ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΣ ΑΧΑΙΟΣ " ΑΤΙΤΛΟ "

Ακόμη ένα όνειρο,κι'ακόμη άλλο ένα
έλα ψυχή,ψηλά ν'ανταμωθούμε.
Τι κι'αν πόνεσες,κι'αν δάκρυσες
ξέρω πως καρτερούσες
να βρεις έναν κόσμο γιορτινό
γι'αυτό και δεν μιλούσες.
Έναν κόσμο να χει απανεμιά
που αγέρα δεν θα μπάζει
κι'ας έχει παράθυρα ανοιχτά
με γλάστρες στα περβάζια του
άνθη γεμάτα γιασεμιού γαζίες και γεράνι.
Τον έπλεκες τον γιορτινό
τον κόσμο που ζητούσες
με νήμα ζωής κι'ανασασμούς
σε αργαλειό με υφάδι
τους μύριους κρυφούς σου στεναγμούς
κάθε πρωί που ξύπναγες κάθε στιγμή και βράδυ.
Δεν τέλειωνε το νήμα σου
τα δάχτυλα συνέχεια υφαίναν
αγγίγματα αγάπης μακρινά
τα ένιωθες μα δεν ήξερες
πως σε κάθε χτύπο τ'αργαλειού
ήταν εκεί κρυμμένα.
Ένας αγέρας έρωτας φυσούσε στη ψυχή σου
ένα όνειρο σε υφαντό που ήταν η ζωή σου
ακούμπησε τα δάχτυλα το νήμα και το υφάδι
και τ'όνειρο έγινε σχέδιο ανατολή και χάδι.-
--
Β ασίλης Σ Παν ός ©