ΚΑΤΑΒΑΣΗ ΒΟΥΡΑΪΚΟΥ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΗΣ ΝΕΛΛΑΣ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ

Η απόσταση Διακοπτό - Καλάβρυτα είναι 22,4 χιλιόμετρα και το ηρωικό τρενάκι τη διανύει σε μια ώρα. Η ταχύτητά του κυμαίνεται μεταξύ 30 - 40 χιλ./ώρα στην απλή γραμμή και 6 - 15 χιλ./ώρα όταν χρησιμοποιεί τα «δόντια» (μηχανισμός οδοντωτού άξονα που έχει τοποθετηθεί ανάμεσα στις σιδηροτροχιές και ο οποίος υποβοηθά το συρμό στα σημεία της γραμμής που έχουν μεγάλη κλίση). Είναι ο στενότερος οδοντωτός στην Ευρώπη, με πλάτος γραμμής μόλις 75 εκατοστά.

Τα μεγαλόπρεπα βράχια αυτής της μεριάς της Αχαϊκής γης,κόβουν την ανάσα...

Κατεβαίνοντας το μονοπάτι για Ζαχλωρού...

 Αντικρίζοντας την Ζαχλωρού. ...και κατεβαίνουνε....

Βουκολικές στιγμές.....

Ο Βουραϊκός ποταμός πηγάζει από τα βουνά των Καλαβρύτων ανάμεσα στις ανατολικές προεκτάσεις του Ερύμανθου και δυτικές του Χελμού και ρέει με βόρεια κατεύθυνση στα δυτικά του νόμου Αχαΐας. Το μήκος του είναι περίπου 40 χλμ. Μετά τα Καλάβρυτα ο Βουραϊκός έχει ανοίξει βαθύ και απόκρημνο φαράγγι μήκους 20 χιλ., μέσα στο οποίο κινείται ο οδοντωτός σιδηρόδρομος που συνδέει τα Καλάβρυτα με το Διακοπτό.

Η γέφυρα που συνδέει τα δυο κομμάτια της  Ζαχλωρούς...

Ο σταθμός του Οδοντωτού στην   Ζαχλωρού.....

Στις όχθες του Βουραϊκού ποταμού υπάρχει σπήλαιο όπου κατά την μυθολογία ήταν μαντείο αφιερωμένο στον Ηρακλή. Εκεί οι προσκυνητές έριχναν τους αστραγάλους και διάβαζαν τους χρησμούς στους Πίνακες της Γνώσης, όπως τους αποκαλούσαν.

Στην καταπράσινη  Ζαχλωρού....κομμάτι του Ελληνικού παράδεισου της Αχαΐας!!

Και ξεκινάει η πορεία μας πάνω στις ράγες του Οδοντωτού......

Παντού νερά,ρυάκια και πηγές,σ όλη την πορεία των 16 χλμ!!

Ο Οδοντωτός σιδηρόδρομος είναι έργο του Χαρίλαου Τρικούπη. Η σύμβαση της κατασκευής της γραμμής υπογράφηκε το 1889 και η κατασκευή της τελείωσε επτά χρόνια μετά. Ο σχεδιασμός της γραμμής έγινε από γάλλους τεχνικούς. Το έργο ήταν πολύ δύσκολο λόγω του δύσβατου του εδάφους. Στις 10 Μαρτίου 1896 το τρένο πραγματοποίησε το πρώτο του δρομολόγιο.

Αφρισμένο ποτάμι........

Η διαδρομή ξεκινά από το Διακοπτό διασχίζει το φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού που αποτελεί ένα από τα ομορφότερα φυσικά αξιοθέατα της χώρας μας, περνά το χωριό Ζαχλωρού και καταλήγει στα Καλάβρυτα. Έχει μάλιστα χαρακτηριστεί ως η πλέον θεαματική σιδηροδρομική γραμμή των Βαλκανίων.

Ξεκινώντας από το σταθμό του Διακοπτού, ο Οδοντωτός ανηφορίζει μέσα από το φαράγγι του Βουραϊκού προς τα Καλάβρυτα που βρίσκονται σε υψόμετρο 750 μέτρων. Το πρώτο κομμάτι που διανύει είναι ομαλό ενώ σταδιακά η κλίση της γραμμής αυξάνει αναγκάζοντας το τρενάκι να χρησιμοποιήσει τα δόντια του.

Την πρώτη στάση του την κάνει στον οικισμό Νιάματα, όπου βρίσκεται και το πρώτο στένωμα της διαδρομής. Περνώντας μέσα από αλλεπάλληλες λαξεμένες στο βράχο στοές, με μικρά ανοίγματα μέσα απ' τα οποία μπορεί να δει κανείς στα πεταχτά απέναντι, τις σπηλιές στα βράχια και τους απίστευτους σταλαγμίτες, ο Οδοντωτός φτάνει στη στάση των Τρικλιών όπου μαζεύει τα δόντια του. Μην περιμένετε βέβαια να δείτε πολύ κόσμο να ανεβαίνει ή να κατεβαίνει σ' αυτές τις στάσεις, οι οποίες παλιότερα εξυπηρετούσαν κοντινούς οικισμούς.

Συνεχίζει τη διαδρομή του περνώντας μέσα από τοπία άγριας φύσης με καταρράκτες που λαξεύουν με απερίγραπτο τρόπο τα βράχια δημιουργώντας μοναδικούς σχηματισμούς, και φτάνει στις «Πόρτες», το στενότερο και εντυπωσιακότερο σημείο της διαδρομής. Εκεί το τρενάκι μπαίνει στην πιο χαρακτηριστική σήραγγα της γραμμής, στις δύο εισόδους της οποίας διατηρούνται ακόμη και σήμερα οι τεράστιες σιδερένιες πόρτες, που άνοιγαν μόνο για τη διέλευση του οδοντωτού και κατόπιν έκλειναν και πάλι, αποκλείοντας έτσι τη διάβαση των πεζών.

Ο Οδοντωτός βγάζει πάλι τα δόντια του για να φτάσει στον επόμενο σταθμό «Μέγα Σπήλαιο», στον οικισμό της Κάτω Ζαχλωρούς. Κατεβαίνοντας κανείς στο σταθμό αυτό, μπορεί να επισκεφτεί με τα πόδια το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου. Μετά την Κάτω Ζαχλωρού, η διΓέφυρααδρομή ομαλοποιείται και πάλι και μέσα από καταπράσινα τοπία, τρεχούμενα νερά και γραφικά πέτρινα σπιτάκια, ο Οδοντωτός φτάνει στον προτελευταίο σταθμό της Κερπινής κι από κει τέλος στα Καλάβρυτα.

Η κατάβαση από τα Καλάβρυτα στο Διακοφτό ακολουθώντας τις γραμμές του Οδοντωτού απαιτεί περίπου 6 ώρες πεζοπορίας ενώ η αντίστοιχη ανάβαση περίπου 7 με 8 ώρες. Η διαδρομή αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4.

Συνήθως οι περιπατητές ξεκινούν την κατάβασή τους από την Κάτω Ζαχλωρού, αφού πρώτα πιουν ένα καφεδάκι ή φάνε παραδοσιακές τυρόπιτες κάτω από τα Πλατάνια (4 ώρες μέχρι το Διακοπτό).

Πηγές παντού.....

Η κατάβαση γίνεται περπατώντας πάνω στις ράγες του τρένου. Οι περιπατητές θαΓέφυρα απολαύσουν πραγματικά το φαράγγι, αφού κατά τη σε κάθε στροφή της γραμμής άλλοτε ξεδιπλώνονται μπροστά τους ασυγκράτητοι τρομακτικοί καταρράκτες, άλλοτε στοές που μπαίνουν και βγαίνουν τρέχοντας για ν' αποφύγουν τυχόν... «στενές επαφές» με το τρενάκι, εγκαταλελειμμένα πετρόχτιστα σπιτάκια με τηλέγραφο που σε γύριζουν πίσω στο χρόνο, αποπροσανατολισμένα ζωντανά, βράχια σμιλευμένα από τα ορμητικά νερά να έχουν πάρει μορφές που δε βάζει ο νους και το απολαυστικότερο όλων, οι φοβερές εναέριες γέφυρες!

 Το απόλυτο κενό κάτω από τα πόδια του διαβάτη, το σημείο όπου εύχεσαι να μην συναντήσεις τον Οδοντωτό.

 Η διαδρομή, λοιπόν, του Οδοντωτού σιδηρόδρομου Διακοπτού - Καλαβρύτων, μέσα από το φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού, αποτελεί ένα από τα ομορφότερα φυσικά αξιοθέατα της χώρας μας. Έχει μάλιστα χαρακτηριστεί ως η πλέον θεαματική σιδηροδρομική γραμμή των Βαλκανίων.

Μια καταβόθρα στενή και επικίνδυνη για κάθε τι ζωντανό....

 Η απόσταση Διακοπτό - Καλάβρυτα είναι 22,4 χιλιόμετρα και το ηρωικό τρενάκι τη διανύει σε μια ώρα. Η ταχύτητά του κυμαίνεται μεταξύ 30 - 40 χιλ./ώρα στην απλή γραμμή και 6 - 15 χιλ./ώρα όταν χρησιμοποιεί τα «δόντια» (μηχανισμός οδοντωτού άξονα που έχει τοποθετηθεί ανάμεσα στις σιδηροτροχιές και ο οποίος υποβοηθά το συρμό στα σημεία της γραμμής που έχουν μεγάλη κλίση). Είναι ο στενότερος οδοντωτός στην Ευρώπη, με πλάτος γραμμής μόλις 75 εκατοστά.

