Αντάρτης πήγες στη χώρα των αγνώστων
θλιμμένε φίλε με περισσή αγάπη,
βαθιά μέσα στα τέρμινα των νόστων
σαν καταιγίδα σαν ξαφνικό δρολάπι,
~
απόκαμες και είπες να πλαγιάσεις
μικρέ μου κρίνε κι αύρα της θαλάσσης,
αϊτέ της λησμονιάς κι άστρο λυπημένο
ποθόπλαστο λουλούδι αγαπημένο.
~
Κι η θλίψη μοναχή στ' απόσκια γυρνάει
τη σιγαλιά των λυγμών νάμα κερνάει,
απ' τη θωριά τη νεκρή το πιο καθάριο
στ' αδερφών σου τη ματιά στερνό κουράγιο.
~
Ακριβέ μου κοιμήσου μες στη χλωμάδα,
θα 'ρθει κάποτε κι η δικιά μας αράδα...
Στη μνήμη του αγαπημένου Φίλου μου Χρήστου....
Θ.Κ.Σεκλιζιώτης
απ' το βιβλίο "ακροβασίες"
Αγγλικού τύπου σονέτο
Θ.Κ.Σεκλιζιώτης
απ' το βιβλίο "ακροβασίες"
Αγγλικού τύπου σονέτο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου