Το Κέντρο Επιμόρφωσης Αγίου Δημητρίου στο πλαίσιο των ανοικτών επιμορφωτκών ημερίδων σας καλεί στην ημερίδα με θέμα τη οικονομική κρίση των ημερών μας σε σύγκριση με την οικονομική κατάσταση των δεκαετιών του ’50 και του ’60 μέσα από τις σελίδες του μυθιστορήματος του Γιώργου Γαλανόπουλου με τίτλο: «Πίσω απ’ τον κόσμο» την Τρίτη 20/2, στις 7 το βράδυ στο 2ο Λύκειο Αγίου Δημητρίου (Αγίου Δημητρίου 198).
Προσκεκλημένος ο ταξίαρχος και συγγραφέας Γιώργος Γαλανόπουλος, ο οποίος θα προσπαθήσει να φωτίσει τις σκοτεινές και δύσκολες μέρες που περνάμε ζωντανεύοντας την καθημερινότητα των Ελλήνων σε καιρούς με πολύ μεγαλύτερα προβλήματα.
Ο Γιώργος Γαλανόπουλος θα ερευνήσει μαζί μας γιατί η οικονομική κρίση μάς τρομάζει; Στόχος του να προσεγγίσουμε την αφετηρία μας και να ζωντανέψουμε την καθημερινή ζωή μας στις δεκαετίες του ’50 και του ’60.
Μαζί του θα προβληματιστούμε στο εύλογο ερώτημα:
Πώς καταφέραμε να προκόψουμε μεγαλώνοντας σε χωριά «πίσω από τον κόσμο», αποκομμένα και ξεχασμένα απ’ το Θεό και τους ανθρώπους, μες στον σκοταδισμό και την αμάθεια, χωρίς δρόμους και φωτισμό, χωρίς πρότυπα κι οράματα;
Αποσπάσματα θα διαβάσουν η Τάνια Λαζαρίδου κι η Σοφία Δ. Νινιού.
Είσοδος Ελεύθερη
Για το ΚΕΠΙ
Εντεταλμένος Δημ. Σύμβουλος Κωνσταντίνος Κωτσίδης
Απόσπασμα από το βιβλίο :
─Μάνα άστα...
─Μάης να σε φάει! Τι έπαθες παιδάκι μου;
─Μάνα που να στα λέω... ο καινούριος ο δάσκαλος είν’ ένα βερνίκι.
─Τι λες παιδάκι μου; Σε βάρεσε; Δε μπορεί… καμιά κουτσουκέλα θα
’καμες... Κι άλλες έπρεπε να φας!
─Περίμενε ρε μάνα να σου ειπώ!
─Λέγε κακό χρόνο να χεις ...και μ’ έσκασες... έχω και δουλειές....
─Μάνα άστα, πρέπει να διαβάζω κάθε ημέρα, να πλένομαι κάθε
ημέρα, να έχω καθαρά ρούχα κάθε ημέρα, να έχω κομμένα νύχια, να
λούζομαι τρείς φορές την εβδομάδα και να έχω και καθαρό μαντήλι για
τη μύξα μου κάθε ημέρα... Διαφορετικά θα με σπάσει στο ξύλο, είπε ο
δάσκαλος. Μήπως ρε μάνα δεν έπρεπε να πάω μπίτι στο σχολείο; Άμα
σήμερα πήγαινα στα πρόβατα, που θα μ’ έβρισκε ο δάσκαλος;
─Εμ, θα σε μαρτυράγανε τα άλλα τα παιδιά, παιδάκι μου. Άσε που θα
το λέγε και κείνος ο τραγόπαπας... Και τότε άιντε να ξεμπλέξει ο
πατέρας σου στα δικαστήρια με το στραβόξυλο το δάσκαλο. Καλά, αρχή
είν ακόμα, μη σκιάζεσαι θα στρώσει και του λόγου του.
─Μάνα σκιάζουμαι, γιατί το ξύλο εγώ θα το φα, δε θα το φας εσύ.
Σήμερα ο Γιάννης της Θανασημιχάλαινας έφαγε δυο σκαμπίλες, που
είδε τον ουρανό ανάποδα.
─Ρε τρομάρα να του ’ρθει! Πού τα βρίσκουνε ούλα τα στραβόξυλα
και τα στέλνουνε εδώ για δάσκαλους! Ρε κακό χρόνο να χει, με τα
παιδιά τα’ βαλε κι εφτούνος…
─Α, μάνα και κάτι καλό, μας είπε ο δάσκαλος
─ Ποιό είναι το καλό παιδάκι μου, με εφτούνονε που μπλέξαμε;
─ Μάνα, μας είπε, ότι άμα του πάμε φαΐ το μεσημέρι στο σχολείο,
θα μας σπάσει τα παΐδια....
─Τι είπες παιδάκι μου; Για ξανάπες το εφτούνο. Άκουσα καλά; Ουφ,
εφτούνο κι αν είναι νέο. Ετούτος μάλιστα. Εμ, εφτούνος είναι
δάσκαλος, μπράβο δάσκαλε, πως είπες ότι τον λένε;
─ Κύριε, μας είπε ρε μάνα, να τον λέμε.
─Κύριος με περικεφαλαία, θα πα να του δώκω τα συχαρτήριά μου.
Θα ανασάνει το χωριό! Μεγάλη ανακούφιση! Δεν ήξερα τι να του
μαγερέψω όταν ερχότανε η σειρά σου. Εφτούνος είναι δάσκαλος... ν’
αγιάσουνε τα πεθαμένα του!
─ Ρε μάνα, πολυώρα τον έβριζες και τώρα του λες μπράβο;
─ Εσύ να ακούς το δάσκαλο, αλλιώς θα του ειπώ να σε μαυρίσει.
Ευχαριστώ πολύ για τη στήριξη!
ΑπάντησηΔιαγραφή