ΝΤΙΝΑ ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ " Ατιτλο "

πηγή φωτογραφίας 

Έρχομαι με το μελτέμι κατευθείαν στην αγκαλιά σου.
Αντί προλόγου, εξομολόγηση χωρίς αγκυροβόλι.
Με το μελτέμι στα όρια των ηθικών του αρχών.
Αν είχα γεννηθεί στην έρημο ,η αμμοθύελα θα έδινε το σχήμα σου.
Πιθανότατα να γινόμουν το σχήμα σου,
μα η γενέθλια γη μου είναι τρικυμιώδης.
Έρχομαι με το κύμα σαν σταγόνα στην ιστορία των χειλιών σου,
που ρέει συνεχώς ,ευφραίνοντας τη θάλασσα.
Τίποτα δεν εννοώ αρκετά δικό μου ,
όσο αυτό που φεύγει από μένα
και έρχεται ακέραιο για να σε βρει,
για να επιστραφεί στη θέση του σαν έρωτας.
Κάποιες φορές γεμίζουν σιωπηλά τα δάχτυλα κοράλλια,
μη με κατηγορείς που είπα την αλήθεια.
Εγώ συνδέομαι μαζί σου στις αμυδρές τις λεπτομέρειες.