τον Γουλιέλμο Β Κάιζερ, ο οποίος έκανε ανεπιτυχείς προσθήκες και διακοσμητικές παρεμβάσεις στο ανάκτορο.
Το Αχίλλειο χρησιμοποιήθηκε ως νοσοκομείο κατά τον Α και Β Παγκόσμιο πόλεμο και υπέστη αρκετές φθορές.
Το 1962 η Ελλάδα το μίσθωσε σε γερμανική εταιρεία η οποία το ανακαίνισε, έφερε πολλά από τα κειμήλια της Σίσσυ πίσω και δημιούργησε καζίνο στο χώρο.
Το 1994 το Αχίλλειο πέρασε στη δικαιοδοσία του Ελληνικού Δημοσίου και έκτοτε λειτουργεί ως μουσειακός χώρος, προσελκύοντας χιλιάδες τουρίστες κάθε καλοκαίρι.






Η θέα από το Αχίλλειο...





 Παναγία η Μεγαλομάτα.............Πρόκειται για την τοιχογραφημένη εικόνα της Παναγιάς Βρεφοκρατούσας που βρίσκεται σε στοά -mina- των τειχών της πόλης κάτω από τα μουράγια στο Φαληράκι-Κέρκυρα.
Στα μουράγια κάτω από το δρόμο κάποιος ναυτικός κάποτε λένε πως έβλεπε να βγαίνει ένα φως από μια μικρή σπηλιά 
Εκεί ανακάλυψαν πριν πολλά πολλά χρόνια μια τοιχογραφία της Υπεραγίας Θεοτόκου


Παναγία η Μεγαλομάτα........Είναι μια απίστευτα συγκινητική στιγμή όταν βλέπεις μέσα στη γη σκαμμένο ένα τόσο μικρό μικρό εκκλησάκι με εικόνες ταπεινές από ανθρώπους που την αγαπούν . Από κεντήματα σε κορνίζα μέχρι και απλές ζωγραφιές σε χαρτί 
Και τα κεράκια .... αχ αυτά τα κεράκια 
Μέσα σε ένα ειδικό δοχείο που στο τέλος του έχει νερό.Κανείς δεν τα πειράζει κανείς δεν τα σβύνει κανείς δεν τα ενοχλεί .Ανάβεις ένα κερί και ακούς τον ήχο από το κύμα έξω από το μικρό της καταφύγιο






Η αρχαία Πτυχία ή νησίδα Βίδο, βρίσκεται απέναντι από το Παλαιό Ενετικό φρούριο και την παλιά Βενετσιάνικη πόλη της Κέρκυρας. Χωρίζεται από το παλαιό φρούριο και από το παλαιό λιμάνι της πόλης της Κέρκυρας με στενό θαλάσσιο δίαυλο. Από τό παλαιό λιμάνι υπάρχει και τακτική συγκοινωνία με πλοιάριο με το νησί κατά το καλοκαίρι. Το νησί είναι ακατοίκητο σήμερα, όμως ήταν χώρος σωφρονιστηρίου ανηλίκων, κατά το παρελθόν καθώς και τόπος αγροτικών φυλακών.


Το παλιό φρούριο απέναντι ..






 Σπιανάδα

Λέγεται πως είναι η πιο μεγάλη πλατεία όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά όλων των Βαλκανίων. Η Σπιανάδα είναι ένα από τα διασημότερα και δημοφιλέστερα αξιοθέατα τη Κέρκυρας, καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθείτε στο νησί και να μην περάσετε από εκεί. Εκτείνεται σε έκταση 42.000 τμ με περίμετρο περίπου 950μέτρων, ανάμεσα από το Παλιό Φρούριο και την Παλιά Πόλη, με τα καντούνια της να οδηγούν κάθετα προς αυτήν. Κατά τη βόλτα σας στη Σπιανάδα θα απολαύσετε μερικά από τα αξιολογότερα μνημεία του νησιού: Τα Ανάκτορα, το άγαλμα του Schulenburg, το περιστύλιο του Μαίτλαντ και βέβαια το Λιστόν, είναι μόνο μερικά από αυτά.






 Λιστόν.......Η περίεργη ονομασία του δεν έχει επιβεβαιωθεί από πού προέρχεται. Κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν πως Λιστόν σημαίνει on list, δηλαδή «στη λίστα», στο Libro d’ Oro δηλαδή όπου ήταν γραμμένα τα ονόματα των ευγενών και των αριστοκρατών της Κέρκυρας, και οι οποίοι μόνο είχαν το δικαίωμα να απολαμβάνουν τη βόλτα τους στον πεζόδρομο αυτό. Στη βενετσιάνικη διάλεκτο όμως, «lista» σημαίνει «φαρδύς και ίσιος δρόμος περιπάτου», ενώ «Λιστόν» συναντάμε και σε άλλες ενετικές πόλεις, όπως για παράδειγμα στην Bενετία. Είναι λοιπόν πιθανό το Λιστόν να οφείλει στην παράδοση αυτή το όνομά του.






Η μεγαλόπρεπη Σπιανάδα, τα Ανάκτορα, η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα που βρίσκεται πολύ κοντά και όλα τα ενετικά οικοδομήματα που περιβάλλουν το Λιστόν, το καθιστούν ένα από τα σπουδαιότερα αξιοθέατα της Κέρκυρας. Την περίοδο του Πάσχα, θα δείτε τα αμέτρητα φανάρια στο Λιστόν να βγάζουν μωβ, πένθιμο χρώμα καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας. Καθίστε στις καφετέριες και απολαύστε τα κερκυραϊκά γλυκά, το κουμ κουάτ ή την κερκυραϊκή τζιτζιμπίρα, ενώ δίπλα σας, στη Σπιανάδα θα βρίσκεται σε εξέλιξη ένας συναρπαστικός αγώνας κρίκετ!








Οι τελευταίες ματιές σ αυτό το φανταστικό ξενοδοχειακό συγκρότημα που μας φιλοξένησε All inclussive και καταχαρήκαμε φαγητά ποτά,γλυκά,θάλασσα,πισίνες,μαγαζιά και καταπληκτικά δωμάτια!!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ : ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ 

πηγές πληροφοριών 

https://atcorfu.com/
http://www.kerkyrainfo.gr/
https://greece.terrabook.com/
http://www.corfu-kerkyra.eu/
www.corfuland.gr













Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου