ΜΑΡΙΑ ΜΠΟΥΧΛΗ "Ατιτλο "

Photo : Kiss Andrea – 2016

Οι γλάροι το είπανε πετώντας χαμηλά
κάνοντας ολοένα κύκλους εφαπτόμενους,
μα τα κοτσύφια σήμερο σιωπήσανε!
Η ομίχλη ήρθε απρόσκλητη, ύπουλα,
γέμισε τα πνευμόνια μας αχνούς
δεν έβγαινε φωνή πια, μόνο υγρά χνώτα...

Η ομίχλη είναι η ανασαιμιά των ναυαγισμένων ονείρων...
κουτσαίνοντας πάνε και κρύβονται στα σύννεφα
κι ύστερα σιγά-σιγά ανασαίνουν στα κρυφά,
ώσπου αράχνινα δίχτυα απλώνονται παντού...
Ο καθένας μας σέρνει κι από ένα τέτοιο δίχτυ
που αυτές τις μέρες με την ομίχλη βαραίνει
αποκαλύπτοντας την άχρωμη χώρα του Ύπνου.
Τα πιο ξεχασμένα, αυτά που προδοθήκαν άπονα
ξανατρυπώνουν μέσα μας, ποιος ξέρει πως!!
Και στοιχειωμένα πια, παίρνουν εκδίκηση...
Τέτοια μέρα με ομίχλη ...να προσέχεις μάτια μου!
μη σ' εύρει απροετοίμαστο εκείνο το όνειρο το λυπημένο
και ριζώσει πάλι μέσα σου δαγκώνοντας σιγανά την καρδιά σου!

Οι γλάροι το είπανε πετώντας χαμηλά,
πως είδαν την ομίχλη να ‘ρχεται...
μα ούτ΄ εγώ που σου μιλώ επρόκαμα να φυλαχτώ!
Με βρήκε εκείνο το όνειρο κατάκαρδα!

(Μαρια Μ.)
11/2/2017

H φωτογραφία είναι από http://hetedhethatar.hu/