με τις γροθιές ακόμα σφιγμένες
πλάι στα χιλιοραγισμένα πλευρά
άρχισε να βρέχει στην πολιτεία
πάνω στα ξεχασμένα όνειρα της η νύχτα
αποστάζει κλώνους λυγαριάς
στο μαύρο καζάνι της περιουσίας της
νύχτα κυματιστή στα πονεμένα ισχία
τις αρθρώσεις
παλιά πολεμικά τραύματα
εν καιρώ ειρήνης τώρα άστεγοι συγγενείς
με τα αντικαταθλιπτικά στην κωλότσεπη
και τα μάτια ακόμα ελπιδοφόρα
στα δελτία ειδήσεων
ν' ακουστεί σαν βροντή
να σβήσουν τα φώτα παντού
γενηθήτω το φως ξανά
τι υγρασία που έχει απόψε εδώ στην πλατεία
κάτω απ' την ομπρέλα σου
που βγήκες απόψε για να ξεχαστείς λίγο
συνταξιούχος μιας ανεπίδοτης απάντησης
στο ισόβιο ερώτημα σου.
Ηλίας Μάρκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου