ΜΑΡΙΑ ΝΑΝΤΗ " Ατιτλο "

Deliberation by Mario Sanchez Nevado

Τα Τείχη Των ιδεών
άδοξα χαλάσματα,
σκόρπια, σε Νεκρούς Προμαχώνες...

Γέρνουν Τα Λάβαρα
στο πέρασμα του ξεφτισμένου

Κι είναι νωρίς...

Ο Πόλεμος δεν τελείωσε ακόμα...

Στην φωνή του ανεκπλήρωτου
Η Αλήθεια σωπαίνει
κι η ψυχή σαν αγρίμι
γδέρνει το πετσί της...

Τρίζει το τίποτα
μέσα στην λάβα Ενός Οράματος,
σαλεύουν τα νύχια
της άπνοης ελπίδας...

Στα σκουριασμένα σώματα
το αίμα κοχλάζει
κι είναι ο φόβος που τρομάζει
τους εφιάλτες μας και μας ξυπνούν...

Μές στον Κουρελιασμένο Ορίζοντα,
σπίθες Ανατέλλοντος Ηλίου
ζεσταίνουν τα παγωμένα μας δάκρυα...

πίσω άπ'τα θλιμμένα σύννεφα
Θύελλα Ουράνιου τόξου...

Κι οι στάχτες του μάταιου
Γέννα Ζωής μέσα σε στείρα Γη...

Ανάσταση του ανύπαρκτου
ορθώνεται σαν Επίγειος Παράδεισος...

Έλιωσε το πουλημένο στο Φως Μιας Μεταμόρφωσης...

Επιτέλους!

Κτίσθηκαν Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Ι...!!!!

- Μαρία Νάντη -