Συνεχίζει τη διαδρομή του περνώντας μέσα από τοπία άγριας φύσης με καταρράκτες που λαξεύουν με απερίγραπτο τρόπο τα βράχια δημιουργώντας μοναδικούς σχηματισμούς, και φτάνει στις «Πόρτες», το στενότερο και εντυπωσιακότερο σημείο της διαδρομής. Εκεί το τρενάκι μπαίνει στην πιο χαρακτηριστική σήραγγα της γραμμής, στις δύο εισόδους της οποίας διατηρούνται ακόμη και σήμερα οι τεράστιες σιδερένιες πόρτες, που άνοιγαν μόνο για τη διέλευση του οδοντωτού και κατόπιν έκλειναν και πάλι, αποκλείοντας έτσι τη διάβαση των πεζών.

Περνώντας μέσα από αλλεπάλληλες λαξεμένες στο βράχο στοές, με μικρά ανοίγματα μέσα απ' τα οποία προσπαθούν όλοι οι συνταξιδιώτες μας με βιασύνη να κοιτάξουν για να δουν απέναντι, τις σπηλιές στα βράχια και τους απίστευτους σταλαγμίτες, ο Οδοντωτός φτάνει στη στάση των Τρικλιών όπου μαζεύει τα δόντια του. Μην περιμένετε βέβαια να δείτε πολύ κόσμο να ανεβαίνει ή να κατεβαίνει σ' αυτές τις στάσεις, οι οποίες παλιότερα εξυπηρετούσαν κοντινούς οικισμούς.

Παράθυρο στον βράχο.......Κοιτάζοντας απέναντι βλέπουμε "το δικαστήριο"................παρακάτω θα το δείτε καλύτερα!!

 "Το Δικαστήριο"......σχηματισμοί στον βράχο από τα νερά...Σταλακτίτες και σταλαγμίτες ,σε μια παράξενη διάταξη που θυμίζουν Δικαστήριο!!Ετσι το έχουν ονομάσει οι τοπικοί και μ αρέσει η ονομασία η γεμάτη φαντασία!!

Αν έχετε μαγευτεί έστω και μία φορά από την θέα στο καταπράσινο φαράγγι, όπως φαίνεται μέσα από τα βαγονάκια του Οδοντωτού, αναμφίβολα θα ενθουσιαστείτε από τα χρώματα, τις μυρωδιές και τους ήχους της φύσης που απλώνονται μπροστά σας καθώς το περπατάτε. Άλλωστε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι διοργανωτές «άλλο να τα "βλέπεις" μέσα από τον συρμό του Οδοντωτού και άλλο να τα "γεύεσαι" με τα πόδια»

Συναντήσαμε λίθινες γέφυρες, μεταλλικές γέφυρες (σχεδόν σε όλες τις μεταλλικές γέφυρες μπορείτε να περάσετε μόνο στη μια πλευρά), μεγάλες σήραγγες, μικρές σήραγγες, σήραγγες λαξευμένες από τη μια πλευρά του βράχου και ανοιχτές από την άλλη πλευρά, πέτρινες καμάρες, φυλάκια ζωγραφισμένα με γκράφιτι, σταθμούς ξεχασμένους στο χρόνο, καταρράκτες μικρούς, καταρράκτες μεγάλους, καταρράκτες ορμητικούς, βράχια υπέροχα λαξευμένα από τη φύση, είδαμε αναρριχώμενα φυτά, δέντρα πανύψηλα, πολύχρωμα λουλούδια σε όλες τις αποχρώσεις και χαρήκαμε τους ήχους του νερού και της πανίδας που κατοικοεδρεύει στο Βουραϊκό! Και τώρα που είπα πανίδα να σημειώσω ότι ο Βουραϊκός έχει χαρακτηριστεί περιοχή σημαντική για τα πουλιά, ιδιαίτερα τα αρπαχτικά και ανήκει στις περιοχές του δικτύου Natura 2000.

Και κάπου στις σπηλιές των κάθετων  βράχων,στάνες και μαντριά...

Κι έτσι κυλά η διαδρομή, η οποία προς το τέλος της γίνεται κάπως πιο άχαρη, αφού σταδιακά τα άγρια τοπία, τα τρεχούμενα νερά και οι πανέμορφες στοές παραχωρούν τη θέση τους σε πιο ήπια βλάστηση, με τα νερά του Βουραϊκού ποταμού να κυλάνε τώρα αργά προς τη θάλασσα.

Σταθμός Νιαματα.........................Η μόνη ίσως αλήθεια που θα άξιζε να αναφερθεί εδώ, είναι ότι βλέποντας και ξαναβλέποντας το τρενάκι στη διάρκεια της πεζοπορίας μας (αφού το συναντήσαμε συνολικά 5 φορές κατά την κατάβασή μας) νιώσαμε ότι πράγματι δεν μπορούσε με τίποτα να εναρμονιστεί με το τοπίο. Έδειχνε εμφανώς παράταιρο, κάνοντάς μας σε κάθε πέρασμά του, να νοσταλγούμε τις παλιές γραφικές αμαξοστοιχίες του Οδοντωτού.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ : ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ 

πηγές  πληροφοριών
http://www.routes.gr
https://el.wikipedia.org/